ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Κόρη του Χάους τρομερή
που ο Δίας σέβεται απ’ την κοσμογονία
σπονδή αιματηρή να εισακουστεί θα κάνω

Γοργά έλα απόψε
Τον νήδυμο γιο σου κάλεσε να με προϋπαντήσει

Πάρε με Ύπνε δαίμονα στα δυνατά φτερά σου
και τον Μορφέα πρόσταξε να φέρει τη μορφή της

Στη Λήμνο εκεί την όμορφη
φυλάκισε εμάς τους δυο να ζήσουμε για πάντα

Δώσε κατάρα και ευχή ποτέ μην χωριστούμε

 *

ΑΠΟΥΣΙΑ
Ψαχουλεύω το βυσσινί του πόθου
Όνειρο η κλινοπάλη ξημερώματα
η απουσία σου έρεβος
Γοερά εκλιπαρώ τον Μορφέα
ας έρθει ο Ίμερος να με λυτρώσει

 

*

ΜΕΔΟΥΣΑ
Γοργώ μου, σκλήρυνες χωρίς αγάπη
Πίσω από σύννεφα ομιχλώδη
τα μάτια σου προβάλουν
Αγριεμένες θάλασσες θαρρείς

Έμπειρος δύτης με μια ανάσα
βουτώ αλόγιστα στη γυναικεία φύση
Στη μέθη του βυθού σου παραδίνομαι

Αν σε οδηγήσω τα κοράλλια να αγγίξεις
το βλέμμα πριν πετρώσει
θα επέλθει η νηνεμία

 

*

ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ
Φαέθοντα το άρμα σου γοργά σύρε απόψε
τον ήλιο οδήγησε ξανά η αυγή να ξημερώσει

Μην σε τρομάξει ο φοβερός Σκορπιός
η αγάπη μας τη νύχτα θ’ αφανίσει

Βιάσου για απόψε μοναχά, ικνούμαι φαεσφόρε
πριν σε γκρεμίσει ο κεραυνός μες τον Ηριδανό

Βοήθησε να δω νωρίτερα την άψογη μορφή της
τα χείλη μας αν σμίξουνε θα απαλύνει ο πόνος

 

*

ΦΟΙΝΙΞ

Όταν τα ακροδάχτυλα στο δέρμα ακουμπούν
το κάθε κύτταρό της ηλεκτρίζεται

Η φόρτιση σε έκρηξη λαγνείας οδηγεί
με οργασμούς ο πόθος ζητά να ξεδιψάσει

Το ροδόσκουρο κορμί καθώς γέρνει στο πλάι
μια αγωνιώδη ανάσα προφταίνω να πάρω
στων υγρών την απύθμενη πριν ξανασβήσω γλύκα

Δύναμη αντλώ από τις στάχτες
Άλλη μια μέρα τραβώ εμπρός
Στης καθημερινότητας τον αέναο κύκλο

ξαναγιεννιέμαι

 

*

ΕΦΙΑΛΤΕΣ

Την έκβαση του ονείρου θνητός δεν καθορίζει
Πόσο φοβάμαι απόψε τα μάτια μου να κλείσω

Ο Εφιάλτης με πρόδωσε στους Πέρσες
του μυστικού μονοπατιού την ύπαρξη μαρτύρησε

Τις Θερμοπύλες μου φύλαξε μαζί με τους τριακόσιους
Η τελευταία γραμμή αντίστασης κινδυνεύει

Όσα ανταλλάγματα ο Ξέρξης κι αν σου τάξει
ύδωρ και γη ποτέ μην παραδώσεις