Μαρία Σκαμπαρδώνη, Ποιήματα

Απιστία

Από την κάμαρα την κλειστή,
άκουγε τις ανάσες τους.
Τα σώματά τους αισθανόταν
πως ερχόντουσαν κοντά.
Ένοιωθε τον ιδρώτα
να κυλά από του σώματος την ένταση.
Από τη μισόκλειστη πόρτα
έβλεπε το κρεβάτι στο οποίο οι δύο τους βρισκόντουσαν.
Του πόθου τις φωνές
και εκείνον τον ζάλισαν.

Από τη μισόκλειστη πόρτα του,
ματιές τους έριχνε κλεφτές.
Το αίμα του χτυπούσε δυνατότερα στις φλέβες,
ακούγοντας του έρωτος τις φωνές.
Είχε πει πως θα αργήσει να επιστρέψει
και οι εραστές βρήκαν αφορμή στο πάθος να κυλίσουν.

Και έτσι όπως έβλεπε
των σωμάτων την ένταση,
θυμός τον κυρίευσε
και τη λογική του θόλωσε.
Μίσος η ψυχή του πότισε,
σκεφτόταν πώς να εκδικηθεί.
Με το μαχαίρι που κρατούσε,
σκεφτόταν την ώρα εκείνη της ηδονής,
βιαστικά να τους έκοβε την πνοή,
επάνω σε εκείνα τα σεντόνια της ντροπής.

Και έτσι όπως ο νους του τα σκεφτόταν,
μέσα του φώναξε η λογική.
Όσο πολύ από την προδοσία και αν πονούσε,
άλλο μεγαλύτερο κακό δεν έπρεπε να συμβεί.
Το μαχαίρι στη θήκη του το έβαλε,
και βγαίνοντας αθόρυβα από το δωμάτιο της ντροπής,
τα κλάματα έβαλε και έπεσε καταγής.

Μάνα μου

Μάνα μου,
συγγνώμη για τα λόγια που έχω πει.
Επάνω στα νεύρα μου, επάνω στη λύπη μου
επάνω στις στιγμές που χάνεις τη λογική.

Είσαι πάντοτε το λιμάνι μου,
όταν στο τέλος όλοι φεύγουν.
Ακόμα και εκείνοι που στη χαρά μου
από εμένα τα πάντα παίρνουν.

Πώς άραγε γνωρίζεις
το γιατρικό σε κάθε πόνο μου;
Είναι αυτή η αγάπη σου
που έρχεται όταν οι άλλοι με αφήνουν
μόνο μου.

Μάνα μου,
τραγούδια θα σου γράφω,
λέξεις θα σου αφιερώνω
έτσι όπως την αγάπη μου σου περιγράφω.

Με ένα φιλί τον προδίδει

Με ένα φιλί τον προδίδει,
με ένα σύμβολο αγάπης.
Στους εχθρούς τον παραδίδει,
κυλώντας στον όλεθρο
της πλάνης.

Αυτό το άγγιγμα
απαλά στα μάγουλα
της προδοσίας σύμβολο έγινε,
τόσο σκληρά και άδικα.

Με ένα φίλημα στιγμιαίο
τον δάσκαλό του προδίδει.
Στα χέρια των εχθρών του
για να τον σταυρώσουν παραδίδει.

Και ο Θεάνθρωπος δεν αντέδρασε,
παραδόθηκε δίχως αντίσταση.
Το έργο του έπρεπε να ολοκληρωθεί,
της ανθρωπότητας να έρθει η λύτρωση.

Και ο Ιούδας με ένα φιλί
προδίδει το δάσκαλό του.
Τυφλώνεται από την πλάνη του
από το θολό μυαλό του.

Και το σύμβολο της αγάπης
την προδοσία συμβόλισε.
Ίσως γιατί αυτά τα δύο
πάντοτε πιο κοντά είναι
από όσο φαντάζεσαι…