Η συλλογή ποιημάτων Εννέα μήνες στη Φορμόλη αποτελεί το δεύτερο μέρος ενός λογοτεχνικού σχεδίου. Ενώ η αφήγηση του ομότιτλου θεατρικού έργου τριών πράξεων (εκδόσεις Ρώμη, 2022) τοποθετείται in media res με την προσωποποίησητων εσωτερικών φωνών του δρώμενου προσώπου, η ποιητική συλλογή ακολουθεί την στατική τοποθέτηση του ποιητικού Εγώ σε συγκεκριμένα πλαίσια σύλληψης, χαράζοντας την πορεία φυγής από τον κεντρικό θεματικό πυρήνα, ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο από την απόρριψη, την αποβολή μιας εννιάμηνης κύησης ερωτικής ιστορίας, η οποία παραμένει μετέωρη. Αντίθετα από το θεατρικό, ως κείμενο πολυδιάστατο, τα ποιήματα διαγράφουν σημεία ημερολογιακής αφήγησης (ακόμα και αυτά σε διαλογική μορφή), καθώς μερικά είναι αυτόματης γραφής. Δύο ποιήματα προμετωπίδας σηματοδοτούν την αφετηρία και το τέλος δυο διαφορετικής έντασης και αυτογνωσίας διακριτών θεματικών πυρήνων. Η σταδιακή μετουσίωση της απόρριψης οδηγεί τον ποιητικό αφηγητή στην αυτοσυνειδησία και στην αποστασιοποίηση η οποία μεταβάλλεται σε δόγμα, σε μία πάγια προσωπική κοσμοθεωρία.

Η συλλογή συνοδεύεται από επίμετρο με τίτλο «Μέσα κι έξω από τη γραμματική του πάθους. Η κοσμογονία του ποιητή ως κώδικας ανάγνωσης», μία συνέντευξη του Δημήτρη Σούκουλη στον κριτικό λογοτεχνίας και δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Καραγιαννόπουλο. Επίσης, στο παράρτημα QRcode ανακατευθύνει τον αναγνώστη στο προσωπικό ιστολόγιο «Λέξεις Φυγόκεντρες» του ποιητή στο οποίο έχουν συγκεντρωθεί  διάφορα άρθρα που πλαισιώνουν την «ποιητική αντίληψη» του συγγραφέα και την εξέλιξη της κοσμοθεωρίας του, εντός συγκεκριμένων χρονικών πλαισίων.

Επιμέλεια κειμένων: Πυρένη Στέλλα, Ματσούκα Ρούλα
Μακέτα και εικαστικά Εξωφύλλου: Νόπη Φουντουκίδου

 

 

********************************************************************************

Lithium

 

Του Κυρίου μεθ’ εμού Ιησού

τις καθημερινές σου ώρες της Αποκαθήλωσης

νωρίς το βράδυ

πριν καν αρχίσει το Μυστικό μας Δείπνο

—πιάτα ασερβίριστα τραβηγμένα στην άκρη

ψωμί άζυμο ανέγγιχτο—

κι Εσύ

σε φθηνό βαμβακερό σεντόνι

πριν βυθιστείς σε λήθαργο

λίγο πριν οι βολβοί σού ψιθυρίσουν

“λαμά λαμά σαβαχθανί”

πετάξει η γαλάζια σου ίριδα στο ταβάνι μας

και σβήσουν όνειρα στο μαξιλάρι

και σηκωθούν πεταλούδες λαχανί

—με τσιμπούν στο πρόσωπο

ματώνω από φτερά ξυράφια λεπιδόπτερων—

σού σκουπίζω

παγωμένα

από τα μάγουλά σου, δάκρυα

λιθίου.

 

Ξεράθηκαν, σαν έρημος, τα χείλη σου

ατρόφησαν τα χάδια σου

η τρυφερή σου λέξη

όπως οι μύες στα πόδια που δε σε κρατούν

σε ανάστημα.

Κι έρχεται—είπαν στις ειδήσεις—

ανεμοστρόβιλος και καταριακό

πυκνώνουν οι Αρμαγεδώνες

κι εγώ πια δεν μπορώ

να κρατώ με τα δόντια

κατάρτια

κοντάρια

λάβαρα

αποτρόπαια.

 

Γιατί Εσύ

όταν ξεκινάς ταξίδι

ξεχνώντας να επιστρέψεις

και το σκοτεινό τραγούδι των Σειρήνων σε ζαλίζει

και ξαποσταίνεις κάτω σε σκιερά λωτών δέντρα

κι εγώ

μόνος μου βρίσκομαι

τότε ξαπλώνω με ένα φόβο

—νεκροκεφαλή αυτάδελφη και φίλη—

πως εγώ αγάπησα την ανάγκη μου ν’ αγαπηθώ

και θαύμασα πανοπλίες,

πως το υγρό σου μάτι

η εύθραστή σου παρουσία

τίποτε άλλο δεν ήταν

από λιθίου

παρενέργειες.

