
Κάποια μέρα του σωτήριου έτους 1995, ένας μεγαλόσωμος μεσήλικας, ο Wheeler McArthur, λήστευε δυο τράπεζες στο Πίτσμπεργκ κάτω από το φως του ήλιου, χαμογελώντας στις κάμερες παρακολούθησης των καταστημάτων. Το ίδιο βράδυ, όταν η αστυνομία τον συνελάμβανε, ο άνδρας μουρμούριζε: «μα φόρεσα το χυμό». Όχι, δεν επρόκειτο για κάποιον ναρκωμανή ή παρανοϊκό- ο McArthur είχε, απλώς, κάνει λάθος, νομίζοντας ότι ο χυμός λεμονιού (που χρησιμοποιείται και ως αόρατο μελάνι) μπορεί να κρύψει το πρόσωπό του από τις κάμερες.
Το περιστατικό τράβηξε την προσοχή του ψυχολόγου David Dunning στο Πανεπιστήμιο του Cornell, ο οποίος μαζί με τη φοιτήτριά του Αlison Κrueger έδωσαν τα επίθετά τους στο φαινόμενο της υπερεκτίμησης των ικανοτήτων του υποκειμένου από το ίδιο το υποκείμενο: το φαινόμενο Dunning-Krueger.
Mια από τις μελέτες των ερευνητών έδειξε ότι οι καλοί μαθητές τείνουν να υποεκτιμούν τις βαθμολογικές τους επιδόσεις, ενώ οι μαθητές με πτωχές επιδόσεις τείνουν να τις υπερεκτιμούν. Και όχι μόνο αυτό: οι ικανοί μαθητές μπορούν να βελτιώσουν τις εκτιμήσεις τους αν τους δοθεί κατάλληλη καθοδήγηση, ενώ οι λιγότερο ικανοί δεν μπορούν.
Ο Κάρολος Δαρβίνος, στην «Καταγωγή του Ανθρώπου», είχε γράψει: «η άγνοια γεννά πολύ συχνότερα την αυτοπεποίθηση από την αμφιβολία». Ένας άλλος Κάρολος, ο Μπουκόβσκι, είχε διαπιστώσει ότι το πρόβλημα με τον κόσμο είναι πως «οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση, ενώ οι ευφυείς γιομάτοι αμφιβολία».
Πώς μπορεί κανείς να τους ξεχωρίσει; Συνήθως ο ηλίθιος παρουσιάζει το τσουτσούνι του ωσάν να μην έχει, πλέον, λόγο ύπαρξης το Empire State Building.
Τι έχεις πάθει Mr mouzaki?
Aυτο που θες να βγαλεις ως αποτέλεσμα σε αυτήν την προσπάθεια δεν σου βγαίνει.
Ξέρεις γιατί ;
Γιατί πρέπει πρώτον να σε εκμεταλλευτούν και όχι το αντίθετο,να σε μειώσουν , και πάνω απολα να επικεντρωνεσαι στο μουνί . Καταλαβες αγαπή μου;
“.. οι καλοί μαθητές τείνουν να υποεκτιμούν τις βαθμολογικές τους επιδόσεις, ενώ οι μαθητές με πτωχές επιδόσεις τείνουν να τις υπερεκτιμούν.” Ισχυει και για τους φοιτητες.
Αυτο που δεν εχουν διαγνωσει ο ερευνητες είναι η υβρις των μετριων . Ο Α εγραψε 1,5/3 θεματα και ελαβε 4,0 /10.0 ενω ο Β (εισαχθεις με την δευτερη προσπαθεια και συνδικλαιστης ) νομιζε οτι εγραψε και τα 3 θεματα και ελαβε μολις στις 2,0/10,0.
Το κυριοτερο ειναι οτι η συνδικαλιστικη επαρκεια κατισχυσε της επιστημονικης μετριοτητας του.
Ουτε αυτο που δεν εχουν διαγνωσει ο ερευνητες .
Τον ξαναβρηκα το 1987 αφηνιασμενο να μου λεει οτι μαστιγωνει τους πελατες της κρατικης εταιρειας που διιευθυνε.
[….]