Ο Θωμάς Μοσχόπουλος επανέρχεται στο κλασικό μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, μετά από την τεράστια επιτυχία που είχε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όταν πρωτοανέβηκε το 2012, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του ιδίου. Φέτος, με αστείρευτη έμπνευση, υπογράφει μια ακόμα φαντασμαγορική μουσική παράσταση, με ανανεωμένη εντυπωσιακή δραματουργία και φρέσκια σκηνοθεσία, με πολλά και θεαματικά κοστούμια και σκηνικά και έναν θίασο- ορχήστρα 10 ηθοποιών που ερμηνεύει ζωντανά την ξεσηκωτική μουσική του έργου!
Το βιβλίο Το νησί των θησαυρών θεμελίωσε την «Πειρατική μυθολογία» η οποία συνεχίζει ενάμιση αιώνα σχεδόν μετά να ερεθίζει το φαντασιακό ολόκληρου του πλανήτη. Πρωτοεκδόθηκε το 1883 και πρόκειται για μια συναρπαστική περιπέτεια με πειρατές, πλοία, χάρτες, μυστικά, ανταρσίες, συμπλοκές και πολλές ανατροπές, που πολύ συχνά χαρακτηρίζεται -και δικαίως- ως ιστορία ενηλικίωσης με άφθονες και πολυεπίπεδες ερμηνευτικές προεκτάσεις.
****************************************************************************************************
AΠΟΣΠΑΣΜΑ από το βιβλίο σε μετάφραση Φίλιππου Μανδηλαρά, εκδ. Πατάκη.
Τον θυμάμαι να στέκεται και να κοιτάζει τον όρμο μπροστά στο πανδοχείο σιγοσφυρίζοντας και ύστερα να πιάνει
εκείνο το παλιό θαλασσινό τραγούδι που τόσο συχνά θα ακούγαμε στη συνέχεια από τα χείλη του:
«Δεκαπέντε ναυτικοί
πάνω απ’ το σεντούκι του νεκρού –
Γιο-χο-χο, κι ένα μπουκάλι ρούμι!».
Η φωνή του ήταν τραχιά και τρεμουλιαστή, σαν να είχε σπάσει στα καπηλειά των λιμανιών με τον χρόνο. Χτύπησε την πόρτα με το χοντρό μπαστούνι που κρατούσε στο χέρι, κι όταν του άνοιξε ο πατέρας μου, τον πρόσταξε άγρια να του φέρει ένα ποτήρι ρούμι. Ο πατέρας μου τον εξυπηρέτησε δίχως κουβέντα, και μόλις ο άντρας πήρε το ποτήρι στα χέρια του, κατέβασε το περιεχόμενό του αργά, σαν άνθρωπος που ξέρει να πίνει, κοιτάζοντας μία τα βράχια που υψώνονταν προς τη μεριά της θάλασσας και μία την ταμπέλα του μαγαζιού μας. «Ωραίο λιμανάκι αυτό…» είπε στο τέλος. «Κι αυτό το μαγαζί καλούτσικο είναι… Έχετε κόσμο εδώ, φίλε μου;» Ο πατέρας μου του απάντησε πως όχι, δυστυχώς δεν είχαμε πολύ κόσμο.
«Πολύ καλά τότε» του αποκρίθηκε ο άντρας. «Αυτό ακριβώς ζητάω. Ε, φίλε!» φώναξε στον χαμάλη που περίμενε έξω από την πόρτα. «Ξεφόρτωσε το σεντούκι και φέρ’ το μέσα. Θα μείνω εδώ για λίγο καιρό!» Κατόπιν στράφηκε στον πατέρα μου και συνέχισε: «Εγώ είμαι απλός άνθρωπος, φίλε μου. Λίγο ρούμι, κάνα αυγό με μπέικον, ένα λιμανάκι σαν τούτο εδώ, για να βλέπω τα καράβια να περνούν, και είμαι ευχαριστημένος…
Πώς να με λες; Να με λες Καπετάνιο, αν σ’ αρέσει. Α, σε βλέπω λίγο σκεφτικό… Έχω λεφτά, ησύχασε. Να, πάρε!» και πέταξε κάτω τρία τέσσερα χρυσά νομίσματα.
«Όταν θα τα έχω φάει και θα τα έχω πιει, μου λες!» αναφώνησε περήφανα, σαν να ήταν καπετάνιος του Bασιλικού Nαυτικού. Και πράγματι, παρά τα τριμμένα ρούχα του και τους απότομους τρόπους του, ο άντρας αυτός δεν έμοιαζε με απλό ναυτικό, αλλά με καπετάνιο πρώτης διαλογής, που είχε συνηθίσει να προστάζει και να τον υπακούν δίχως δεύτερη κουβέντα.
