ΤΑ ΜΟΥΝΑΚΙΑ
Μουνάκια φλογισμένα σαν τα ρόδα
Σαν του νεοφούρνιστου ψωμιού τη θραψερή ζεστοβολιά
Μες τα τρεμόπαχα μεριά σας
που ονειρεύεστε νυχτιές οργιακές
Παρθενικά μουνάκια!
αργοσαλεύουν τα χειλάκια
τα χνουδωτά!
Σαν γαρούφαλλων ανεμόσειστα φυλλάκια
Σαν στοματάκια διψασμένα
από ποια δίψα;
Και κάπου-κάπου αργοκυλά
στων διακαμένων σας χειλιών την άκρη
της βαρβατίλας καβλομύριστο ένα δάκρυ!
****************************************************
Ίσως το τελευταίο ποίημα που έγραψε ο “ποιητής του λαού” Κώστας Βάρναλης, τα τολμηρά “μουνάκια” γράφτηκαν τον Δεκέμβριο του 1974 στην Αίγινα, ολίγους μήνες πριν φύγει ο ποιητής από τη ζωή. Σαν καλό ράπισμα στους σεμνότυφους που ως τέτοιοι είναι πάντοτε γελοίοι, το ποίημα μελοποιεί και ερμηνεύει ενδιαφέροντα τω τρόπω ο Νίκος Λόλης.
