
Νεύματα στίξης
Στέκεις ακόμα πίσω από ένα κόμμα
Τρέφεις υπεκφυγές σε παράταξη
Η τελεία τελεί υπό διωγμό
–το βάρος του αμετάκλητου πώς να το σηκώσει–
Τ’ αποσιωπητικά κερδίζουν ολοένα έδαφος
–η φασαρία της σιωπής σ’ ένα νεύμα στίξης–
Όλη σου η αλήθεια ψάχνει διακαώς μια μικρούλα, τόση δα παρένθεση για διανυκτέρευση
Κι εγώ, μια μικρούλα, τόση δα αφορμή να τρυπώσω εκεί
σαν πυροτέχνημα
σε ελεγεία σκότους
******************
Ομόκεντροι κύκλοι
Βρήκαμε τα κατάλληλα λόγια
Κι έπειτα, τη δική μας γλώσσα
Κι έπειτα, μεγάλο θόρυβο
Κι έπειτα, μονάχα σιωπή
Βρήκαμε την κατάλληλη σιωπή
Κι έπειτα, τον δικό μας θόρυβο
Κι έπειτα, μεγάλη γλώσσα
Κι έπειτα, μονάχα λόγια
Βρήκαμε τον κατάλληλο θόρυβο
Κι έπειτα, τη δική μας σιωπή
Κι έπειτα, μεγάλα λόγια
Κι έπειτα, μονάχα γλώσσα
–τόσοι κύκλοι
κι εκείνο το «μονάχα»
σ’ όλους
αγκυλώνει–
****************************
Η Αντζελίνα Αβράμογλου ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Νομική κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ναυτικό Δίκαιο. Εργάζεται ως δικηγόρος στον χώρο της ναυτιλίας κι ασχολείται με το θέατρο και τη μουσική. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά. Η πρώτη της ποιητική συλλογή Έτερον εκαρτερών (2023) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ενύπνιο.