
Ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2007, που αφορούν στις εκδόσεις του 2006 και απονέμονται στους:
ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, ομόφωνα στον Κώστα Τσιρόπουλο για το σύνολο του έργου του.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ, κατά πλειοψηφία στο βιβλίο του Ντίνου Σιώτη “Αυτοβιογραφία ενός στόχου”, Εκδ. Κέδρος.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ, κατά πλειοψηφία στο βιβλίο της Ελένης Λαδιά “Η γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι”, Εκδ. Εστία.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ, κατά πλειοψηφία στο βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη, “Σουέλ”, Εκδ. Καστανιώτης.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟΥ- ΚΡΙΤΙΚΗΣ, κατά πλειοψηφία στο βιβλίο του Θεοδόση Πελεγρίνη “Από τον πολιτισμό στην πείνα”, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟΥ- ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ομόφωνα στο βιβλίο του Αναστάσιου Τάμη, “Οι Έλληνες της Λατινικής Αμερικής”, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
Η Επιτροπή των Κρατικών Βραβείων αναφέρει ότι επέλεξε να βραβεύσει τα παραπάνω έργα, από το “βραχύ κατάλογο των υποψηφίων προς βράβευση έργων, δημοσιευμένων το 2006 και κατατεθειμένων στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, τα οποία ήταν τα εξής:
Υποψήφιοι για το Βραβείο Ποίησης:
Αλεξάκης Ορέστης, “Θίασος στην εξέδρα”, Εκδ. Γαβριηλίδης.
Βέης Γιώργος, “Λεπτομέρειες Κόσμων”, Εκδ. Ύψιλον.
Κέντρου – Αγαθοπούλου Μαρία, “Σεντόνια της αγρύπνιας”, Εκδ. Μεταίχμιο.
Κοτίνη Θεώνη, “Ανίδεοι πάλι”, Εκδ. Πλανόδιον.
Παναγιωτόπουλος Νίκος, “Το σύσσημον ή τα κεφάλαια” Εκδ. Ίνδικτος.
Σιώτης Ντίνος, “Αυτοβιογραφία ενός στόχου” Εκδ. Κέδρος.
Χατζόπουλος Θανάσης, “Ψηφία για Ψηφίδες” Εκδ. Μεταίχμιο.
Υποψήφιοι για το Βραβείο Μυθιστορήματος:
Γιαννακάκη Ελένη, “Τα χερουβείμ της μοκέτας”, Εκδ. Εστία.
Γουδέλης Τάσος, “Οικογενειακές ιστορίες”, Εκδ. Κέδρος.
Πεσμαζόγλου Βασίλης, “Το τυφλό σύστημα”, Εκδ. Πόλις.
Καρυστιάνη Ιωάννα, “Σουέλ”, Εκδ. Καστανιώτης.
Σουρούνης Αντώνης, “Το μονοπάτι στη θάλασσα”, Εκδ. Καστανιώτης.
Χατζηαναγνώστου Τάκης, “Μισή ζωή”, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
Υποψήφιοι για το Βραβείο Διηγήματος:
Γκουρογιάννης Βασίλης, “Από την άλλη γωνία”, Εκδ. Μεταίχμιο.
Λαδιά Ελένη, “Η γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι”, Εκδ. Εστία.
Μιτσοτάκη Κλαίρη, “Σωρείτες”, Εκδ. Εστία.
Χατζηγιαννίδης Βαγγέλης, “Φυσικές ιστορίες”, Εκδ. Ροδακιό.
Χατζητάτσης Τάσος, “Μονόξυλο στο ποτάμι”, Εκδ. Πόλις.
Υποψήφιοι για το Βραβείο Δοκιμίου – Κριτικής:
Αράγης Γιώργος, “Η μεταβατική περίοδος της ελλαδικής ποίησης. Η σταδιακή της εξέλιξη από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους έως το 1930”, Εκδόσεις Σοκόλη.
Δόικος Παναγιώτης, “Η λογική των μορφών στον κινηματογράφο του Orson Welles”, Εκδ. Ίνδικτος.
Κοτζιά Ελισάβετ, “Ιδέες και αισθητική. Μεσοπολεμικοί και μεταπολεμικοί πεζογράφοι 1930-1974”, Εκδ. Πόλις.
