ΜΑΓΙΚΟ
Ανέκαθεν, από τα μικράτα του, η μαγεία υπήρξε η εμμονή του. Θυμάται, με πολλή σιγουριά, πως παραβρέθηκε σε όλες τις παραστάσεις μαγείας στη χώρα του. Κανείς δεν του πάει κόντρα, πολύ περισσότερο τώρα που κυβερνά με σιδηρούν χέρι κι έχει αποφασίσει να κηρύξει τον πόλεμο σε όλους τους μάγους, οι οποίοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να το σκάσουν, αναζητώντας καταφύγιο σε γειτονικά μέρη.
Εκείνοι που τολμούν να παραμείνουν συλλαμβάνονται και υποχρεώνονται, ενώπιον μιας στρατιωτικής χούντας, της οποίας είναι επικεφαλής, να πραγματοποιήσουν την παράσταση μαγείας του καπέλου. Ο πρώτος από τους μάγους ήτανε τόσο φοβισμένος που δεν κατάφερε να βγάλει τίποτα από το καπέλο του. Αυτοστιγμεί, ο τύραννος έβγαλε το πιστόλι του και του ‘ριξε. Οι άλλοι μάγοι βγάλανε κουνέλια, φίδια, μέχρι και χελώνες, ωστόσο είχανε την ίδια τύχη με τον πρώτο. Μονάχα ένας από δαύτους έσωσε τη ζωή του, επειδή η παράστασή του κατάφερε να ανατρέψει τη δικτατορία. Ενώπιον της χούντας, ο μάγος έβγαλε απ’ το καπέλο του το κεφάλι του τύραννου.
*
Ο ΛΑΟΣ ΤΩΝ «ΤΥΦΛΩΝ»
Μια ομάδα αντρών που περπάταγε στην όχθη του ποταμού βρήκε το μπουκάλι με το μήνυμα του ναυαγού. Αφού το πήραν στα χέρια τους, κατευθύνθηκαν βιαστικοί στην περιοχή και παρέδωσαν το μπουκάλι στον Βασιλιά, ο οποίος αφού τους ευχαρίστησε για το δώρο, ετοιμάστηκε να τελέσει ένα τελετουργικό που ήταν πλέον σύνηθες: έβγαλε το χαρτί από το μπουκάλι, προσποιήθηκε ότι διάβαζε το μήνυμα ενώπιον των υπηκόων του, στο οποίο, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, συγχαίρανε τον λαό που είχε έναν τόσο διαπρεπή μονάρχη• τοποθέτησε κατόπιν το μπουκάλι σε ένα ράφι γεμάτο από παρόμοια σκεύη και, αμέσως μετά, πήγε να φυλάξει το χαρτί σε ένα μπαούλο όπου παρέμεναν εκατοντάδες παρόμοια φύλλα, αφού έριξε πριν μια τελευταία ματιά σε αυτά τα άγνωστα σύμβολα, τα οποία κάθε φορά του προκαλούσαν μεγαλύτερη σύγχυση. Στην αγωνία του, ο ηγεμόνας ήλπιζε μόνο πως κάποια μέρα θα έφτανε κάποιος στα μέρη του που, επιτέλους, θα μπορούσε να αποκωδικοποιήσει τα γραπτά μυστήρια.
*
ΜΟΙΡΑΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Τη στιγμή της εκπυρσοκρότησης το ρολόι έδειχνε δώδεκα και μισή το μεσημέρι. Το χρονόμετρο του κριτή του αγωνίσματος είχε αρχίσει το χρέος του να καταβροχθίζει τα τελευταία δευτερόλεπτα εκείνου του άντρα. Η προσπάθειά του τον έφερε να κόψει πρώτος το νήμα . Εφτά δευτερόλεπτα ήτανε ένα ρεκόρ για το αγώνισμα των εκατό μέτρων. Ωστόσο, λίγου, αφότου πέρασε την τελική γραμμή, αίφνης το κορμί του κατέρρευσε. Η ετυμηγορία: ένας πυροβολισμός στην πλάτη είχε βάλει τέλος στη ζωή του.
*
ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Η καινούργια του ζωή δεν ήτανε ό,τι είχε επιθυμήσει. Ήταν εξαιτίας αυτού που κατέληξε να πιστεύει πώς το να αυτοχειριαστεί υπήρξε το μεγαλύτερο λάθος της περασμένης του ζωής.
