1) Χειλανθή (Labiatea) ή Λαμιίδες, τάξη: Λαμιώδη, (Lamiales) /Δενδρολίβανο, Μέντα, Βασιλικός

ΑΧΑΡΑΒΗ

Ανήκω στα χειλανθή η μητέρα

μυρίζει χώμα στο στόμα της

ανθίζει δενδρολίβανο κλωνάρια μέντας

την εμποδίζουν να μιλάει γι΄αυτό

μένει σιωπηλή

τα καλοκαίρια της πιάνω τα μαλλιά τα τραβάω

είναι πλατύφυλλα

μοσχομυρίζουν τα δάχτυλα ευωδιά

από βασιλικό έχει

μια θλίψη ανεξήγητη χρόνια

πίστευα πως είναι ίδιον αριστοκρατικό

ευγενών

βασιλιάδων

να εκβιάζουν αγγίγματα να μυρίσουν

έμαθα αργότερα πως η θλίψη

δεν είναι βασιλικό

προνόμιο δεν

έχει πρωτόκολλα δεν

τηρεί τα προσχήματα δεν

κάνει διακρίσεις δεν

είναι κληρονομικό

δικαίωμα είναι

φυτό οικιακό

γονιμοποιεί ανάσες φωτοσυνθέτει

συντριβές ριζώνει στρογγυλοκάθεται όπου ενδημούν

φλέβες φιλιά πληγές ανοιχτές ρωγμές αδιόρατες φθορές φθαρτών

ζωές ζώντων με το έτσι θέλω

κρατά το άρωμά της καιρό

αφού έχει μαραθεί δε

μιλάει σχεδόν ποτέ

σε κανέναν σπάνια

μόνο

γελάει δυνατά

με ένα γέλιο σαρδόνιο

εγγαστρίμηχο

τρομακτικό

μέσα από σφραγισμένα στόματα

μέσα από σώματα τάφους

2) Καρυοφυλλώδη (Caryofyllales), γένος: Δίανθος/ Δίανθος caryophyllus (γαρύγαλλο)

`

*

ΤΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ

Του Χάρη Βλαβιανού

Την εποχή της λήθης λύθηκαν οι στεναγμοί

Τελειώσαν τα προσχήματα

οι λυγμοί επαναστάτησαν

χύνονταν σε βλέφαρα, πόρους, δέρματα,

δάκρυα  ανάβλυζαν απʼτις πληγές

οι ποιητές ψυχορραγούσαν

σε παγκάκια, βιβλιοθήκες, λεωφορεία, στις καρέκλες των γραφείων τους

σε αναρρωτήρια, ΔΟΥ, σε καταστήματα τραπεζών

το ίχνος τους διάφανο γινόταν κόκκκινο

μέρα με την ημέρα

ώσπου δεν μπορούσαν να σταθούν πουθενά

χωρίς να λερώσουν ντρέπονταν

τους άστεγους, τους άνεργους, τους οδοκαθαριστές,

τη μάνα

όρθιοι περιφέρονταν

μέσα στους δρόμους  άεργοι

οι ποιητές

Την εποχή της λήξης λήξανε

οι άνθρωποι σώπασαν τα δάχτυλα έμειναν

απότιστα τα χέρια στράγγισαν ξερά

ξεράθηκαν οι αγκαλιές

Την εποχή της πλήξης πλήθυναν

οι βεβαιότητες

κανείς δεν ήξερε δε ρώταγε κανείς

εσύ ρωτούσες αν γίνεται στον εικοστό πρώτο

το δάκρυ αίμα, φλέμα, πύον, χολή

Δεν είχα ανάσα να αποκριθώ

το σάλιο  μου αίμα ξερό μου σφράγιζαν το στόμα

δύο κόκκινα γαρύφαλλα τα χείλη μου

ήθελα να σου πω:

Γίνεται

3) Μιμηλοειδή (Mimosaceae), τάξη: Κυαμώδη (Fabales)/ Ακακία Φαρνεζιάνα ή Γαζία (Acacia farnesiana)

`

*

DEFAULT

Ήταν αβάστακτη η νύχτα μέσα στα χέρια σου

Ασήκωτη η μνήμη

Δάνειζε τα δέντρα της στα πουλιά

κι είχαμε μείνει χωρίς δάχτυλα

τόσο πολύ μπήκαμε μέσα ο ένας στον άλλο βαθιά

ώσπου στο τέλος δεν έμεινε τίποτα

από μας στο δωμάτιο

άρχισε η θλίψη τότε να γεννάει παράθυρα

χιλιάδες παράθυρα αναρρίθμητα

ασταμάτητα ανοίγαν

στο φως που έμοιαζε ανίκητο

τόσο που πλήγιασε η ψυχή μου

Δοκίμασα

Την αλλαγή (ALT)

Τον έλεγχο (Ctrl)

Την διαγραφή (DEL)

Μάταια

Τα συναισθήματα πληθωρίστηκαν

κράσαρε το λογισμικό

Τελευταία δοκίμασα την διαφυγή (ESC)

όμως τα νομίσματα μου

σπαταλήθηκαν άδικα

οριστικά

χρεοκοπία

* Default (χρεοκοπία) σημαίνει στην γλώσσα των υπολογιστών επιστροφή στις αρχικές ρυθμίσεις.