Παπαγεωργίου – Βενετάς Αλέξανδρος, “Η Αθήνα του Μεσοπολέμου μέσα από τις “Μέρες” του Γιώργου Σεφέρη. Μια διερευνητική ανάγνωση”, Εκδ. Ίκαρος.
Πελεγρίνης Θεοδόσης, “Από τον πολιτισμό στην πείνα”, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
Πολίτης Αλέξης, “Αποτυπώματα του χρόνου. Ιστορικά δοκίμια για μια μη θεωρητική ιστορία”, Εκδ. Πόλις.
Υποψήφιοι για το Βραβείο Χρονικού – Μαρτυρίας:
Σμπώκος Γιώργος, “Η ανωγειανή μαντινάδα” Εκδ. Καλέντης.
Τάμης Μ. Αναστάσιος, “Οι Έλληνες της Λατινικής Αμερικής”, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
Φιλίππου Φίλιππος, “Κωνσταντίνος Θεοτόκης” Εκδ. Ηλέκτρα.
Χέλμη – Μαρκεζίνη Ελένη, “Η Ελλάδα που γνώρισα” Εκδ. Καστανιώτης.
Χρυσοστόμου Πάνος, “Νίκος Μαμαγκάκης, Μουσική ακούω, ζωή καταλαβαίνω”, Εκδ. Άγκυρα.
Η Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας αποτελείται από τους Μαστροδημήτρη Παναγιώτη, πρόεδρο, ομότιμο καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κοπιδάκη Μιχάλη, αντιπρόεδρο, καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ανδρειωμένο Γεώργιο, αναπληρωτή καθηγητή Νεοελληνικής Γραμματείας του Ιονίου Πανεπιστημίου, Λαμπρέλλη Δημήτριο, συγγραφέα-λογοτέχνη, καθηγητή Φιλοσοφίας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Μπουρναζάκη Κώστα, συγγραφέα, Καπάνταη Ισμήνη, συγγραφέα, Σοφιανό Κώστα, κριτικό Λογοτεχνίας, ποιητή, Κέζα Λώρη, κριτικό βιβλίου, Χαρίκλεια Γεωργίου – Δημακοπούλου, κριτικο βιβλίου, δημοσιογράφο:
πηγή: www.skai.gr
Σαφώς και έχει αναμορφωθεί ο θεσμός των κρατικών λογοτεχνικών βραβείων, σε σύγκριση με παλιότερες εποχές, δεν αμδιβάλλω γι’ αυτό. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ μια φράση που είχε διατυπώσει γραπτώς, πριν από κάμποσα χρόνια, ο ευφυέστατος και γι’ αυτό παιγνιώδης Ευγένιος Αρανίτσης, περί “επετηρίδας βραβείων”! Άντε, και του χρόνου με το καλό! Να υποθέσω ότι οι σιωπούντες στον σχολιασμό ευελπιστούν τη βράβευσή τους?
Loraki an den anevaseis to proxthesino moy poihma edo sto poein, sth sthlh soy sto vima, tha se skiso…
Κάπως έτσι δεν (αντι)γράφει 2 τελευταίες Κυριακές στη στήλη της…;
και να σου το βραβείο…
Κύριε Μίχο, δεν μου αρέσει το ύφος σας στο ΥΓ. Δεν γνωριζόμαστε, ούτε τα πίναμε μαζί χθες!
Δικαίωμά μου να εκφράζω τη γνώμη μου έστω και γενικεύοντας. Εξάλλου, με αυτόν τον τρόπο σας δίνω την ευκαιρία να εκφράσετε τις πολυπράγμονες γνώσεις σας και την εξαντλητική, μπορώ να πω, ενημέρωσή σας, πράγματα τα οποία θαυμάζω.
Αλλά δεν μπορώ να μην επισημάνω και κάτι άλλο. Σας έχω παρακολουθήσει από τότε που άρχισα να συνεργάζομαι με το “Ποιείν” και τείνω να πιστέψω ότι ασκείτε ένα μυστήριο είδος ιδεολογικού τσαμπουκά…
Σας ευχαριστώ και ελπίζω να μην επαναληφθεί.
Θα απαντήσει και ο Μίχος αλλα επειδή το είδα πρωτος παίρνω την πρωτοβουλία. Εϊμαι 100% σίγουρος οτι έκανε πλάκα εξ ου και το σχέδιακι στο τέλος της προτασης , είναι σύμβολο καλής διάθεσης, πιθανόν να μην το γνωρίζατε.
