Καλημέρα πάντες, ω αδελφοί (Κάλαντα Φώτων Πάτμου)

Καλημέρα πάντες, ω αδελφοί, ακούσατε την σήμερον εορτήν.
Σήμερον τα Φώτα και εορτή και λαμπρά ημέρα Δεσποτική.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Εν αρχή ως ήρχισεν ο Θεός έκτισε την γην και τον ουρανόν,
ύστερον δε πάλιν από αυτά έκαμε τα ζώα και τα φυτά,
έκαμε την θάλασσαν, ποταμούς, τον Μέγα Ιορδάνην και αλλουνούς.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Ο Αδάμ και η Εύα ημάρτησαν και εις αμαρτίαν υπέπεσαν,
την απάτη στον όφι την έριξαν και του Θεού δεν είπαν πως έφταιξαν.
Αλλ’ ο όφις ήταν ο διάβολος, των πονηρών δαιμόνων διδάσκαλος.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Μα και Ιησούς ο φιλάνθρωπος ήλθεν εις τον κόσμον ως άνθρωπος
δια να λυτρώσει πάντας ημάς από αυτάς τας χείρας τας μυαράς.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Και τον Ιωάννην εζήτησε και στο βάπτισμά του τον έκραξεν.
Ιωάννη Πρόδρομε σε ζητώ στον Μέγαν Ιορδάνην να βαφτιστώ.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Και ο Ιωάννης του έλεγε και σφοδρώς το σώμα του έτρεμε.
Πώς να σε βαπτίσω, ω λυτρωτά, όπου η χειρ μου τρέμει και δειλιά,
πώς τολμώ να βάλω την χείρα μου εις την κορυφή του Σωτήρα μου.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Άφες φόβον, Πρόδρομε, σου ζητώ στον Μέγαν Ιορδάνην να βαπτισθώ.
Τότε τον βαπτίζει ο Βαπτιστής κι έλαμψεν η έρημος παρευθύς
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Και το Πνεύμα ως είδος περιστεράς και λευκής και ωραίας και καθαράς
και φωνή ηκούσθη εκ του Πατρός, Ούτος είν’ υιός μου αγαπητός
και τα Χερουβείμ θυμιάζουσι και τα Σεραφείμ τον δοξάζουσι.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

Δια τούτο πάντες, ω αδελφοί, ακούσατε την σήμερον εορτήν,
να την εορτάσωμεν αδελφοί ότι είναι ημέρα Δεσποτική.
Καλημέρα, καλημέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κερά.

 

***********

Σήμερα είν’ τα Φώτα (Μικράς Ασίας)

 

*************

Τα κάλαντα των Φώτων (Πόντος)

Από της ερήμου ο Πρόδρομος ήλθε να βαπτίσει τον Κυριόν.

Βέβαιον Βασιλέα εβάπτισε, Υιόν και Θεόν ομολόγησε.

Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε, τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε.

Δόξα εν υψιστοίς εκρούγαζαν, Κύριον και Θεόν ομολόγησαν.

 

Έλεγεν ο κόσμος τον κύριον να αναγέννηση τον άνθρωπον.

Ζήτησον και σώσον το πρόβατον, το απωλωλός ω θεάνθρωπε.

Ήλθε κηρυττόμενον έβλεπε, απορών εφάνη ο Πρόδρομος.

Θες μοι την παλάμην σου Πρόδρομε, βάπτισον ευθύς τον Δεσπότην σου.

 

Ιορδάνη ρεύσε τα νάματα, ιν ανασκίρτησή τα ύδατα.

Κεφαλάς δρακόντων σενέθλασε, των κακοφρονούντων ο Κύριος.

Λέγουσιν οι Άγγελοι σήμερον Χριστός τον κόσμον ερώτησε.

Μέγα και φρικτόν το μυστήριον δούλος τον δεσπότη εβάπτισε.

 

Νους ο Ιωάννης ο Πρόδρομος μέγας, να βαπτίση τον Κύριο.

Ξένος ο προφήτης ο Πρόδρομος μέγας, γα βάπτιση τον Κύριο.

Όλον τον Αδάμ ανεκάλεσε ο των όλων κτίστης και Κύριος.

Παναγία, Δέσποινα του παντός, σώσον τους εις Σε προσκυνούντας νυν.

 

Ρείθρα Ιορδάνη, αγάλλεσθε την πορείαν άλλως λαμβάνετε.

Σήμερον ο κτίστης δεδόξαστα δι’ αυτό το μέγα μυστήριον.Κάλαντα Φώτων Πελοποννήσου

Τρεις γαρ υποστάσεις εγνώκαμεν Πατρός και Υιού και του Πνεύματος.

Υπό Αρχαγγέλων υμνούμενον, υπό Σεραφείμ δοξαζόμενον.

 

Ως γαρ τοις εν σκότει επέλαμψε όταν ο Χριστός εβαπτίζετο.

Χαίροντες και χείρας προσάγοντες και λαμπρών ο ανήγυριν άγογτες.

Ψάλλοντες Χριστόν τον Θεόν ημών, δέξασθε λουτήρα βαπτίσματος.

Ο Θεός των όλων και Κύριος ζωή σας υγείαν και χαίρεσθε.

 

**********************

Τα κάλαντα των Φώτων (Κεφαλληνία)

Μικρός μικρός στη Βηθλεέμ σπηλαίω εντός ετέθη,

και τώρα άνδρας τέλειος στον Ιορδάνη τρέχει,

με ένα καμηλόδερμα ήτανε τυλιγμένος,

με ένα καμηλόδερμα ήτανε τυλιγμένος,

και με τη ζώνη του Χριστού ήταν περιζωσμένος.

Εκοίταξα στον ουρανό κι είδα σταυρό στη μέση,

κι απ’ όλα τα ονόματα (εδώ μπαίνει το όνομα του νοικοκύρη του σπιτιού) μου αρέσει,

και πάλι ματακοίταξα κι είδα ένα δυο στεφάνια,

και με το καλονύχτισμα καλά σας Θεοφάνια.

 

 

*******************

Τα κάλαντα των Φώτων (Κάσου)

 

Δεν είναι τούτη η γιορτή ωσάν την περασμένη,

μόνον η μέρα η φρικτή η δοξολογημένη,

Κάλαντα Φώτων του Πόντου

που οι παπάδες πορπατούν με το σταυρό στο χέρι,

και μπαίνουν μες τα σπήλαια και λεν τον Ιορδάνη.

Βοήθεια να έχετε τον Μέγαν Ιωάννη.

Κάτου στα Γεροσόλυμα και στου Χριστού τον τάφον,

εκεί δένδρον εν ύπηρχε, δένδρον εξεφυτρώθη,

στη μέση κάθετ’ ο Χριστός, στην άκρα η Παναγία,

και τα περικλωνάρια του Αγγέλοι κι Αρχαγγέλοι.