Αναγνώσεις

Μαρία Μανωλοπούλου, “«Ένα κουκλόσπιτο» του Xένρικ Ίψεν/ δραματουργική ανάλυση από κοινωνιολογική οπτική. Από το φεμινιστικό κίνημα του 19ου αιώνα στην πραγματικότητα του #MeToo”, εκδ. Υψικάμινος, 2024

ΝΟΡΑ: Έχω άλλες εξίσου ιερές υποχρεώσεις
ΧΕΛΜΕΡ: Τίποτα δεν έχεις. Για ποιες υποχρεώσεις μου μιλάς τώρα;
ΝΟΡΑ: Υποχρεώσεις απέναντι σε μένα την ίδια.
ΧΕΛΜΕΡ: Πριν από όλα είσαι σύζυγος και μητέρα.
ΝΟΡΑ: Πάει αυτό πια – δεν πιστεύω σε τίποτα! Πριν από όλα είμαι άνθρωπος, ακριβώς σαν κι εσένα – ή μάλλον προσπαθώ να γίνω. Ξέρω καλά Τόρβαλντ πως ο κόσμος θα δώσει σε σένα δίκιο, και κάτι τέτοια γράφουν και τα βιβλία. Αλλά το τι λέει ο κόσμος και το τι γράφουν τα μυθιστορήματα δεν μπορεί πια να είναι κριτήριο για μένα. Πρέπει μόνη μου να σκεφτώ για να ξεκαθαρίσω μέσα μου τα πράγματα.

 

****************************

Στην παρούσα μελέτη η επιστημονική έρευνα εστιάζει το ενδιαφέρον της στη δραματουργική και κοινωνιολογική ανάλυση του θεατρικού έργου του Χένρικ  Ίψεν, «Ένα κουκλόσπιτο», με βασικό άξονα τη θέση της γυναίκας στα πλαίσια της πατριαρχικής κοινωνίας, από το φεμινιστικό κίνημα του 19ου αιώνα μέχρι τη σημερινή εποχή του #MeToo. Η συγγραφέας αντλώντας τις πηγές της από την Ποιητική του Αριστοτέλη και τις σύγχρονες ερμηνείες της, από τη λογοτεχνική κριτική του 19ου & 20ού αιώνα, τη μαρξιστική και φεμινιστική κριτική και τη θεωρία του Πιερ Μπουρντιέ περί κυκλικότητας των σχέσεων συμβολικής κυριαρχίας διανύει ανατομική διαδρομή από το γενεσιουργό υπόβαθρο της σύλληψης του χαρακτήρα της Νόρας, της κεντρικής ηρωίδας, έως το ειδικό πρόβλημα του δράματος, το οποίο αφορά τη δυσκολία διατήρησης της ατομικής προσωπικότητας εν προκειμένω γυναικείας εντός των ορίων ενός στερεοτυπικού κοινωνικού ρόλου. Η θέση αυτή ενισχύεται από το ζήτημα της μητρότητας, την οποία ο Ίψεν απομυθοποιεί και διαχωρίζει από την απλή αναπαραγωγή, ως επιλογή και όχι ως βιολογικό πεπρωμένο,ταρακουνώντας όχι μόνο τα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής του, αλλά και τα σύγχρονα.

Διαβάστε περισσότερα