Φωνή: Τάσης Χριστογιαννόπουλος, Πιάνο: Θανάσης Αποστολόπουλος

 

«Ο δίσκος περιλαμβάνει δύο κύκλους. Ξεκινά με τις Μπεμπελούνες, επτά τραγούδια του φεγγαριού, που μέσα από τρυφερή και παιγνιώδη διάθεση μιλούν για τη νύχτα, τη μοναξιά, τηναγάπη, αναζητούν τον έρωτα, την ελπίδα, την ευτυχία της συνύπαρξης. Ακολουθούν έντεκα Τραγούδια από τους Τόπους.

Μελοποιημένα ποιήματα από τόπους που έφτιαξε η φύση με “την φλογέρα του αέρα”, με τους “ελαιώνες της θάλασσας”, ή με τις “μικρές κοκκινο σκουφίτσες του ανέμου”, τις παπαρούνες. και τόπους εσωτερικούς, της ψυχής, της ερωτικής προσμονής, της μοναξιάς, των ονείρων.

Τα ποιήματα της Ιουλίτας που διάλεξα, λέει ο Γιώργος Κουρουπός, ένιωσα ότι κυλούν μέσα μου φυσικά, και ότι σχεδόν χωρίς κόπο μπορεί να βγει η μουσική απ’ τον στίχο. Αυτό μπορεί να οφείλεται και στον δικό της τρόπο γραφής, ο οποίος μου φέρνει αυτόματα την αίσθηση της άμεσης μετάφρασης σε μουσική»

**

«Είναι τραγούδια για φωνή και πιάνο. Τραγούδια που χαρακτηρίζονται από τη μετάθεση της παιδικής τρυφερότητας στην ευαισθησία των μεγάλων. Τα τραγούδια φαινομενικά αναφέρονται στο φεγγάρι. Πιο σωστά, η ίδια η λέξη Μπεμπελούνα υποδηλώνει το μωρό του φεγγαριού. Είναι ένας τρόπος να βλέπεις τη ζωή, τη νύχτα, τον έρωτα, την απουσία μέσα από διάθεση ειλικρινούς παιδικότητας, αλλά και παιδικής ειλικρίνειας, απόλυτης, τρυφερής, σκληρής κάποτε. Τα τραγούδια άλλοτε αναφέρονται σε μια άδεια κούνια, άλλοτε σε μια ερωτική κλίνη, στη χαρά της συνύπαρξης ή και σε μια βροχή που στον συνεχή χτύπο της δηλώνει κάθε αγωνία και έγνοια για τον άλλο… Ο Γιώργος Κουρουπός ξέρει να ακούει σε βάθος κάθε λέξη, κάθε συλλαβή, κάθε σιωπή της ψυχής που προηγείται του λόγου και τον πυροδοτεί. Ξέρει να κάνει με τη μουσική του ανάγλυφα τα αισθήματα, αλλά και να εντείνει την αλήθεια μιας εκμυστήρευσης, διαθέτοντας πάντα απλόχερα την τρυφερότητα, την τόλμη, την πνευματικότητα της δικής του ευαισθησίας».

Ιουλίτα Ηλιοπούλου από  συνέντευξή της στην Άννα Γεωργιάδου.