
1) Ναταλία Κωτσάνη -Τάσος Κοφοδήμος, «Απόκοπος του Μπεργαδή», ιδιωτική έκδοση
2) Γιώργος Κομπογιάννης, «Μυστικό Νήμα», Ποίηση: Bertolt Brecht, Vladimir Mayakovsky, Ανδρέας Λασκαράτος, Μίλτος Σαχτούρης, Dante Alighieri, εκδ. Ogdoo Music Group.
3) Αλέξανδρος Γουργουλιός, «Επίλογος», Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης, Μανόλης Αναγνωστάκης, Νίκος Καρούζος, Κώστας Ουράνης, Τίτος Πατρίκιος, Κώστας Τσιούφης και Διονύσης Τζαρέλλας, εκδ. Μετρονόμος.
4) Γιάννης Κονταράτος, «Χρονοτριβείο», Ποίηση: Ναπολέων Λαπαθιώτης, εκδ. Μετρονόμος.
5) Γιώργος Κουρουπός, «Νύχτες, εικόνες κι ένα κορίτσι», Ποίηση των Νίκου Εγγονόπουλου, Ανδρέα Εμπειρίκου, Χριστόφορου Λιοντάκη, Γιάννη Βαρβέρη, Παυλίνας Παμπούδη, Μιχάλη Γκανά, Λεωνίδα Κακάρογλου και Ιουλίτας Ηλιοπούλου, εκδ. Subways music.
Η στήλη αυτή συμπληρώνει σχεδόν είκοσι χρόνια. Ένα Αλμανάκ που έχει στόχο να θυμήσει στιγμές της χρονιάς, να κρίνει και να κριθεί. Ειδικά στον χώρο της μελοποιημένης ποίησης, και πιο ειδικά της δισκογραφίας, είναι απορίας άξιον πώς ακόμα βρίσκονται δίσκοι σε έντυπη μορφή. Δεν έχει, όμως, νόημα η νοσταλγία των πρώτων χρόνων της στήλης. Και τότε οι δίσκοι που κυκλοφορούσαν ήταν λιγότεροι από ο,τι τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό που εχει νόημα είναι να συνεχίζει να παράγεται μελοποιημένη ποίηση, με όποια μορφή θέλει, έντυπη ή ψηφιακή. Αλλά να παράγεται από την ανάγκη των συνθετών να αφουγκραστούν τις λέξεις και όχι να ανυψωθούν (;) από το κύρος των ποιητών που επιχειρούν να μελοποιήσουν. Το σίγουρο πάντως είναι πως για αυτή τη χρονιά καθάρισαν οι νέοι και δη πρωτοεμφανιζόμενοι συνθέτες.
**************************************
1) Ναταλία Κωτσάνη -Τάσος Κοφοδήμος, «Απόκοπος του Μπεργαδή», ιδιωτική έκδοση 2024
Δυο νέοι μουσικοί η Ναταλία Κωτσάνη και ο Τάσος Κοφοδήμος μας προσφέρουν μια ουσιαστική μελοποίηση και μάλιστα πρωτότυπη του έργου «Ο Απόκοπος» του Μπεργαδή, το σημαντικότερο κείμενο της πρώιμης Κρητικής Λογοτεχνίας και υπήρξε το πρώτο δημώδες ελληνικό λογοτεχνικό έργο που τυπώθηκε στη Βενετία, το 1509. Γνώστες με ενεργητικό τρόπο και όχι από μόδα, της παραδοσιακής μουσικής, αλλά και των ιδιωμάτων της Μεσογείου στέκονται με σεβασμό αλλά και όρεξη απέναντι σε ένα κείμενο αλλοτινών εποχών και πετυχαίνουν τον προφορικό λόγο του τραγουδιού που είναι και το ζητούμενο.
***************************
2) Γιώργος Κομπογιάννης, «Μυστικό Νήμα», εκδ. Ogdoo Music Group, 2024/ Μουσική: Γιωργος Κομπογιάννης/ Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης, Ποίηση: Bertolt Brecht, Vladimir Mayakovsky, Ανδρέας Λασκαράτος, Μίλτος Σαχτούρης, Dante Alighieri
Τα εννέα τραγούδια του κύκλου ”Μυστικό Νήμα΄’ του Γιώργου Κομπογιάννη ηχογραφήθηκαν στην πρώτη τους εκδοχή το 2014 για τη θεατρική παράσταση ΄΄Πατριδογνωσία” με τον Γεράσιμο Γεννατά σε σκηνοθεσία του Θανάση Χαλκιά. Η επιλογή των ποιημάτων φανερώνει την πρόθεση του συνθέτη να μελοποιήσει έναν πιο απαιτητικής τεχνικής μορφής στίχο κυρίως με πολιτικό άμεσα και έμμεσα πρόσημο με σαφείς αναφορές στην τεχνοτροπία του Θάνου Μικρούτσικου της δεκαετίας του ΄70. Πλουμιστή ενορχρήστρωση με πνευστά και έγχορδα να στήνουν ένα φορτισμένο ηχητικό περιβάλλον. Και το σπουδαιότερο: να παράγεται τραγούδισμα.
