Των ενδόξων ημερών

Έβαλα την αγαπημένη μου στην τσέπη
Κέρμα χαρτάκι αποκύημα
Μέρες που είναι
Και νύχτες επίσης δυνατές
Τα έπη των Ελλήνων
Σε ντοκιμαντέρ
Σε χαρτί υγείας
Σε τσιχλόφουσκες
Σε απορρυπαντικά
Σε γιαούρτια
Άνθρωποι σπίτια δέντρα ζώα και πουλιά
Η αγαπημένη μου στην τσέπη
Ατενίζει τον Κάτω κόσμο μου
Το τσίρκο στην πηχτή καταχνιά
Ότι έχω και δεν έχω
Αυτός είμαι που λυσσομανά της λέω
Και της ξαναδείχνω τα ανδρεία γραπτά
Το Διαφωτισμό
Τους Διαφωτιστές
Τους Δειπνοσοφιστές
Το Δνείπερο
Το Σπερχειό

*

Τα βγάλαμε πέρα

Τα βγάλαμε πέρα πατρίδα μου
Με τους κακούς
Που θα ξανάρθουν
Και τους καλούς
Που μας πολεμούν
Όλο ανδραγαθήματα
Πιρουέτες
Ακούω το αίμα στα σακιά με τα κεφάλια
Να γίνεται πηχτό
Τον πόνο
Το συναίσθημα
Γάργαρο δελτίο ειδήσεων
Που παρακολουθεί από ψηλά τα μερμήγκια

*

Τα πρόσχαρα κορίτσια

Ο έρως δεν κρύβεται
Η φτώχια δεν κρύβεται
Ο βήχας δεν κρύβεται
Όμως τα όπλα κρύβονται
Τα υπέροχα τρομερά αιδοία
Κρύβονται στα βρακιά τους
Στα μαγιό και στις πετσέτες
Παίζουν κρυφτό τα πρόσχαρα κορίτσια
Πριν τις ναυμαχίες

*

Στο πυρ το εξώτερο

Έχουμε έτοιμες τις λέξεις
Μα οι λέξεις πάντα φλέγονται
Στα λεξικά
Στο πυρ το εξώτερο
Εις το κενό πέφτουν λειψές
Οι ερμηνείες ψεύδονται
Η ομορφιά επίσης φαρμακώνει
Βγάζει νύχια
Μονάχα η ποίηση πείθει
Οι ροές
Οι εκσπερματώσεις
Οι γυμνοί και οι γυμνές
Οι τρόφιμες ψυχές που εκτίουν την ποινή τους
Μεσʼ της αγάπης τα λευκά κλουβιά

*

Τα δόντια μας

Τα δόντια μας μπορούν να μασήσουν καθρέφτες
Να κόψουν την ουρά της αλεπούς
Να δαγκώσουν τη γλώσσα
Να τα σφραγίσει η φθορά
Οι αλλοιώσεις
Τα δόντια μας
Ανθρωπολογικώς
Γεωγραφικώς
Βιολογικώς
Δουλεύουν υποχθόνια
Μασάνε κρέας χόρτα
Φίλους και εχθρούς

*

Θα πρέπει να φτωχύνουμε κι άλλο

Θα πρέπει να φτωχύνουμε κι άλλο
Να γίνουμε επαίτες
Σαν τους επαίτες
Να γίνουμε Πακιστανοί στα φανάρια
Να γίνουμε Κούρδοι στο λιμάνι της Πάτρας
Να γίνουμε ρακένδυτοι
Να γίνουμε δουλοπάροικοι στη Μανωλάδα
Να γίνουμε νούμερα φρίκης
Όπως τόσοι και τόσοι
Που μας κρατούν συντροφιά
Σε καλλιτεχνικές πόζες
Τρώγοντας κονσέρβες
Σε ναυάγια
Σε νταλίκες
Σε χαντάκια
Σε αποθήκες
Σε κρεματόρια