*
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Τρεμάμενος και με κάτι από ιδρώτα στο μέτωπό του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυβέρνησης διάβασε ενώπιον των στρατηγών της συνέλευσης το εξής ανακοινωθέν:«Το συνδικάτο των φαντασμάτων, πνευμάτων, φασματικών μορφών και λοιπών μεταφυσικών στοιχείων του Έθνους, εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του με τα μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας και των μηδενικών κινητοποιήσεων που επέβαλλε η στρατιωτική κυβέρνηση. Αναγγέλλει πως, αν δεν αρθούν εντός των επόμενων ωρών, θα επιφέρουν μια σειρά δράσεων που θα τρομοκρατήσουν ολόκληρη τη χώρα…»
*
ΌΝΕΙΡΑ
Τα όνειρά του δεν ήτανε τρομακτικά. Το τρομακτικό ήτανε να ανακαλύπτει κάθε μέρα, όταν ξυπνούσε, πως όλες οι νυχτερινές εικόνες είχαν γίνει πραγματικότητα.
*
ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ
Λέει ο μύθος πως μόνο ο Αλέξανδρος υπήρξε ικανός να δαμάσει το άλογο. Ένα τέτοιο κατόρθωμα μιλούσε πολύ καλά για τον μελλοντικό αυτοκράτορα, όμως άφηνε εκτεθειμένο τον Βουκεφάλα ενώπιον του ζωικού συνδικάτου. Κι ετούτο γιατί το συνδικάτο κάποτε είχε σκεφτεί να τον προτείνει για πρόεδρό του.
*
ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ
Στην πραγματικότητα τα γούστα μας δεν ήταν τα ίδια. Με ενοχλούσε που διάβαζε δυνατά τις νύχτες, αφού καθώς φαινόταν ξέχναγε πως μοιραζόμασταν το ίδιο κρεββάτι και την ίδια κουβέρτα. Το να αθλείται τα πρωινά ήταν μια συμφωνία στην οποία είχαμε φτάσει, όμως πρέπει να ομολογήσω ότι το έκανα προκειμένου να αποφύγω τις μομφές της. Ακόμη κι έτσι, τα πάντα ήταν ανεκτά.
Τα σοβαρά φτάσανε όταν, δίχως να με υπολογίζει, αποφάσισε να ερωτευτεί με τον Καμίλο και προσπάθησε να υποχρεώσει και μένα να δημιουργήσω μια σχέση με τον Χόρχε, έναν άνθρωπο διόλου ευχάριστο που ζούσε κολλημένος στον Καμίλο, το ίδιο όπως εγώ στη Χουλιάνα.
Εγώ δεν ήθελα να το κάνω, όμως η Χουλιάνα επέμενε να τους καλέσει να φάνε σπίτι. Το φταίξιμο είναι δικό της. Εγώ ήμουν μπουχτισμένος από όλα και ήταν εξαιτίας αυτού που σε μια στιγμή αβλεψίας αποφάσισα να ανακατέψω με δηλητήριο το κρασί.
Κανείς δεν θα με υποψιαζόταν αφού, γιατί να νοιάζεται η κοινωνία, πέρα από το μακάβριο του πράγματος, για τον θάνατο δύο ζευγαριών σιαμαίων;
*********************************************************
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Ο Mauricio Albeiro Montoya Vásquez (Κολομβία) είναι συγγραφέας και ερευνητής. Έχει σπουδάσει Φιλοσοφία και Ιστορία. Έχει διδάξει σε Πανεπιστήμια του Medellin και έχει δώσει διαλέξεις σε Πανεπιστήμια εντός και εκτός Κολομβίας. Το τελευταίο του βιβλίο του, μια συλλογή μικρομυθοπλασιών, από όπου προέρχονται τα συγκεκριμένα κείμενα, έχει τίτλο Cuentoscortos para lectorescontiempo (Σύντομα διηγήματα για αναγνώστες με χρόνο).Έχει εκδοθεί το 2023 από τον εκδοτικό οίκο Micrópolis του Περού και αποτελείται από κείμενα ακραίας συντομίας. Κείμενα που εντάσσονται στην παράδοση ενός λογοτεχνικού είδους που καλλιεργείται για πάνω από έναν αιώνα στη Λατινική Αμερική· και προκύπτουν ως αποτέλεσμα της πύκνωσης, της λεκτικής ακρίβειας, της διακειμενικότητας, της παραδοξότητας, της ειρωνείας, του χιούμορ, του ανεκδοτολογικού στοιχείου, καθώς και της συμμετοχής του αναγνώστη στο ξεδίπλωμα της εκάστοτε ιστορίας μέσα από την ανάδειξη προεκτάσεων που απαιτούν μια ιδιαίτερη προσεχτική ανάγνωση. Είναι συντονιστής του ραδιοφωνικού προγράμματος “Brevísimo” που είναι αφιερωμένο στα σύντομα λογοτεχνικά κείμενα.
