ΤΙ ΘΕΛΩ
Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα,
σε ξένα αναστηλώματα δεμένο,
ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο,
μα όσο ανεβαίνω, μα όσο ανεβαίνω, μόνος νʼ ανεβαίνω.

Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
που δίνεται του φεγγο ηλιού τη χάρη,
θέλω να δίνω φως, από τη φλόγα μου,
κι ας είμαι ένα, κι ας είμαι ένα ταπεινό λυχνάρι.

Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα,
σε ξένα αναστηλώματα δεμένο,
ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο,
μα όσο ανεβαίνω, μα όσο ανεβαίνω, μόνος νʼ ανεβαίνω.

Μουσική Μίκης Θεοδωράκης

`
*


Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΛΟΓΡΙΑ
Σαν δεν είχε τι να φάει
μία αλεπού πονηρεμένη
αποφάσισε να πάει
και καλόγρια να γένει.

Τρεις κοκόροι που δεν έχουν
στο κεφάλι λίγη γνώση
την πιστεύουνε και τρέχουν
την ευχή της να τους δώσει.

Μπαίνουν μέσα στο κελί της
τους ξομολογά εκείνη
και κουνεί την κεφαλή της
και συγχώρηση τους δίνει.

Και χωρίς να χάσει ώρα
καθώς ήταν πεινασμένη
τους αρπάζει κι είναι τώρα
και οι τρεις συγχωρεμένοι.

Και η αλεπού τους κλαίει,
τους μοιρολογά και λέει:
Έτσι την παθαίνουν όσοι
έχουνε κοκόρου γνώση!
`
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
`
*
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
Μια τέχνη ξέρω νʼ αγαπώ, κι αν θέλεις το καλό σου
συ που δεν ξέρεις νʼ αγαπάς πάρε με δάσκαλό σου.

Τα μάτια σου είναι θάλασσες κι αγέρας δεν τις πιάνει
χαρά στο ναύτη που θα βρει στα μάτια σου λιμάνι.

Σφαλίσανε τα μάτια σου και μένα δε θυμούνται
όλα τʼ αστέρια ξαγρυπνούν και μόνο αυτά κοιμούνται.
`
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
`
*
Ο ΓΚΙΩΝΗΣ
Ήταν δυο αδέλφια πάντα αγαπημένα,
πρόβατα βοσκούσαν σ΄άρχοντα μεγάλο,
Γκιώνη λεν τον ένα, Δήμο λεν τον άλλο.

Κάποια μέρα ο Γκιώνης δυο αρνάδες χάνει
Ψάχνει δεν τις βρίσκει τριγυρνά και κλαίει.
Έρχεται στη στάνη τʼ αδελφού το λέει.

Βρέθηκε κι εκείνος στην κακιά του ώρα
άδικα χολιάζει , σα θεριό θυμώνει,
το μαχαίρι βγάζει και τόνε σκοτώνει.

Οι αρνάδες ήρθαν στο κοπάδι πάλι
κι ο φονιάς τις βλέπει, στέκεται κλαμένος
γέρνει το κεφάλι μετανοημένος.

Κι ο Θεός τον είδε που χτυπά τα στήθη
κλαίει νύχτα μέρα θέλει να πεθάνει
και τον ελυπήθη και πουλί τον κανει.

Και γι αυτό το βράδυ άμα σκοτεινιάζει
το πουλί θλιμένο στο δεντρί κλαρώνει
κι όλη νύκτα κράζει…

Γκιώνη, Γκιώνη, Γκιώνη!
`
Μουσική: Μιχάλης Κουμπιός

από Σπύρος Αραβανής
3 Σχόλια