*

Ο καιρός μας

Ο καιρός μας είναι γεμάτος γεγονότα
Χείλη αμέριμνα
Νέους που πίνουν καφέδες
Γέρους που δονούνται
Όμορφους χωροφύλακες που ασφυκτιούν
Σπουδαία μαιευτήρια των Αθηνών
Ο καιρός μας
Ώρες ατέλειωτες
Αυτοκόλλητα με αγίους και μπάτμαν
Νέους ποιητές που δε χασισώνονται
Λυρικές δαντέλες βελονιάζοντας
Στο φουστανάκι της φρίκης
Ελεύθερη αγορά
Ανταγωνισμός
Αποκαθήλωση

*

Οι μάγοι με τα δώρα

Έχουμε να πούμε πολλά
Κι ας γράφουμε λίγα
Καίγονται άστρα κάθε φορά
Κι έρχονται οι μάγοι με τα δώρα
Να γιατρέψουν την ασθένεια του ρομαντισμού
Το φυτικό βασίλειο
Το Ζωικό Βασίλειο
Όλα βορά στο Μεσσία
Ω σαρξ διορισμένη στο δημόσιο
Σε πολεμούν
Με πολεμούν
Μα εγώ τρώω το ψωμάκι μου
Και παίρνω μάτι ρόγες μεσʼ απʼ το πλεχτό
Απʼ τις πλεκτάνες

*

Ξαναμμένοι

Ο ιδρώτας μου είναι δικός μου
Και τον ανταλλάσω με το δικό σου
Τα υγρά μας
Το φως μας
Ο εθνικός μας ύμνος
Κάθε που χύνεις και χύνω
Ξαναμμένοι
Πάνω από τριάντα εφτά βαθμούς κελσίου
Παντοδύναμα τέρατα
Στη βροχή
Στην καταχνιά
Στο κάτω κάτω της γραφής

*

Αβρότητες

Μιαν όμορφη λιποθύμησε μέσα στο ποίημα
Την απίθωσα δεόντως στα χέρια σου αναγνώστη
Για να της δώσεις το φιλί της ζωής
Για να της πιάσεις το βυζί
Για να της σώσεις τη ζωή

*

Αυτός ο θολός κόσμος

Αυτός ο θολός κόσμος
Μέσα στα γιοταχί
Και στις θερμοκοιτίδες
Με τις ομπρέλες του
Και το έψιλον εννέα υπό μάλης
Που πάει ντουγρού αντίπερα
Στην όχθη που δεν έχει πανηγύρια
Πανηγυρτζήδες
Παγωτά και μαλλί της γριάς
Αυτός ο θολός κόσμος
Που τον πήρε στο λαιμό του το σεξ

*

Κι ας υποθέσουμε πως

Μας προδίδουν τα τέκνα μας
Μας λένε άσχετους, εμπαθείς
Στα δύσκολα το βάζουμε στα πόδια
Δεν ψάχνουμε στα σκουπίδια
Γιατί τα σκουπίδια είναι δικά μας
Η ντόπα της βιοπάλης
Η βασική πελατεία της χωματερής
Η αναζωπύρωση της εθνικής συνείδησης
Οι Εγγλέζοι της Θάτσερ
Που ξεθύμαναν με Μπένυ Χίλλ
Κι ας υποθέσουμε πως
Δεν έχουμε φτάσει στο μαύρο αδιέξοδο
Ο παράδεισος
Η κόλαση
Το μπάρμπεκιου
Σε τρύπα βαθειά

*

Είμαι στο ισόγειο σπίτι μου

Συγκινηθείτε και ξεσαλώστε
Δεν είναι ντροπή
Οι αγιάτρευτα ρομαντικοί
Ανταλλάξτε φεγγάρια
Είμαι στο ισόγειο σπίτι μου
Κι από μέσα λάμπω
Στην αγκάλη της κυράς
Στον επάνω κόσμο
Κάνω σχέδια για την τρέλα
Τόσο εξαίσια λοξός
Να τα χωρέσω όλα παλεύω
Να προλάβω τα μαγαζιά ανοιχτά
Τα λυπημένα μάτια της
Να ψωνίσω