Ο χαμάλης μάς είπε πως ο άντρας είχε φτάσει το ίδιο πρωί με την ταχυδρομική άμαξα, πως είχε ρωτήσει να
μάθει για όλα τα πανδοχεία στην ακτή και πως, ακούγοντας καλά λόγια για το δικό μας και μαθαίνοντας πως ήταν απόμερο, το προτίμησε. Αυτά ήταν όλα όσα μπορέσαμε να μάθουμε για τον καινούριο νοικάρη μας
*********************************************************************
Κεντρικός ήρωας ο νεαρός Τζιμ, ο οποίος ανακαλύπτει τυχαία ένα χάρτη ο οποίος δείχνει τον δρόμο για τον μεγάλο θησαυρό του θρυλικού πειρατή Κάπτεν Φλιντ, σε ένα μακρινό νησί. Ο Τζιμ μπλέκει με παρέες «καλών» αλλά και «κακών παιδιών» που εποφθαλμιούν τα πλούτη που αποκαλύπτει ο χάρτης και βρίσκεται εν τέλει να σαλπάρει σε ένα εξωφρενικό ταξίδι όπου πέρα από νέοι τόποι θα του αποκαλυφθούν και νέοι τρόποι να ερμηνεύει τους ανθρώπους και τα κίνητρά τους. Μαζί με τις συναρπαστικές περιπέτειες του Τζιμ, που παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε ένα πανόραμα ιδιαίτερων χαρακτήρων που φωτίζονται με ανατρεπτικό τρόπο σε μια σειρά αποχρώσεων που κινούνται μεταξύ θρίλερ, περιπέτειας και τρελής κωμωδίας!
Μέσα από τις δοκιμασίες του Τζιμ, των φίλων και των αντιπάλων του μικροί και μεγάλοι θα ανακαλύψουν πως τελικά τα όρια μεταξύ καλού και κακού δεν είναι πάντα τόσο ευδιάκριτα, τα ωραία λόγια και οι υποσχέσεις δεν είναι πάντα και τόσο ειλικρινή, ενώ ο πραγματικός θησαυρός δεν βρίσκεται στα πλούτη, αλλά στην ίδια τη ζωή και τις εμπειρίες που αυτή προσφέρει.
Ένα επιτελείο από εκλεκτούς συνεργάτες συμβάλλουν σε μια ξεχωριστή, συναρπαστική εμπειρία. Κεντρικό σημείο της παράστασης είναι η μουσική του Κορνήλιου Σελαμσή, βασισμένη σε ναυτικούς σκοπούς και πειρατικά τραγούδια του 17ου και 18ου αιώνα, σε νέες ενορχηστρώσεις και επεξεργασία. Οι χαρισματικοί ηθοποιοί ερμηνεύουν πολλαπλούς ρόλους, τραγουδάνε (σε στίχους Θωμά Μοσχόπουλου) και παίζουν όλοι με δεξιοτεχνία σε (δεκαμελή) ορχήστρα ζωντανά επί σκηνής, με κιθάρες, μπάντζο, μαντολίνο, φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνο, κόντρα μπάσο, κρουστά, βιολί, ακορντεόν και πιάνο.
Η παράσταση απευθύνεται σε όλη την οικογένεια και είναι κατάλληλη για παιδιά από 5 ετών.
Διάρκεια: 1 ώρα και 30 λεπτά και 15 λεπτά διάλειμμα.
Παραστάσεις κάθε Σάββατο 3μ.μ. και Κυριακή στις 11.30π.μ. και 3μ.μ. και πρωινές ώρες τις καθημερινές για σχολεία.
************************************************************************************************
Διασκευή / Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Επιμέλεια κίνησης: Σοφία Πάσχου
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Kοστούμια: Κλαιρ Μπρέσγουελ
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάριος Κακουλλής
Βοηθός σκηνογράφου: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου
Φωτογραφιες / Βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας
Εικονογραφηση: Βίκτωρ Μοσχόπουλος
Ερμηνεύουν και παίζουν μουσική οι ηθοποιοί (αλφαβητικά): Αλέξανδρος Γιαγκούσης, Στέλιος Θεοδώρου, Θεοφάνης Κοσμάς, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Γιάννης Λατουσάκης, Δημήτρης Μήτρου, Μαρί Σουζάν Μουζέλα, Ιωάννης Μπάστας, Τάσος Ροδοβίτης, Γιώργος Φασουλάς
