Τα σχολεία τα χάλασαν στην Ελλάδα οι γονείς.
Με τις απαιτήσεις, το απίστευτο θράσος, και τα μυαλά τους που ακόμη βρίσκονται στην εποχή της Τουρκοκρατίας.
Δεν είναι ο κατάλληλος χώρος εδώ για εκτενείς αναφορές στο συγκεκριμένο ζήτημα, που και εύκολες είναι, και γίνονται κατά καιρούς από πολλούς.
Μια μόνο επισήμανση: αφού πρώτα οι γονείς πιέσουν, αγνοήσουν, υποτιμήσουν τα παιδιά τους, πάντα από αγάπη χριστιανική, πασχίζουν να κάνουν το ίδιο και στα περιβάλλοντα όπου βρίσκονται τα παιδιά.
Τα τελευταία νομοθετήματα για την παιδεία αυτό ακριβώς ενισχύουν, τον παντοδύναμο γονέα. Όλα στο όνομα της αγάπης.
Συμφωνωντας απολυτα με οσα γραφετε, θα προσθεσω, οτι, παντοτε, η αγαπη των γονεων και η ηθικη στηριξη για τα παιδια εξηρτατο, απο το ποσο προθυμα τα παιδια θα προσαρμοστουν ( διχως αντιρρησεις ) στο εκμεταλλευτικο συστημα του ανταγωνισμου – της καριερας – της κοινωνικης ανοδου – της φιλοχρηματιας, αρχης γεννομενης απο την υψηλη εις το σχολειο βαθμολογια. Οσα παιδια δυσκολευονται, να προσαρμοστουν σε ο,τι δεν τους αρεσει – δεν τους ενδιαφερει ( και πως να τους ενδιαφερει ; ) τυγχανουν απαξιωσεως – μειωσεως της προσωπικοτητος των απο τους γονεις, με αποτελεσμα, τα πιο ευαισθητα να διαφευγουν στις εξαρτησεις απο ναρκωτικες ουσιες η αλκοολ.
Πολύ λιτό κείμενο, αλλά και πολύ ενδιαφέρον. Τεράστιο το θέμα που πραγματεύεται. Σχολεία… Διαμόρφωση των παιδιών. Και αγάπη.