*

Εμείς οι αισιόδοξοι

Εμείς οι αισιόδοξοι
Έχουμε χρέος να κρατήσουμε άμυνα
Να τα λέμε όλα
Με τη θετική σημασία του όρου
Ακόμα και μια τηγανιά μανιτάρια
Θέλει θάρρος και βούτυρο
Να φιλοτεχνήσουμε φιλιά
Προπαίδειες έρωτος
Αξιοθέατοι να γίνουμε
Σαν κορμάκια με βρεγμένο κολλητό μπλουζάκι
Κι επίσης να διεκδικήσουμε
Κορμί λαγνεία ελευθερία
Κάτω ο φέρελπις κατηχητής
Κάτω ο αριστερός μικροαστισμός
Εμείς είμαστε κομούνια αγύριστα

*

Έχουμε τρομερή ενέργεια

Λόγω ότι
Έχουμε τρομερή ενέργεια
Και μας αρέσουν οι ξένες χώρες
Και σύνορα δεν αναγνωρίζουμε
Μονάχα πόθο
Στο βαλκανικό μας χαντάκι
Με τις Πρέσπες και την Πανσέληνο
Τις δεκοχτούρες
Και το μακεδονικό χαλβά
Τον έρωτα στην κοίτη ποταμών
Τα χειράμια που μεθόδευαν
Τη γύμνια
Τα ερπετά δίπλα
Το σύμπαν
Το χιονάκι πάνω στο βουνό
Μακριά απʼ τις θάλασσες
Το γάργαρο νεράκι
Τα υγρά

*

Όλα είναι τρόμος

Καθώς
Όλα είναι τρόμος
Σα μισθωτός που ροκανίζει μπριζόλες
Στο τάπερ της κυράς του δίπλα
Ανεδαφικός
Απαθανατίζεται
Στης ποίησής μου τη Σιέρα Λεόνε
Χάρτινος
Καυχησιάρης
Τρωκτικό
Τα δίνει όλα στο ματς
Και τη λίγη ψιχούλα ακόμα
Ανάσταση
Μετατροπία
Ακούει τους σοφούς του
Εύγλωττος
Όχι ανιστόρητος
Αλλά ανύπαρκτος
Αναντάμ παπαντάμ

*

Φυσάει το πνεύμα, πνέει

Φυσάει το πνεύμα, πνέει
Πρωινό με ψυχή ρακοσυλλέκτη
Πενήντα σεντς εγχείρησα
Σε παιδικό χεράκι
Η μάνα έβρισκε στον κάδο
Απομεινάρια ευτυχίας από χτεσινό γλέντι
Εφημερίδες
Ξεφτιλισμένα κουφάρια
Γαλατάκι κι αυγά ληγμένα
Μπισκότα σπασμένα
Καπότες κι ασέλγειες της μισής ντροπής
Ο καλός μύλος όλα τʼ αλέθει μου είπε
Όλα τα σφάζει
Όλα τα μαχαιρώνει
Φυσάει το πνεύμα
Πνέει

*

Παρελάσεις

Έχουμε και λέμε
Εγώ εσύ αυτός
Αντώνυμα συνώνυμα
Οι λεσβίες των αλλεπάλληλων αιώνων
Η τριχοφυΐα στʼ απόκρυφα
Ο σεξισμός της Δύσης
Οι παρελάσεις των πιστών του πισωκολλητού
Όμορφοι νέοι και νέες
Διεκδικούν το φύλο τους
Την αιτιοκρατία του σεξ αρνούνται
Τις αυταπάτες της αναπαραγωγής
Μονάχα θέρος θέλουν
Γύμνια
Ιδρώτα
Και παράξενα βρακιά

*

Ο εχθρός που δεν έχω

Των εχθρών μου το τεθλασμένο βλέμμα
Των εχθρών που δεν έχω
Στα έλη της γραφής
Του πλησίον το βούλιαγμα στο σούπερ μάρκετ
Στη διακεκριμένη θέση
Φιγουρίνι
Λαμπρός νεοέλλην
Που θα πάρει κι άλλους μαζί
Ο βαρβάτος μάνατζερ
Το παιδί θαύμα
Που είχε αφίσα την Κλόντια Σίφερ γυμνή
Και στο ράφι τα μυστικά του Βάλτου
Τη νοσταλγία του παρελθόντος
Νʼ ανθίζει
Στις συνεστιάσεις
Ευθυτενής
Σαράντα χρόνια μούτος
Συμμαθητής
Ο εχθρός που δεν έχω

