Ομίχλη
Η μπλε ομίχλη απλώνεται με βαριά πέπλα
Αργή θεότητα που βάζει τον κόσμο σε γάζες
Φαινομενικά, η ζωή συνεχίζεται κανονικά
Ο χώρος όμως χάνει τις γνωστές του αξίες
Συγκεντρώνει τα πλάτη σε πυκνό αιώρημα
Με μελαγχολικά φάσματα που φαίνονται
και χάνονται ήσυχα.
Περπατώ μόνος, μέσα στη θαμπή άρνηση
Κλείνει μ’ αγκαλιά πίσω από κάθε μου βήμα
Ανοίγει μπροστά σε αναιμική παρουσία.
Όπως οι μέρες που εναλλάσσονται άσκοπα.
Σουρουπώνουν σιγά με μια μικρή δίνη
Χαράζουν με μια άλλη, το ίδιο σεμνά
Κάτω απ’ τις κεραίες του κόσμου.
Σπουργίτι που κοιτά τρομαγμένα, πάνω σε μοναχικά καλώδια.
Βλέπω τις σκιές που πλέουν απαλά, μέδουσες
Επιτρέπουν στο φως να παίξει μαζί τους
Αναδύονται απ’ τα βάθη της ζωής κάποιου άλλου
Μου κρατούν συντροφιά, προβάλλουν στη λευκή οθόνη
Σκηνές τραβηγμένες σε παλιό φιλμ
Με κόκκους, ραγίσματα, και ξαφνικά άλματα χρόνου.
Εκείνο το τρυφερό φιλί που ήρθε απρόσμενα.
Μια φορά μόνο, ποτέ ξανά.
Κι έπειτα οι δίνες σταματούν. Η επιφάνεια ηρεμεί.
******
Κάθε μέρα
Πέρα από την καθημερινή απώλεια συνείδησης
Υπάρχει ο σχετικά ασφαλής πόνος του γονάτου, του ώμου
Ο χρόνος κυλά- σύννεφα ακίνητα που συγκρούονται μεταξύ τους
Βαριά πάνω από πατρίδες, οροσειρές, δάση αρχαία.
Αλλά κυλά.
Όταν το βάρος του χαμόγελου κλείνει ζωηρά τα μάτια
Πόσες θύελλες που στροβιλίζονται, δεν καταλήγουν στ’ αβαθή;
Οι διαδρομές διακλαδίζονται σε ατέλειωτες παραλλαγές
Συναντιούνται για λίγο στη μοναχική καλύβα, έπειτα χάνονται.
Η ζήλεια προκαλεί κενά αέρος που οδηγούν σε ιλίγγους
Η πτώση είναι διαρκής, προς κάθε κατεύθυνση- κυρίως προς τα μέσα.
Το κέντρο διασκορπίζεται σε χιλιάδες μουρμουρητά, που αφήνουν πίσω τους κοσμικό θόρυβο
Απλώνεται σε άδειους ουρανούς, διάστικτους με βλέμματα κι αναβολές
Αιωρείται σε νιφάδες τέφρας περασμένων ζωών.
Το πουλί πετά, ο Θεός αδιαφορεί, η νιότη πεθαίνει
Το καμίνι λιώνει μέταλλα, σου φτιάχνει κοσμήματα
Όλα είναι φευγαλέα, η τρυφερότητα εμφανίζεται και χάνεται χωρίς προειδοποίηση
Στο μεσοδιάστημα, η κοινοτοπία λιγοστεύει τον αέρα και μικραίνει τους ορίζοντες.
Διαρκώς.
**********
Ο Μίλτων Νικολάου γεννήθηκε στην Λευκωσία το 1969. Σπούδασε στα πανεπιστήμια του Μάντσεστερ (Χημεία) και του Μπράιτον (Μάνατζμεντ τεχνολογίας-καινοτομίας). Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη ως χημικός σε πετρελαϊκή εταιρεία.