Περισσότερα πιθανόν από τον ίδιο.
Συγνώμη για τη μεσολάβηση αλλά δεν άντεξα να περιμένω τις εξηγήσεις
Ευχαριστώ, κύριε Αραβανή, για την καλοπροαίρετη παρέμβασή σας. Όντως, τέτοιου είδους σύμβολα δεν τα γνωρίζω.
Ευχαριστώ πολύ για ό,τι προηγήθηκε. Δεν είμαι καθόλου χολωμένος και ελπίζω κάποια στιγμή, όταν έρθω στην Αθήνα, να γνωριστούμε από κοντά και μ’ εσάς και με την υπόλοιπη παρέα. Υπόσχομαι δε από τώρα να κρατώ μια νταμιτζάνα εκλεκτή ρακή (με ποικιλία μοσχάτου μέσα – για καλύτερη γεύση και άρωμα) για τις σπονδές υπέρ του χιούμορ που, όντως, πιστεύω ότι μοιραζόμαστε όλοι εδώ. Επ’ ευκαιρία, να σας πω ότι πολύ μου άρεσε η παρωδία του Nonsense, την οποία ίσως θα έπρεπε να είχατε ανεβάσει εδώ.
Κε Ψαραδάκη
Τα σέβη μου , καλώς ήλθατε….
( μπορεί να μετέχετε μήνες τώρα στο Ποιείν , αλλά σήμερα που σας διαβάζω στα σχόλια , αισθάνομαι ότι είστε πλέον αναντάμ μπαμπαντάν εντός κλίματος …. πίνω στην υγεία σας )
Η Κέζα δήλωσε πριν από μήνες ότι έχει ‘τσιμπήσει’ τους καλύτερους συγγραφείς και έχει προβάλλει το έργο τους από το περιοδικό της, υπονοώντας ότι όποιος δεν εμφανίζεται στις σελίδες του, απλά δεν το αξίζει. Το ΜΗΛΟ πουλάει ελάχιστα αντίτυπα και πάει για λουκέτο και σίγουρα υπεύθυνοι γι αυτό δεν είναι οι συγγραφείς (κάποιοι εκ των οποίων γράφουν καλά, οι υπόλοιποι βέβαια οι συνήθεις μέτριοι). Μήπως η αποτυχία του περιοδικού οφείλεται στην αναξιότητα και στην έλλειψη σοβαρότητας της εκδότριας; Το ότι ένα τέτοιο άτομο που λαμβάνει αποφάσεις ανάλογα με τις ορμονικές του διαταραχές (η ίδια το έχει ομολογήσει) βρίσκεται χωμένο σε τόσες επιτροπές, μονάχα οργή και θλίψη μπορεί να προκαλέσει.
Φίλε Μίχο, και λοιποί φίλοι του “Ποιείν”, ένα μέλος -άλλης- Κρατικής Επιτροπής Βραβεύσεων αναρωτιέται εδώ τώρα αν η περί ης ο λόγος επιτροπή είδε ποτέ της το μνημειώδες ποιητικό έργο του (μακαρίτη πια) Νίκου Παπαδόπουλου “In modo misto genuino” (εκδόσεις Ύψιλον). Εν τάξει, ήταν για την περισυνή βράβευση, αλλά το ερώτημα παραμένει. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά συμμετείχε και ο Σοφιανός, ο οποίος είναι εγκρατής ποιητικής παιδείας. Για τους άλλους δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά.
Πέθανε ο Νίκος Παπαδόπουλος; Κι ούτε ένα σχόλιο στα ψιλά;
Ποιός να το γράψεις, αγαπητή μου Σοφία, πέραν των 3-4 προσώπων που τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν; Και τί νόημα θα είχε άλλωστε. Ο ίδιος ο Νίκος τα περιφρονούσε όλα αυτά κοντά 75 χρόνια. Αλλά ερωτώ: η Επιτροπή εγνώριζε καν ότι έχει εκδώσει ποιήματά του ένας ΤΕΤΟΙΟΣ ποιητής; και να πεις ότι τα είχε βγάλει κανά λαθρόβιο μαγαζάκι; Από το ΥΨΙΛΟΝ είχαν κυκλοφορήσει!
Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ τώρα. Τι λέτε να κάνουμε ένα αφιέρωμα εμείς στο Ποιείν για τον Νίκο Παπαδόπουλο;
Νομίζω ότι πρέπει να το γράψετε εσείς κύριε Κεντρωτή και να βοηθήσω κι εγώ αν θέλετε.
Τον έχω μελετήσει πάρα πολύ εδώ και δύο χρόνια. Δύσκολος ποιητής – στην αρχή έπαθα ένα τεράστιο σοκ διαβάζοντάς τον, δεν καταλάβαινα και πολλά πράγματα.
Μα με τον χρόνο, άρχισα να ξεκαθαρίζω πολλά. Δύσκολος στην ανάγνωση και τα νοήματά του, εξαίσιος στην τεχνική και το ρυθμό του – περίεργοι ρυθμοί, ακατανόητοι αρχικά, περίεργος και ο τρόπος γραφής του.
Με προβλημάτισε όσο και με γοήτευσε ταυτόχρονα. Απαιτεί από τον αναγνώστη να κάνει ενεργό προσπάθεια για να τον καταλάβει – κι αυτό δεν το έχουμε συνηθίσει πολύ σήμερα.
Στεναχωρήθηκα πολύ, όμως. Μόλις χάσαμε άλλον έναν.
Αυτό, το έχω απαγγείλει πέρσι το Σεπτέμβρη, το σούρουπο περπατώντας στο Ηράκλειο της Κρήτης και το βάζω τώρα εις μνήμην:
L’ abdomen de l’ impossible
Είπε – σαλιώνοντας τα δάχτυλά του
και δείχνοντάς μας το επίμαχο ε δ ά φ ι ο –
” Εδώ είναι που τα ψέλνω του Πιλάτου
λ ί γ ε ς σ τ ι γ μ έ ς πριν απ’ τον Επιτάφιο.”
Επειτα χασμουρήθηκε με το ‘ να
χέρι να ψαύει την κοιλιά του Α δ ύ ν α τ ο υ,
πέταξε απ’ το κορμί Του το Χιτώνα
και ξαναβυθίστηκε στη ρουτίνα Του.
Ετσι τον ;hβραν ύστερα από αιώνες,
μ’ ένα φτερό από Κ ύ κ ν ο στο παμπάλαιο
χαρτί Tου να στολίζει με ανεμώνες
κάποιο ψηφί απ’ το τ ε λ ε υ τ α ί ο Κ ε φ ά λ α ι ο
*έτσι τον ήβραν
Ευχαριστώ, αγαπητή Σοφία. Υπήρξα επί έτη πολλά στενός φίλος και συνεργάτης του Νίκου Παπαδόπουλου. Γι’ αυτό και έγραψα γι’ αυτόν. Στο http://www.alonakitispoiisis.blogspot.com έχω δημοσιεύσει μερικά ποιήματά του. Θα βάλω και άλλα. Καλή η ιδέα για ένα “αφιέρωμα”.
Η ΓΕΝΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΣ ΤΩΝ ΦΕΛΛΩΝ
Ποιός είπε πώς οι φελλοί δεν ωφελούν;
Ύλη ελαστική,οσμή ουδετέρα,αδιάβροχη
σ’όλες τις καταστάσεις,
κατάλληλη για επενδύσεις,για μονώσεις
και για αλιεία,σε θολά-κατ’εξοχήν-νερά…
Αρέσουν σ’όσους θέλουν να πατούν σε φελλοτάπητες
ή και σ’αυτούς που θέλουν
-για τη δική τους τη βαρύτητα-
ένα μέτρο να συμφέρει…
Ναι,τους αρέσουν…Γιατί έτσι επιπλέουν στη σειρά,
όλοι οι φελλοί σε κάθε μέγεθος,
γαλήνη τους γεμίζουν και ησυχία,
γιατί με λίγο πίεση,
είναι άριστοι οι φελλοί στη μόνωση
από θερμότητα,υγρασία,ήχους και αλήθεια,
γιατί ποτέ τους δεν θ’αφήσουν να φανούν
των κρατικών δεξαμενών οι πάτοι…
‘Ετσι εν τέλει οι φελλοί ωφελούν.
