ΑΠΟΣΤΑΣΗ
Μα είμαι και εγώ.
Βλέπεις κάποτε δεν ήξερα ποια ήμουν.
Και τώρα που ξέρω, δεν έχω ιδέα τι να κάνω.
Μεγάλες αποστάσεις, πιτσιρίκια εμείς.
Ούτε δίπλωμα έχω,
ούτε καν ποδήλατο.
Είναι που δυσκολεύομαι με τις ισορροπίες.
Όμως μαθαίνω γρήγορα καινούργιους δρόμους.
Αλήθεια, δεν θα σε απογοητεύσω αυτή την φορά.
Θα αγοράσω μία πυξίδα αύριο, για να είμαστε σίγουροι.
Γιατί ούτε προσανατολισμό έχω,
και που και που χάνομαι.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΟΥΝ
Δεν θα σε θυμόμουν…
Μα σε θυμήθηκα.
Και ήταν όπως τότε που έλεγα πως σε περιμένω.
Και έτσι θα πηγαίνει πια.
Θα σε θυμάμαι σαν να σε έχω.
Και είναι αστείο, γιατί δεν θυμάμαι να σε είχα και ποτέ πραγματικά.
Και αν σε είχα ήταν για λίγο.
Ήταν για λίγο λάθος.
Και λίγο πολύ δεν έπρεπε να σε έχω.
Ούτε εσύ έπρεπε.
Δεν λέω πως τώρα πρέπει.
Λέω πως τώρα κατάλαβα.
Τώρα σε κατάλαβα.
Σε κατάλαβα.
Τότε, δεν σε είχα καταλάβει.
Σε θυμόμουν και έλεγα ψέματα πως δεν.
ΘΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ
Αλήθεια θα έρθω, πιο αλήθεια δεν έχει.
Μα δεν θα με δείς, γιατί δεν θα με ξέρεις.
Δεν θα σου θυμίζω τίποτα πια με τα μαύρα μου ρούχα.
Θα μοιάζω με χάος, μα θα ‘μαι εγώ.
Και ας μοιάζουν τα μάτια μου αλλιώτικα.