*

Με πάει αλλού ο ρυθμός

Με πάει αλλού ο ρυθμός
Μου βγάζει τη γλώσσα
Ράθυμος ρυθμός
Αναχαιτίζει το νόημα
Βυρσοδέψης
Αυγολέμονο
Μακαριστός
Σε σιγανή φωτιά θέλει το πάθος
Να μην αρπάξει
Να το χαρούν στα γυμνάσια παιδάκια
Όχι απόκρημνο
Αμετάδοτο
Άταχτο
Προπάντων την εποχή του καταναλωτισμού
Να καταγγέλλει
Με αστραφτερά ελληνικά
Της εταιρίας συγγραφέων
Κάργα δημιουργική γραφή και βαθιές καταστάσεις
Με τις τελείες
Άνω και κάτω σε ετοιμότητα
Με το κόμμα σε οργασμό κάθε τόσο
Να διακόπτει το χάος της βιοπάλης
Τα λυσάρια που ευελπιστούν ονειρώξεις
Δούναι και Λαβείν
Χαρτί
Πτυχίο
Οχτάωρο
Σπιτάκι
Εμπάθεια φυλαγμένη
Ακροτελεύτια κουτσούβελα
Και πάντα επιχειρήματα
Με συστολή
Χωρίς φόβο και πάθος
Από καταβολής εδραιωμένη υποκρισία
Ποιητικό βερμπαλισμό
Κι ας θέλει επιδεικτικά να σκυλευτεί το μέσα
Από ψωλές
Διατριβές και λέκτορες
Της καταδικασμένης σάρκας
Του ηχείου
Του αιδοίου
Του ηφαιστείου
Ανάμεσα απʼ τα τυραννισμένα μπούτια
Τέρας εφέστιο

*

Ενισχύστε το φιλόπτωχον ταμείο

Ενισχύστε το φιλόπτωχον ταμείο
Την αιώνια Πανούκλα
Εσείς πανικόβλητα ποντίκια
Ψηφοφόροι της Δεξιάς και του κέντρου
Αριστεροί που κάνατε δήλωση
Μάστορες
Πάστορες
Πράκτορες
Μισής αλήθειας κορμιά
Παυσίλυπες υπάρξεις
Ενισχύστε την αποπεράτωσιν του ναού
Της φίλης που δεν ήρθε
Μα καταπλάκωσε το Γεράσιμο Σκλάβο
Ενισχύστε τα συσσίτια
Τις ελεημοσύνες
Φασκιώστε την καύλα
Τους όρχεις
Παραφουσκώστε το σώμα ιερές ορμόνες
Ενισχύστε την παγκόσμια τράπεζα
Τα αναλγητικά
Φωτογραφίστε τα νησιά των πλουσίων
Την παιδική εργασία
Το ένα δολάριο μεροκάματο
Τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις
Φουστανέλα
Κολάν
Και Ζορμπάς

*

Εις τον αγρό

Αγορεύω εις τον αγρό
Παιδάκι τον ουρανό ατενίζω
Άντρας της προϊστορίας
Του χρόνου που πέρασε
Σε πεδίο βολής του Έβρου
Σε κρεβατάκι νοσοκομείου
Πέρασμα με σωληνάκια για λίγο
Στον άλλο κόσμο
Που δεν έχει χωροφύλακες
Ασθενοφόρα
Σφαγεία
Α ρε μάνα
Αν με διαβάσουνε
Θα σκίσουν τα πτυχία τους
Κάποτε
Και θα βγουν να γαμήσουν εις τον αγρό
Που ατενίζω
Και μνημονεύω δεόντως

*

Ένα βήμα μπρος δύο πίσω

Είναι που δε λησμονιέται η διαλεκτική
Και τρυπώνει στις κουβέντες
Όλο ποίηση
Σχολαστικά διατυπώνει έρωτες
Παρακμή
Διανυκτερεύοντα φαρμακεία
Πράξεις πάντα που φλέγονται
Ένα βήμα μπρός δύο πίσω
Σε μιαν απέραντη σιωπή από στάχτη
Με τους ναρκομανείς να πίνουν τα σοροπάκια τους
Για να καταλαγιάσουν το λυρισμό