Παίρνουν κι αυτοί στο τόπο αυτό,
βαρύτητα.Και μάλιστα φροντίζουν να τονίζουν
ότι κατάγονται απ’τη δρυ…
Γι’αυτό όση τρικυμία κι αν σηκωθεί
στον τόπο αυτό
δεν θα ξεράσει τους φελλούς στις άκρες…
Γιατί με τόσες θάλασσες,
τόσες ακτές από αιώνες ειθισμένες
να εξοστρακίζουν τα πιο καλά μας κύματα
υπόγεια ρεύματα κι ασήμαντοι θα υποκλέπτουνε τη νίκη
και τους φελλούς θα σώζουν πάλι μεσοπέλαγα…
ΤΑΣΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
Ποιήματα 1956-1980
Δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή αρπάχτηκα από μια λέξη στο παραπάνω ποίημα, μου ήρθε στο μυαλό αυτή η παροιμιώδης φράση: Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται!
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ιδού λοιπόν,χωρίς ελπίδα πάλι
από την πολιτεία των φαύλων δικασμένος
στα μάτια να κοιτάει το εκτελεστικό απόσπασμα…
Ο πρώτος: ήταν κάποιος που είχε ελεήσει.
Ο δεύτερος: τον γλύτωσε ένα βράδυ απ’το βρόχο του φεγγαριού.
Ο τρίτος: σύντροφος σε ταξίδι.
Ο τέταρτος: παλιός του δάσκαλος.
Ο πέμπτος: παλιαντζής ιδεών.
Ο έκτος: δια κλήρου.
Ο έβδομος: δωροδοκημένος.
Μπορούσε επομένως να ελπίζει…
Φτάνει να μιλήσει…Θα τον αναγνωρίσουν…
Αλλ’ιδού ο όγδοος:
Ήταν ο ίδιος ο εαυτός του
πολύ πλησίον του και απόλυτα αδιάφθορος…
Τότε ζήτησε να του δέσουν τα μάτια…
ΤΑΣΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
Κρατικά βραβεία λογοτεχνίας 2009
Ομόφωνα στον Νάνο Βαλαωρίτη, για το σύνολο του έργου του, απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας από την επιτροπή κρατικών βραβείων λογοτεχνίας.
Τα υπόλοιπα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2009, που αφορούσαν εκδόσεις του προγηούμενου έτους, απονεμήθηκαν ως εξής:
Βραβείο Ποίησης: κατά πλειοψηφία στον Λευτέρη Πούλιο (Η Κρυφή Συλλογή)
Βραβείο Μυθιστορήματος: ομόφωνα στον Γιάννη Ατζακά (Θολός Βυθός)
Βραβείο Περιοδικού: εξ ημισείας στα περιοδικά Πόρφυρας και Εντευκτήριο
Βραβείο Διηγήματος: ομόφωνα στους Τόλη Νικηφόρου (Ο δρόμος για την Ουρανούπολη) και στην Αργυρή Χιόνη (Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες)
Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής: κατά πλειοψηφία στον Χρίστο Ρουμελιωτάκη (Ασκήσεις Αυτογνωσίας)
Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας: ομόφωνα στην Αλεξάνδρα Ιωαννίδου (Υπόθεση Γκράνιν: Η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο – Η δίκη της «Επιθεώρησης της Τέχνης»)
Πρόεδρος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας είναι ο Π.Μαστροδημήτρης και αντιπρόεδρος ο Ευ.Αθανασόπουλος, ενώ μέλη της οι Γ.Ανδρειωμένος, Β.Πάτσιου, Χ.Δημακοπούλου, Αικ.Σχινά, Γ.Λεονάρδος, Αθ.Νιάρχος και Κ.Χατζηαντωνίου.
Newsroom ΔΟΛ
Συγχαρητήρια στην Αργυρή Χιόνη και στο νάνο Βαλαωρίτη… Οι άλλοι έξι δεν βραβεύτηκαν;
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1088882&lngDtrID=253
Στα Δελτία Τύπου φαίνεται η αμορφωσιά μας…
Συμφωνώ απολύτως, Σπύρο. Αυτό ήταν το νόημα του σχολίου μου.
Καλές γιορτές να ‘χεις.
Καλές γιορτές Παναγιώτη.
Και σε όλους. Βραβευμένους και μη.