
Ευωδιάζει το γαλάζιο λιβάδι στη Χάβρη
ή μήπως είναι ο Ισθμός της Κορίνθου;
Τεχνητό πέρασμα δύσης και ανατολής
δύο ξέρες που ανταγωνίζονται η μία την άλλη
μέσα στον χρόνο κύμα που σκάει
άσπρη αρκούδα αποτραβιέται στις σπηλιές.
Δεν φταίνε τα ροζιασμένα χέρια του που
δεν βαστούν πια τα κουπιά
είναι η θάλασσα που αγρίεψε
ο ΜόμπυΝτικ παραμονεύει σε έναν
βυθό με φρέσκες πέτσες ελπίδας.
Πάνω στην ξασπρισμένη πέτρα σκαλίζει
την προτομή του τέρατος ο ΩγκύστΠερρέ
χαιρετώντας επιδεικτικά τη Σιδηρά Κυρία που
ανέμελα στέκει στην τσιμεντένια μαρίνα
πενήντα χρόνια σχεδόν πριν τη σχάση.
Προσπάθησε κάποτε να καταγράψει όλα τα ναυάγια
– ίσως έτσι κύρτωσε την πλάτη του–
μα δεν μπόρεσε να βρει τις συντεταγμένες
κάθε μέρα ένα κήτος εμφανιζόταν
θόρυβος πέρα απ’ το λιμάνι. Ποτέ του δεν σάλεψε.
Στοιχειό η θάλασσα με τα στοιχειά της
μα πιο λυσσασμένα από τον άνθρωπο
στον άνθρωπο δεν φέρθηκε κανείς. Αναρίγησε.
Τώρα με το αυτοσχέδιο μαχαιράκι του
ξύνει τις άκρες απ’ τις φτέρνες του
να μαλακώσουν. Τα χέρια του όλα κάλοι.
Σε κάθε παφλασμό ξεπροβάλλει το δίμορφο τέρας
τρέχει στη διώρυγα ανάμεσα
στον βρεγματικό λοβό και την χαλασμένη του καρδιά.
Τρεις φορές τη μέρα κατεβαίνει στο λιμάνι
περιμένει τη Σιδηρά Κυρία να του γνέψει
σαν συγκατάβαση, νοερή συγχώρεση. Ελπίδα.
* Από τις εκδόσεις Ενύπνιο κυκλοφόρησε πρόσφατα η πρώτη ποιητική συλλογή της Γεωργίας Βασιλειάδου με τίτλο “Σηπτικό σοκ”. Άρθρα της και ποιήματα έχουν δημοσιευθεί ή συμπεριληφθεί σε έντυπα και ανθολογίες.