Αντώνης Μπαλασόπουλος, Τρία ποιήματα
22Ιανουαρίου
Αυγή
Ο βαρύς τραυματισμός της νύχτας
την αυγή. Ριγεί το δέντρο
με τις πράσινες φτερούγες του
βουτηγμένες στο αίμα
της κοιλιάς της.
Εξαγνίζεται το άνθος.
Λεπταίνει η όσφρηση,
οξύνεται της ακοής
η λάμα. Νικηφόρα
προελαύνουν τα περιγράμματα
των ανθών και των αυτοκινήτων
στο έδαφος της όρασης.
Ετοιμάζομαι να απευθυνθώ
(ποιος νοιάζεται
μια τέτοια ώρα πού;)
απ’ τα μαλλιά κρατώντας
την ευτυχή μου εγρήγορση.
Οξύθυμος ακόμα και αψύς
με την αιμοσφαιρίνη μου
σε μέθη οξυγόνου:
Αποϊδιωτικοποιήστε τα όνειρα.
Συνδέστε τις γραμμές.
Κοινωνικοποιήστε την ποίηση.
Τα άλλα έπονται.
Διαβάστε περισσότερα