*

Φυγόδικος στους Εγκρεμνούς

Ήλιος στρογγυλεμένος
Κι έξω απʼ το φως ο θάνατος
Αρουραίος καιρός στα λαγούμια του
Βγάζω το άχτι μου ως Κανένας
Ως κάποιος
Ως εκείνος με τις πληγές
Ως ο γυμνιστής στις συμπληγάδες του
Φυγόδικος στους Εγκρεμνούς
Εδώ στη θάλασσα κανείς δε θα με βρει
Το τέλειο καταφύγιο εδώ
Εδώ στο ταψί της άμμου
Κλεπταποδόχος των πάντων

*

Προσευχούλα

Βαρβάτε αιώνιε πατέρα
Δεν έχω τίποτε να σου προσάψω
Μονάχα να σʼ ευχαριστήσω που δε μʼ έκανες
Αόμματο
Ανάπηρο
Λεπρό
Μαύρο
Γυναίκα
Ανθρακωρύχο
Πούστη
Αλβανό
Ω αιώνιε πατέρα
Ποιητή ουρανού και γης
Τα πάντα εν σοφία εποίησες
Την ιδιωτική πρωτοβουλία
Το δυισμό
Το καλό και το κακό
Τα σχοινιά του νεκροθάφτη
Τους ελληνιστές
Τους εργασιομανείς
Και τις στεγνές θεούσες
Που όλο σου στέλνουν ραβασάκια
Και το παλεύουν
Για ένα ουράνιο ραντεβού

*

Γράψαμε και σήμερα

Γράψαμε και σήμερα
Σα να λέμε
Εσκορπίσαμε τη στύση μας
Σα να λέμε
Εκτοπίσαμε τη μελαγχολία μας
Νεκροτόμοι
Ψυχαναλυτές
Μέχρι τα πιο μύχια χαλάσματα
Μέχρις εκεί όπου
Αρχίζει η τρέλα
Ο μοναχισμός
Η σκοτοδίνη
Και πώς να ζήσεις χωρίς γραφτά
Χωρίς νʼ αφήσεις πίσω στους ζωντανούς ένα γράμμα
Μιαν αυταπάτη αιωνιότητας
Σαν το σημείωμα του αυτόχειρα
Μεγαλομανείς και αλαζόνες
Προσδοκώντας
Δοξολογίες
Βραβεία
Κλάψες και τέτοια
Ανθολόγους επίορκους
Που δεν κατάλαβαν γρι απʼ τα τόσα όσα

*

Οι κρίσεις

Οι κρίσεις
Από δω κι εμπρός
Θα στρογγυλοκάθονται
Απόδημοι έλληνες
Απόδημες υπάρξεις
Κουτοπόνηρες απόψεις
Διαστολές της μήτρας
Σαν ζεστό ψωμί στο φτυάρι όμως
Ποιητές σαν εμένα
Έτοιμοι να ταΐσουν
Τα ζωηρά παιδάκια που έρχονται
Η Σπερμώ
Η Οινώ
Κόρες μου αγαπημένες
Θα σας αμολήσω
Να δαγκώσετε τον έμπορα
Τα προσωπεία

*

Μη σας πιάσουν στον ύπνο

Μη σας πιάσουν στον ύπνο
Ανοιγμένα μπούτια
Τα άγρια αρσενικά
Με τον ερωτισμό το χάσκοντα
Μη σας μπουκώσουν τα φοβερά σας στόματα
Νοικοκυριό
Καριέρες
Γραφεία
Εργοτάξια
Μη σας εξατμίσουν
Σε κάποιο διαμέρισμα
Προπάντων μη σας κάνουν
Μήτρες ταχύτητος
Για να ταΐσουν το θηρίο

*

Όλοι κάτι πουλάνε

Όλοι κάτι πουλάνε
Στις μέρες μας
Ελπίδα
Απελπισία
Ελεημοσύνη
Ύφος
Στυλ
Έργο σπουδαίο
Εργολαβίες
Αρετές
Εφιάλτες
Μα εγώ δεν αγοράζω τίποτε
Τον ήλιο μονάχα που καντηλιάζει
Τους ελαιώνες
Μοναχά με τα μάτια
Κι ας με τυφλώνει