Επιστροφή
Ποιήματα
γαντζωμένα
σε αψίδα θριάμβου
στον σταυρό
που χάραξε
ο μπάτης
τυχαία
πάνω στην άμμο
του μεσημεριού.
Ραστώνη.
Εκπνέω λυγμικά
τον άρρητο πόθο μου
που βούλιαξε
σε μια κλεψύδρα.
Βυθίζω
τις χούφτες μου
βαθιά
μέσα στην άμμο.
Στρουθοκάμηλοι
πλανώνται.
Αδιόρατος, κάπου
εσύ.
Σε ένα γέρμα
του ήλιου.
Ροδοχάραμα
Στη θύμισή σου
εύηχα βλασταίνω
ατοπήματα.
Ριγώ.
Το σώμα μου
σε στάση
απολίθωσης.
Με κατακυριεύεις.
Εναγκαλίζομαι
την αύρα σου
την άσβεστη
όταν ροδοχαράζει
στο είναι μου.
Μπλέκομαι
σε ένα στρόβιλο
ανέγνωρου πάθους.
Ανείπωτη
η έλλειψη.
Άωρα ενθυμήματα
Στο κέλευσμα
του ηλιογέρματος
υποφώσκω.
Ριγώ
με ταπεινοσύνη.
Πορεύομαι
στην αμυδρή νυχτιά.
Ιχνογραφώ
τις λάμψεις
λευκόφεγγων αστεριών,
τα απόνερα
πλοίου μακρινού.
Ψάχνω
τα άωρα ενθυμήματα
και άδω
στο αντιλάλισμα
της νύχτας
που πέφτει.
Εκρέω
λυγμικά
περιμαζεύοντας
τις αδιασάλευτες μνήμες
τα εξεγερμένα ατοπήματα
του νου.
Ψηφίδες
στο αχανές.
Σκοτάδι.