 

 

****

Ασετιλίνη

 

Μεσάνυχτα

μέσα μου.

Η ώρα του λύκου

του τσακαλιού

του κυνηγού.

Τρέμει το ελάφι

ο λαγός.

Η Αλίκη των θαυμάτων

μουγκή από την ανησυχία

πνίγει την ανάσα της.

Κρατά για επίλογο

για προσευχή

την τελευταία λέξη

και μοιάζει

σαν ήχο από φερμουάρ

που ανεβαίνει

σαν κόπιτσα που κλείνει

σαν πόρτα που χτυπά

σαν τα χείλη που ξεκόλλησαν βίαια

από φιλί

κάποιου που ‘χει πλέον φύγει.

 

 

Έξω από το παράθυρο

όπως και χθες

παρόμοια με προχθές

καρμπόν του περασμένου μήνα

ήλιος κίτρινος που στάζει

ασετιλίνης

—ξεκολλούν κομμάτια.

Στις σταγόνες της ώχρας

ξεβγάζονται

μικρές νοικοκυρεμένες

κοκκινοσκουφίτσες.

 

**

Ελεήστε

 

 

Ελεήστε.

Ελεήστε. Σώστε και ελεήστε.

Να ‘σχωρεθούν τα πεθαμένα σας,

ωάρια.

Ευλόγησον Κύριε Παντοπώλα Μας

Μετά της Μητρός Σας,

Παναγιότατη Ε.Π.Ε. Σας

Το Πραλινάτο Κρουασάν

Την Υγρή Μοτσαρέλα,

Τη Φυστικωτή Μορταδέλα.

 

Στο πάγκο αλλαντικών Σας

οικόσιτη νοικοκυρά

γονυπετής

με εικονίτσα mastercard

ανάμεσα στα δόντια

στα σκέλια ημιπάρθενος

κάτω από την λευκή σας ρόμπα

τον νεκρό σας φαλλό

δοξολογεί με «ωσαννά»

κροταλίζοντας καινούργια μασέλα

τον πρώιμα ηττημένο Πρίαπο

τον νικηφόρο τραπεζοϋπάλληλο

τη σύνεσή Σας

την τρισυπόστατη μονάδα

εξ αδιαιρέτου εταιρικού δικαίου

το χλωρινισμένο σας Κατάστημα.

 

Ελέησον, Ελέησον

τη δούλη σας

των POS Σας

και κοινωνήστε την πιστή

που ξόανα φέρουσα

μπιζού

Φετάκι Σαλαμάκι.

 

Σώστε και ελεήστε κι εμένα

και δώστε το κατιτίς σας

—καλό να βρείτε

μεγάλη πόρτα συρόμενη να περάσετε—

το ένα σας cent

το κουμπί της κιλότας σας

την μπαλένα του σουτιέν σας

το τσιμπιδάκι της περούκας σας

πάρτε ως ενέχυρο

από τα χέρια μου

αυτήν εδώ την καρφίτσα του Οιδίποδα

βαφτιστικό μου δώρο

κι αποτρέψατε απ’ εμού

τη μοίρα της

αυταδέλφου

αέργου Μήδειας.

 

 

 

**************************************************************************************************

 

Παρουσίαση βιβλίου

Οι εκδόσεις Ρώμη και το Cafe Book Zatopek (Παναγή Τσαλδάρη 209, Καλλιθέα 150 mt από το σταθμό metro) σας προσκαλούν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Εννέα μήνες στη Φορμόλη – ποιήματα» του Δημήτρη Σούκουλη, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 29.03.2024 στις 19:30.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος, κριτικός λογοτεχνίας και δημοσιογράφος, η Βασιλική Πετρούδη, ποιήτρια και μεταφράστρια ενώ τις ερωτήσεις από το κοινό θα συντονίσει η φιλόλογος Ρούλα Ματσούκα.

 

Έκθεση εικαστικών

Επίσης, στο χώρο του βιβλιοπωλείου το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει από κοντά εικαστικά έργα αναλογικού collage, συμβολικής τεχνοτροπίας, του ίδιου του ποιητή-συγγραφέα, τα οποία έχουν εμπνευστεί από χωρία του ομότιτλου θεατρικού έργου (εκδόσεις Ρώμη, 2022). Η έκθεση θα έχει ημιμόνιμο χαρακτήρα και το βιβλιοπωλείο Zatopek θα συμμετάσχει στο The Formalin Project, το οποίο προβλέπει την έκθεση αναλογικών collage σε χώρους που δεν είναι προορισμένοι για εικαστικές εκθέσεις.