Γαμμαγραφία
Το μπάντζο σφίγγανε στα χέρια οι μιγάδες
δέκα ρεπόρτερ καταγράφαν τα συμβάντα
πριν στο χορό τους μας τραβήξουν οι μαινάδες
οι ανεμώνες μας βρεθήκαν μείον σαράντα.
Πού πας χλομός καλέ μου Μιγκέλ
γέμισε ο τόπος κίτρινες τουλίπες
και στην πλατεία Χόρχε ντ’ Αλβαράδο
περιπολούν δεινόσαυροι και γύπες.
Ο σεισμολόγοι στο Παλάσιο Νασιονάλ
τα βάζανε με τους κρατήρες της Σάντα Άννα
φοράς σομπρέρο κι έχεις πρόσωπο οβάλ
κι ούτε που πρόλαβες να παίξεις στην αλάνα.
Πού πας γυμνός καλέ μου Μιγκέλ
γέμισε ο τόπος με κηλίδες απουσίας
τις τεφροδόχους κλείσαν σε κρυφή σπηλιά
και μας πουλάν ενέσεις ευθυμίας.
***************
Μες στο χημείο του Μαγιού
Στο φόρτε οι μηχανές την ώρα που γελάς
στο φόρτε οι μηχανές την ώρα που φωνάζεις
ανατριχίλα του κοσμάκη, μη μιλάς
στο μακελειό το ομηρικό που ωριμάζεις.
Γρηγορείτε, κελιά, μες στο χημείο του Μαγιού!
Χέρσα μου μάτια, τί αλκοολικός καιρός
με Βάγκνερ νανουρίζονται οι πρεζονόμοι
κι όλο ρωτάνε αν είναι νόμος φυσικός
να κάνει ο Χικμέτ διαδήλωση στη Ρώμη.
Γρηγορείτε, πουλιά, μες στο χημείο του Μαγιού!
Τώρα μαθαίνεις στο Ικόνιο αποκλεισμένος
ποιοί σαμποτάρουν με καλώδια το κορμί σου
πατριωτάκι, τρώει τα νύχια ο ανακριτής σου
κι είναι το ίδιο αγέλαστος και γελασμένος.
Γρηγορείτε, παιδιά, μες στο χημείο του Μαγιού!
***********************************************************************************************
«Το 2009 πιάσαμε την κουβέντα για το ΕΜΠΑΡΓΚΟ με τον Θάνο. Του είπα ότι αυτό το έργο το φορώ πάνω μου σαν ρούχο, ήταν μπροστά από την εποχή του, με βοήθησε να μεγαλώσω μουσικά. Μου ανάφερε απλά ότι ένα τραγούδι, το “Spleen”, είχε ηχογραφηθεί, αλλά δεν είχε συμπεριληφθεί στην αρχική έκδοση και μου ανάθεσε να το ψάξω στις παλιές ταινίες. Δεν κατάφερα να το εντοπίσω.
“Καλά, δεν πειράζει, κλείσε στούντιο, θα το ξαναηχογραφήσω φωνή-πιάνο”».
Θύμιος Παπαδόπουλος
«Όταν ένα μουσικό έργο τόσο βαθιά πολιτικό όσο το ΕΜΠΑΡΓΚΟ παραμένει επίκαιρο μετά από 40 χρόνια, μου δημιουργεί αντιφατικά συναισθήματα. Ήταν τόσο πρωτοποριακό και άντεξε στον χρόνο; Ή, στα 40 χρόνια που πέρασαν, η κοινωνία δεν πήγε και τόσο “μπροστά” καθιστώντας το ακόμα επίκαιρο; Στην περίπτωση του Εμπάργκο ισχύουν και τα δύο. Η μουσική ιδιοφυΐα του Θάνου Μικρούτσικου είναι πρωτοπόρα και καθηλωτική και οι λέξεις του Άλκη Αλκαίου μοιάζουν σαν να γράφτηκαν χτες».
Μίλτος Πασχαλίδης
«Το καλοκαίρι του 2000 μου τηλεφώνησε ο Θάνος για να διαλέξουμε τραγούδια του για δύο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής. Μέχρι τον Νοέμβριο βυθιζόμουνα όλο και πιο βαθιά στο έργο του. O Θάνος δε θέλει ερμηνευτές, θέλει δύτες. Για 13 τραγούδια μελετούσα αδιάκοπα 97. […] Ανάμεσα σ’ αυτά τα έργα ήταν και το ΕΜΠΑΡΓΚΟ. Το ορυχείο αυτού του έργου με μαγνήτισε ανεπανόρθωτα».
Χρήστος Θηβαίος
Άλκης Αλκαίος, «Εμπάργκο», εκδ. «Εταιρεία Νέας Μουσικής», Αθήνα 1983 (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)