4) Αραλιίδες (Araliacae), τάξη: Σκιαδανθή, (Umbelliferae) ή σελινώδη (Apiales)/ Κισσός

`

*

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

(Με αφορμή τον ομότιτλο πίνακα του Paul Delvaux “Lʼ appel de la nuit”)

Στο σπίτι μας δεν ανθίζουν εποχές

Ανθίζουν τα μαλλιά μας

Συχνά ακούς τριγμούς μες στην σιωπή

φυλλώματα σέρνονται στα δωμάτια

πέπλα ριχτάρια παντού κρέμονται

στα πόδια, στην πλάτη, φίδια ζωντανά στα πλευρά μας

Από τον ήχο στα δάπεδα καταλαβαίνεις αν είναι ξερά

τα φύλλα

ηχούν ξυραφιές σε γυμνά δέρματα στους ώμους μας

μοιάζουνε γλώσσες ερπετών, σαλεύουν ως τους καρπούς των χεριών

χαμηλά ως μέσα στα δάχτυλα

Στο σπίτι μας τα φυτά μπερδεύονται στα βήματα

στις γωνιές, στα παράθυρα, στα κρεβάτια

οι μίσχοι, οι ανθοί πλέκουν, τυλίγονται, σμίγουν σκύβουν

παντού

Η μητέρα λέει πως πρέπει να καθαρίζουμε

Στο σπίτι μας είναι πάντοτε φθινόπωρο

Η μητέρα έχει τον μεγαλύτερο κισσό απʼ όλους το αναρριχητικό

το πιο όμορφο

οι παραφυάδες πέφτουν στα μάτια της -αφέλειες

που μια μέρα θα κρύψουν εντελώς το πρόσωπό της-

⁄ Η μητέρα υπήρξε βέβαια αφελής

όμως μεγάλωσε με τον καιρό

Ο μίσχος σκλήρυνε άκαμπτος λαιμός

Το αναρριχητικό ξυλοποιήθηκε/

Την εμποδίζει να δει

Την εμποδίζει να βαδίσει

Στο σπίτι δεχόμαστε σπάνια επισκέψεις

Μια μέρα η μητέρα φώναξε τη νύχτα

(ή ίσως η νύχτα φώναξε τη μητέρα)

Ήρθε αχάραγα με μια λάμπα πετρελαίου που όλο έσβηνε

κι ένα λιτό σεντόνι λινό ριγμένο στους ώμους

Τη βάλαμε να κάτσει βγάλαμε το ακριβό σερβίτσιο

έφερε ενα γύρο το δωμάτιο έφυγε

χωρίς να πει ούτε λέξη

Από τον καιρό εκείνο τα αναρριχητικά πυκνώσαν ανεξέλεγκτα

το μέσα τοπίο ερήμωσε

σκληρύναμε

Δεν περιμένουμε κανέναν

Μείναμε να κοιτάζουμε την άδεια καρέκλα ακίνητοι

το κενό

μέσα από πλέγματα από φύλλα πυκνά

θέλουμε αλλά δε μπορούμε πια να στρέψουμε αλλού το πρόσωπό μας

5) Δαφνοειδή  (Lauraceae), τάξη: Δαφνώδη (Laurales) / Δάφνη η ευγενής (Laurus nobilis)

`

*

ΆΤΙΤΛΟ

Αβάστακτο. Κι ύστερα λες στον έρωτα είμαστε ίσοι κι εγώ σου λέω δεν είμαστε

κάποια δέντρα ρουφάνε την φωτιά μαζοχιστικά χαρμάνι τσιγάρο στριφτό απʼ το βυζί της ζωής με βαθιές τοξικές εισπνοές

Είμαι ένα πάθος αναρριχητικό

σε σώμα κοντής πόας

απλώνω δάχτυλα

θηλιές

στις θηλές

της άνοιξης

δεν έχω καμιά δικαιοδοσία στο όνειρο

άλλο δεν ξέρω από το να ακονίζω

υποσχέσεις ξυραφιές

στον τρυφερό λαιμό της μάνας μου

χέρια ανάπηρα λερά

εκβιάζοντας

ένας πορνογράφος της ηδονής

μη ρωτάτε πώς βρέθηκα εδώ

εγώ ο μπάσταρδος

κραδαίνω επιδεικτικά

στο πρόσωπο της πυρκαγιάς

με θράσος μελλοθάνατου

βάγια, κλαδιά

κι αυτό το αστείο παιδικό

νεροπίστολο

Δεν έχω τίποτα να χάσω

`

*******************************************************************

Το πείραμα του Ward (τίτλος): Ο άγγλος φυσιοδίφης Nathaniel Bagshaw Ward πραγματοποίησε το 1829 το πρώτο πείραμα τεχνητού χώρου διαβίωσης γνωστό ως the Wardian Case, το αντίστοιχο των σημερινών terrarium, το οποίο αρχικά προορίστηκε για να στεγάσει εξωτικά φυτά, σήμερα χρήζει ευρείας εφαρμογής στην βοτανολογία και στην ζωοτεχνολογία.

`
*********************************************************
Σύντομο βιογραφικό:
Η Ελένη Γαλάνη σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Σορβόννη/Paris I (Παρίσι) και μουσειολογία στην Ecole du Louvre (Παρίσι) και στο Universidad Autonoma de Barcelona.  Έχει εργαστεί σε μουσεία και γκαλερί στην Ελλάδα και  στο εξωτερικό. Από το 2013 ζει στη Φρανκφούρτη.