*****************************
3) Αλέξανδρος Γουργουλιός, «Επίλογος», εκδ. Μετρονόμος, 2024 Μουσική: Αλέξανδρος Γουργουλιός / Ερμηνεία: Βασίλης Προδρόμου, Μαριάνα Κατσιμίχα, Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης, Μανόλης Αναγνωστάκης, Νίκος Καρούζος, Κώστας Ουράνης, Τίτος Πατρίκιος, Κώστας Τσιούφης και Διονύσης Τζαρέλλας
Ο νέος συνθέτης Αλέξανδρος Γουργουλιός με ξεκάθαρη την αύρα από την έντεχνο-λαϊκή παράδοση του Χρήστου Λεοντή, του Ηλία Ανδριόπουλου, του Γιάννη Μαρκόπουλου και του προπάτορα Μίκη Θεοδωράκη. Το να βαδίζει κανείς πάνω στους προγόνους δεν σημαίνει πως δεν έχει δικαίωμα να παράγει καινούρια εργασία κι ας «θυμίζει». Σημασία έχει για έναν σύγχρονο και ανυποψίαστο ακροατή, αν αυτό που εισπράττει είναι μελώδισμα και τραγούδι αρμοστά με την ποίηση. Ο σημερινός ηχος (;) είναι σίγουρα εδώ και πολλά χρόνια αλλού. Κι αυτό όμως δεν πρέπει να βάζει εμπόδιο. Ο Γουργουλιός φέρνει το αεράκι της λαϊκής μελοποιημένης ποίησης μέσω δύο φωνών, του Βασίλη Προδρόμου που έχει στόφα λαϊκή και της Μαριάνας Κατσιμίχα που αποτελεί έκπληξη η λαϊκότητά της στην ερμηνεία.
***********************************************************
4) Γιάννης Κονταράτος, «Χρονοτριβείο» (ποίηση: Ναπολέων Λαπαθιώτης), εκδ. Μετρονόμος, 2024Το «Χρονοτριβείο» αποτελεί ένα μουσικό έργο βασισμένο σε ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Συμμετέχουν : Αναστασία Στρατηγού, Παντελής Νικηφόρος, Θοδωρής Κρητικός και Ναταλία Λαμπαδάκη, Λήδα Γρηγοριάδου, Αρετή Πολυμενίδη.
Ένας ακόμα νέος συνθέτης που κάνει το ντεμπούτο του. Η επιλογή του Λαπαθιώτη στηρίζεται αφενός μεν στη δημοφιλία του ποιητή (αυξάνεται η προσέγγιση των συνθετών στο έργο του) και αφετέρου στην τεχνοτροπία των στίχων του ποιητή που ευνοούν την παραγωγή τραγουδιών. Και εδώ έχουμε πλούσια ενορχήστρωση με με έγχορδα, πνευστά και αρκετά ηχητικά γεμίσματα που άλλοτε αναδεικνύουν την ουσία της παραγωγής μελοποιημένου λόγου που είναι η τραγουδιστική εκφορά (εδώ αναδεικνύεται και η πιο μπαλανταδόρικη και λαϊκή έκφανση του συνθέτη) και άλλοτε εξυπηρετούν ένα ηχητικό περιβάλλον στο οποίο ενσωματώνεται ο λόγος.
************************************
5) Γιώργος Κουρουπός, «Νύχτες, εικόνες κι ένα κορίτσι», εκδ. Subways music, 2024. Μελοποιημένη ποίηση των: Νίκου Εγγονόπουλου, Ανδρέα Εμπειρίκου, Χριστόφορου Λιοντάκη, Γιάννη Βαρβέρη, ΠαυλίναςΠαμπούδη, Μιχάλη Γκανά, Λεωνίδα Κακάρογλου και Ιουλίτας Ηλιοπούλου. Ο δίσκος, επίσης, περιλαμβάνει τον κύκλο τραγουδιών “Παραλλαγές της Γυναικείας Μοναξιάς”, οκτώ τραγούδια σε στίχους Ρένας Αποστολοπούλου. Ερμηνεύει η Άρτεμις Μπόγρη, μεσόφωνος. Στο πιάνο ο Γιάννης Τσανακαλιώτης
Η τεχνοτροπία του έμπειρου Κουρουπού στη λόγια μελοποίηση είτε βρίσκει τους θιασώτες του είδους και δη μύστες οπότε γίνεται δεκτή στο πλαίσιο της σχετικής μουσικής «φιλολογίας» είτε δημιουργεί το κοινό του εκπαιδεύοντάς τον σε ένα λιτό μουσικό περιβάλλον αναγωγής του λόγου σε ψηφιδωτή σύνθεση είτε σε απομακρύνει από την καθιερωμένη και πιο πλατιά αντίληψη της μελοποιημένης ποίησης μιας πιο, δηλαδή, mainstream οπτικής που κτυπά πρώτα από όλα το συναίσθημα της εν χορώ συλλογικής «ψαλμωδίας» οπότε και απομακρύνεσαι και εσύ. Ο καθείς και οι ανάγκες του, λοιπόν.