Α!
Βοή
Γη
Δράση
Εχει
Ζωή
Ηβη
Θεάρεστη
(Ινώ)
Καταστροφή
Λευκή
Μαντήλι
Νωπό
Ξύπνημα
Ομορφιάς
Π όταση
Ρ
Στοιχήματος
Ταξίδι
Υφασμα
Φλοίσβος
Χάρη
υΨίστη
Ω!
08-09/2008
Ανακασιά
Πήλιο
ΥΠΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΝ
1.
π
ρο
σσσ
τύχη
υψηλή
φωνάζω
χρήματα
κριμάτων
ορυμαγδός
αποδείξεις
2.
ω!
τα δε
ίχνος νόθας αρχής
βουνά, λευκή η πλήξη
ρέει χωρίς σταματημό στο σώμα
από άνισες δόξες σε χαλαρούς κόμβους
περιοχή για όλες τις αταξίες των δοκιμασιών
αυτή ως άλλη, ως παρόμοια, εντέλει ως φαύλη
όχι γιατί δεν αρκεί, ναι γιατί πλέον αρκεί
η μόνη επιλογή προυποθέτει άνοιγμα του μυστικού, το μη τέλος
3.
|
3.1. |
Ψ |
|
3.2. |
Ή το χί |
|
3.3. |
ο όρος τους νυν, μεν, από |
|
3.4. |
η νύφη ευχάρις δόξα των δαχτυλιδιών φθορά του σώματος, οπωσδήποτε |
|
3.5. |
ο χωρίς τότε τρίτος από πάνω αφήνει τον πέμπτο ουρανό οράματα, νύξεις σε παράλληλες ιδιοσημάνσεις |
|
3.6. |
Η μεν θέα απρόσμενη και απέραντη το δε ίχνος γλιστερό ονομαστόν και διαφεύγον κατά κύματα φορτίζει και ξεφορτίζει διαβήματα και διαστήματα |
|
3.7 |
το απλό καθήκον γίνεται και βρόγχος σε κεράσματα κοσμικών εγκαινίων περισσότερο νόημα ή περισσότερες συζεύξεις αιτήματα, γυρίσματα των δήθεν καιρών ευκαιριών αγλάισμα, ίσως άκαιρων νύξεων, τελευταίο παιχνίδι |
|
3.8 |
οι νησίδες άγνοιας κρατούν αρχιπελάγη γνώσεων κλειστά μαντάτα, ανοιχτού κόσμου δοκιμάζονται στην εκμάθηση νέων προτάσεων νεολαλιές διώχνουν όρια και αχνά σημάδια συναίσθηση του αναπόφευκτου, συνομιλία αδύνατη, απλώς νεύμα στις μεταμορφώσεις των νιοστών τομών, εκθετών και ορίων |
|
3.9 |
οι κοφτές λέξεις η ασάλευτη πίστη η αναγνώριση της καλοσύνης η επιμονή στην ανταπόδοση, αιώνια στον μέσον του καμένου πευκό δασους τα άγρια σκυλιά ουρλιάζουν και απότομα καταλαγιάζουν συνδυάζονται στο τότε και τώρα, πιθανόν στο μέλλον ζωές, επιβίωση και επιούσιος άρτος, χρόνος ανελέητος, χρόνος ατελεύτητος |
|
3.10 |
η φρίκη, φρίκη η δύναμή τους ίδια η αδυναμία τους σύνθλιψη από τις συνήθεις κοινοτυπίες ισχυρά ικριώματα, ισχυροί σκελετοί, ισχυρές έννοιες θρυμματίζονται χωρίς θόρυβο, ανεπαίσθητα, με ελάχιστες αντιστάσεις μια κίνηση ή μια χειρονομία, το γλίστρημα ελλοχεύει νοσταλγία των βουνίσιων για τον κάμπο και το αντίστροφο μανία με το τοπικό, μανία με το παγκόσμιο, μανία μανίας |
4.
?
η
δε, οι
ανά δύο, ναι
τότε, μετά τρία φώτα
πέντε φορές, χλιδή πικρά νιάτα
ταραχή, δέλεαρ, εύνοια, δηλώνω άκομψα τρωτός
προδοσία, απατηλή πρόνοια, τρέφουν, ένδειξη μάταιων σημείων
αποκλήρων κατάσταση, ενημέρωση-σαρωτικές σημάνσεις θα φέρνανε ματαίωση ανατροπών, φανερώνει
φτιάχνεται προϊδέασμα ταυτοτήτων, νοθευμένες ελευθερίες, προωθείται αναβρασμός παραλογίας, αξεχώριστο, μακαριότητα?
Δημοσθένης Αγραφιώτης
Καλοκαίρι 2008
Καλοκαίρι, ήλιος, θάλλασσα, γεύσεις και τόση θλίψη να αναβλύζει από τα πιο πάνω ποιήματα! “Φθορά του σώματος, ίχνος γλισχερό, συνομιλία αδύνατη, σύνθλιψη από τις συνήθεις κοινοτυπίες, μανία μανίας, πικρά νιάτα” είναι λίγες από τις πολλές φράσεις που κυριολεκτικά ματώνουν. “Θρυματίζονται χωρίς θόρυβο” δηλ. φθορά αναπόφευκτη, χωρίς αντίσταση, άλαλη, ανέκφραστη. “Ασάλευτη πίστη” ‘ισον εμπόδιο στη ζωή, απαγορεύει τις νέες εμπειρίες και γεύσεις ζωής και συμπεριφοράς από άλλη άποψη και θεώρηση…”Λευκή η πλήξη” Ας αρχίσει να τη διαμορφώνει το χρώμα αγαπητέ κύριε Αγραφιώτη και επειδή πλέον ο χρόνος είναι ατελεύτητος, όπως εσείς ισχυρίζεστε πιο πάνω.
Το e-mail μου: marganikol@yahoo.gr