Υδατογραφία
Τώρα απόμειναν
Μόνο πόλεις γοργοπόδαρες
κι εμείς ασθματικοί δρομείς
-σχεδόν σαλαγισμένοι-
μένουμε πίσω τους
χωρίς κανείς
σε κάποιο ίσκιωμα
να μας δώσει
λίγο νεράκι δροσερό
της Κωστηλάτας.
****
Ανθρωπόψαρο
Ανθρωπόψαρο
χέρια πτερύγια υψώνεις
στο μπλε του κοβαλτίου
χωρίς μια νύξη
για το αν η ικεσία
θα εισακουστεί
ή στο κενό θα πέσει.
Πάντως τα πόδια σου
στέκονται πάνω στο νερό.
Κάτι λιθρίνια
τόσο δα μικρά
έσπασαν τη σιγή ιχθύος
που είχαν επιβάλει
προ πολλού
βασιλικές ζαργάνες.
Ζήτησαν να μοιράσεις
ψίχα ψωμιού
λίγη δροσιά
και μια καλή κουβέντα.
Κόκκινα λέπια
οργιαστικά
το σώμα σου καλύπτουν.
Η αναχώρηση παραμένει ανοιχτή.
Ίσως κληθείς να διασχίσεις τα νερά
ή ασεβώς
πάνω στα κύματα να περπατήσεις
σαν τον άλλον.
****
Φυτοζωώ
Σε απεχθάνομαι ρόδο της Ιεριχούς.
Κανείς δεν αναστήθηκε ποτέ
κι η όψη σου μαλλιά κουβάρια
με ή χωρίς την ευλογία της Παναγιάς.
Εξοβελίζεται η ποιμαντική απ’ τα φυτά.
Σε μάκρος κράτησαν τέτοιοι συμβολισμοί.
Η ακακία υποστηρίζει σθεναρά
πως πάντα κάτι μένει,
κάποιος θα σου παρασταθεί
ωσεί παρόν.
Ακτινωτός ηλίανθος
υπαγορεύει:
ό,τι χάθηκε πρέπει να βρεθεί.
Ποιους ενδιαφέρουν οι δηλώσεις
πως η ποιητική μου είναι ημιτελής
ή βρίσκεται σε νεκρική ακαμψία;
*****
Άτακτα πνεύματα χορού
Άτακτα πνεύματα χορού
δεν ήρθαν.
Αντιθέτως
με μέσα ασφαλή
έφτασε
της κατήφειας μαύρος ο καπνός
και σκέπασε τα πάντα.
****
Σημαδούρες
Στον Κωνσταντίνο Λουκόπουλο
Οι σημαδούρες
έρμαιο θαλασσινών πουλιών
που αιφνιδίως
κρώζουν πάλι και πάλι
κρα κρα κακότροπων παιδιών
αγκυροβόλι πρόχειρο φουσκωτών
σωσίβιο πνιγμένων γυναικών.
Το σχήμα τους πλανητικά παρήγορο
οι ήχοι τους σαρδόνια απολαυστικοί
ξελασκάροντας
στο κύμα επιπλέουν.
Άλλοι αγαπούν τους φάρους
κι εγώ αυτές
μες στους στροβιλισμούς τους.
Η μπουκαδούρα στα άπατα μας οδηγεί
μέχρι να φανεί στεριά.
****
Γιάννενα
Βατράχια
τραγουδόψαρα
δύσκολα πια κοάζουν.
Τουρίστες αδαείς
τα μπούτια τους
επιφυλακτικά
τσιμπάνε
σε πιάτο
κάπως θολό
από τη λίγδα.
Οι κάτοικοι
παραπονιούνται
για επιχορηγήσεις πενιχρές.
Δεν φτάνει ο Αλή Πασάς
ούτε η Ευφροσύνη
για να κρατήσουν
του τόπου
το σφιχτό κορμί.
Στις καλαμιές
ξεχνιέται
η μνήμη των πνιγμένων.
Στη μονή Φιλανθρωπηνών
εναντιώνονται
το βράδυ
στις δεήσεις
των άγιων φιλοσόφων.
Προβλέψιμα είναι όλα αυτά
όταν αρθρώνονται ποιητικά
ή πρόκειται για άλλη μια ιστορική καμπή
στο γλεντοκόπι λήθης;
Τόσο πολύ φολκλόρ.
***
Γδάρτες
Στα νέα gudget
αναμένεται ενθουσιωδώς
γδάρτης ψαριών
που γίνεται
με πάτημα ενός κουμπιού
γδάρτης ανθρώπων.
****
Περί οριστικών αποχωρισμών
Τα επιμύθια
εύκολα ακυρώνονται
με ένα ποιηματάκι τόσο δα απλό
ανοίγει ύστερα ο χρόνος
και οι μαριονέτες
σε εξορία διαρκή
στέλνουν τον κουκλοπαίχτη.
****
Φέξε μου
Κι εσένα
να σε κοιμήσω
δεν θέλησα ποτέ
στου σκύλου το κρεβάτι.
Στην πλώρη
αφήνεις το αδράχτι
της πιο παρελθοντικής στιγμής.
Ποιος θα τη βρει
και με πόσα μακροβούτια;
Φέξε μου και γλίστρησα
στην άσπρη άσπρη πέτρα
της αγάπης.
****
Μωβ μέδουσες
ασίγαστα
σκεπάζουν
κουνελότρυπες
λίμνες δακρύων
κήπους θαλασσινούς
κάποια Αλίκη
που ερωτοτροπεί
εκεί που δεν την σπέρνουν.
Τα θαύματα μονοχρωματικά
βελάσματα προβάτων
κολλώδη ξεψαχνίσματα
πλοκάμια αδηφάγα.
Αναρωτιέται ο τρελοκαπελάς
ποια η διάσταση του μωβ
τι υπολείπεται να αλιευτεί
πόσο διαρκεί η αναμονή.
Χωράν αυτά σε ανεπίδοτη επιστολή;
Μωβ μέδουσες
αμνήμονες
μας πήραν το κεφάλι προ πολλού.
Τώρα σε κλίση πανοραμική
περιμένουμε
ασπόνδυλους εραστές
να μας συνετίσουν.
