«Η Νίκη»

Εδώ στο ελληνικό το χώμα,
το στοιχειωμένο και ιερό,
που το ίδιο χώμα μένει ακόμα
κι απ’ τον αρχαίο τον καιρό,

στο χώμα τούτο πάντα ανθούνε
κι έχουν αθάνατη ζωή
και μας θαμπώνουν, μας μεθούνε
νεράιδες, ήρωες, θεοί!

Είδα τη Νίκη τη μεγάλη,
τη Νίκη την παντοτινή!
Την είδα εμπρός μου να προβάλλει
με φορεσιά ολοφωτεινή.

Ασύγκριτη σαν την ιδέα,
σαν όνειρο λαχταριστή,
είδα τη Νίκη την αρχαία,
τη Νίκη την κυματιστή!

Την είδα. Με το πέταμά της
δεν έφευγε στους ουρανούς,
εκεί που δύσκολα σιμά της
μπορεί να κρατηθεί κι ο νους.

Δεν έτρεχε να φτάσει πρώτη,
να στεφανώσει φτερωτή
το λιονταρόκαρδο στρατιώτη,
τον εμπνευσμένο τον ποιητή.

Την είδα να περνά μπροστά μου
με φορεσιά ολοφωτεινή
και λύγισα στη γη εκεί χάμου
κι έκραξα με τρανή φωνή,

Εσύ που δείχνεις πώς ανθούνε
εδώ μ’ αθάνατη ζωή,
πώς μας εμπνέουν και μας μεθούνε
νεράιδες, ήρωες, θεοί!»

 

 

 

 

Η ψυχή και η λύρα

Η ψυχή που είχε κάτι απ’ το σκοτάδι
και κάτι απ’ τα φτερά τα λαβωμένα,
πάει με τους ίσκιους, έφτασε το βράδι,
όλα τα πνίγει μέσα του ένα ένα.

Κράτα το βήμα σου αλαφρά, μπροστά της
γείρ’ έναν ίσιο απ’ τη δική σου χάρη,
φωτισμένο θα ιδείς το βράδιασμά της
από λευκό υπερούσιο φεγγάρι.

Η ζωντανεύτρα της ιδέας, η λύρα,
– έστεκες πάντα εσύ να τη γρικήσης –
τη συνεπήρε, μη ρωτάς, ποια μοίρα,
πάει τα ροδοσύγνεφα της δύσης.

Στείλε της πέρα εκεί το περιστέρι,
Καλή, του λογισμού σου, και θα γίνουν
ρόδα χυτά από της αυγής το χέρι
τα σύγνεφα της δύσης που αργοσβήνουν.

 

**

Ο χρόνος που είν’ εντός μου

 

Ο χρόνος που είν’ εντός μου, μάτι πόνος,
όλα τάχει μπροστά του, δεν περνά
ποτέ του, ο ίδιος, χαίρεται, κλαίει μόνος, –
μια παράκληση φέρνει ταπεινά

στον άλλο χρόνο που πνιμός και φόνος
είναι, αλύπητος πάντα τριγυρνά :
«Σκληρέ αδερφέ, δέομαί σου ο πράος χρόνος
σώριασε απάνου μου όλα τα δεινά,

μα την πανώρια που έβλεπα, – ένας θρόνος
την ύψωνε, την ψέλναν Ω σ α ν ν ά,
τώρα από σένα ρημασμένος κλώνος,
να μη τη δουν τα μάτια μου ξανά!»

 

******************************************************************************

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

1. Η Νίκη 4:02

2. Και πρόσωπα και πράγματα 4:07

3. Περδικόστηθη Tσιγγάνα 4:12

4. Τ’ ἀξεδιάλυτα σκοτάδι 5:29

5. Ω γνώμη, ω έγνοια, ω λογισμέ 3:14

6. Ο χρόνος που είν’ εντός μου 3:35

7. Εμείς οι εργάτες… 3:38

8. Η ψυχή και η λύρα 3:38

9. Σ᾿ ἀγαπώ 2:49

10. Το καλοκαίρι 3;31

11. Σιωπή. 3:04

 

 

*****************************************************

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Νίκος Τατασόπουλος: Μπουζούκι
Βασίλης Προδρόμου: Κιθάρα, μπαγλαμά
Dasho Kurti: Ακορντεόν
Δημήτρης Τσεκούρας: Κοντραμπάσο
Μιχάλης Μπακάλης: Κρουστά

Ηχοληψία, μίξη: Δημήτρης Σίντος
Mastering: Νάσος Νομικός
VU productions Mastering Studio

Δημιουργικό: Ανδρέας Αεράκης