Πώς να με βρεις
Γλυκοχαράματα, Σαββατοθαύματα και Κυριακής παιχνίδια.
Στον άσπρο ουρανό ανάβω κεραυνό,
Κορδέλες και στολίδια.
Πώς να με βρεις μες το νερό;
Ψαράκι έγινα χρυσό και σού μιλώ.
Γλυκοξημέρωμα, πρωτοφανέρωμα και άνοιξης τραγούδι.
Στην πέτρα την σκληρή χαράζω μιαν ευχή
Και βγαίνει ένα λουλούδι.
Πώς με δεις μέσα στο φως;
Πλανήτης έγινα σβηστός κι ακολουθώ.
*
Στην άκρη του Αιγαίου
Οι αναπνοές των αγαλμάτων
Θαμπίζουν το γυαλί του ήλιου.
Τρελός χορός δύο σωμάτων,
Παρέλαση εφτά χρωμάτων
Απάνω στις μηλιές του Πήλιου.
Στην άκρη του Αιγαίου
Μαντήλια κόκκινα μπορεί να δεις,
Φιλιά απ’ το κύμα της ανατολής.
Οι πόρτες των ονείρων μένουν
Κλειστές στον πόνο του ανθρώπου.
Σε δυο σειρές με περιμένουν,
Εκείνοι που δεν ξαποσταίνουν
Στο αγκομαχητό του τόπου.
Στην άκρη του Αιγαίου
Μαντήλια μαύρα ίσως να δεις
Λυγμούς στο κύμα της ανατολής.
*
Ο Άγιος Σκοπευτής
Με το θυμό το χέρι μου οπλίζω
Το στόχο για να βρει.
Με κρύα πέτρα σώμα σχηματίζω
Και ζωγραφίζω
Τον άγιο σκοπευτή.
Τον άγιο σκοπευτή
Με ηλεκτρικό φτερό
Σε δύσκολο καιρό
Τον έχω ονειρευτεί.
Με το θυμό ξεχύνομαι στον κάμπο
Το μυστικό να βρω.
Σαν τρελοπειρατής σε άδειο τζάμπο
Στον ήλιο λάμπω
Σαν κάλπικο φτερό.
Τον άγιο σκοπευτή
Με κάλπικο φτερό
Σε δίσεκτο καιρό
Τον έχω ξαναδεί.
*
Πλαστογραφία
Η μέρα γύρω μου πληγή
Ασθενοφόρο που αργεί
Απ’ την κυκλοφορία.
Η στάση μου αρνητική
Σ’ επέμβαση χειρουργική
Που ‘ναι πλαστογραφία.
Πλαστογραφία σε ταυτότητα
Μ’ αμφίβολη ποιότητα,
Σαν μέλος διαγραμμένο.
Μα πάντα επιμένω
Στο στόχο και την τακτική,
Σ’ αλάθητη στρατηγική.
Ο κόσμος είναι φυλακή
Κι εγώ πιστός σαν το σκυλί
Ακόμα σ’ αγαπάω,
Αυτό που τόσο με πονεί
Αρρώστια είναι χθεσινή,
Κι όπου με πάει πάω.
