ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
και στα απύθμενα αυτά βάθη του χωροχρόνου
κύματα ανελέητα πυρηνικών εκρήξεων
μανιασμένες θύελλες
ξεσπάσματα της θέρμης επηρέασαν
ένα νεφέλωμα σε αστρική απόσταση·
κι ένα αστέρι γεννήθηκε μεθυσμένο
σε αερώδη κατάσταση
και άρχισε να παραπατά και να περιστρέφεται
– μια αέναη κίνηση –
και να έλκει θαμώνες περίεργους
αστρικούς του φίλους
που κάποιοι ισχυρίστηκαν
πως ήταν μόνο σκόνη·
και μεταμορφώθηκε σε μπάλα
μια μπάλα αέρινη
που ήταν γεμάτη φως
και μόνο φως
φως·
και ό,τι υλικό περίσσεψε
πλήθος· ακανόνιστα σώματα μικρά
σε διασταυρωμένες τροχιές
άλλοτε να συγκρούονται να θρυμματίζονται
και άλλοτε υπό το βάρος της ενοχής μια ένωση:
και να! Οι πρωτόπλαστοι πλανήτες!
και στις μακρινότερες εσχατιές του Σύμπαντος
ουράνια σώματα παράσιτα
φεγγάρια σε σταθερή τροχιά
γύρω από αστέρες, αστέρια και άλλα αστρικά υπολείμματα∙
πηγές φωτός στο πέπλο του ουρανού
ή/και κάποιες τρύπες στου ουρανού τη νύχτα
[περι]πλανώνται
διαρκώς και αδιαλείπτως
κι ας μοιάζουν απλανείς
μες στον ουράνιο θόλο·
και η καρδιά σου μάγμα που κοχλάζει
κάτω από τον σκουρόχρωμο και εύθραυστο φλοιό
πιέζεται ασφυκτιεί και ψάχνει διεξόδους·
και οι μανδύες σου λεπτοί
ραγίζουνε και σπάνε
και το μάγμα να ξεχύνεται στην επιφάνεια
ορμητικό ποτάμι ψύχεται
και γίνεται το ίδιο
περίτεχνος μανδύας αγκαλιασμένος
κι από άλλον κι άλλον κι άλλον
και να· οι ενώσεις της χημείας
που το αέρινο και άπιαστο
πάντοτε το κάνουν να δακρύσει
και η αρχέγονη πάλη στο ξεκίνημα
του κοσμικού αυτού αιώνα
βίαιη, θορυβώδης, καταλυτική·
παράξενα τα χρώματα, αλήθεια,
σύνθεση μιας άγριας ομορφιάς
το πρώτο μας γήινο παρελθόν·
και ο νεογνός πλανήτης ετερόφωτος
και βουτηγμένος σε μια απέραντη υδάτινη γαλήνη·
και όλα
μια θολή λωρίδα
ένα λευκό φως
μια γαλακτωμένη οδός
αφού στις παρυφές βρισκόμαστε
αυτού του Γαλαξία
και καταλήξαμε στο τίποτα·
μαζί και με τ’ άλλα τα αστρικά τα πτώματα
θύματα της εντροπίας
στον ορίζοντα των γεγονότων·
κακιά συνήθεια σου λέω,
να σ’ αρέσει μόνο το λευκό!
κι να γίνεσαι εσύ ο κρύσταλλος·
κι εγώ, μια μαύρη τρύπα·
και ολόγυρα πανέμορφοι
όλοι οι λευκοί μας νάνοι.
**********************************************************************************
Η Κατερίνα Λιάτζουρα γεννήθηκε στη Γερμανία. Είναι Φιλόλογος της Γερμανικής Γλώσσας (ΑΠΘ) με μεταπτυχιακό τίτλο στην Πολιτισμική Διαχείριση (ΕΑΠ). Ζει στη Χαλκίδα και εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση Εύβοιας. Μεταφράζει στα γερμανικά ποιήματα σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και Ελληνίδων ποιητριών, που δημοσιεύονται στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό poiein.gr. Μεταφράσεις της σύγχρονων γερμανόφωνων συγγραφέων δημοσιεύονται σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Ενίοτε συνομιλεί με ομότεχνους και καταγράφει τις σκέψεις της για τα βιβλία τους. Έχει συμμετάσχει σε πολλά συλλογικά έργα και ανθολογίες και είναι μέλος του Pen Club Greece. Οι Λευκοί Νάνοι είναι η τέταρτη ποιητική της συλλογή.
