ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τό κίνητρο γιά τήν εκπόνηση αυτής της ποιητικής μετάφρασης ήταν ή επιθυμία μου νά καταστήσω γνωστό τόν κύκλο ποιημάτων «Ή ωραία μυλωνού» του Βίλχελμ Μύλλερ στους σπουδαστές των ‘Ωδείων πού διδάσκονται μονωδία καί φωνητική. Πολλές φορές συνοδεύοντας τους στό πιάνο είχα τήν ευκαιρία νά διαπιστώσω ότι δεν γνώριζαν σχεδόν τίποτε γιά τόν κύκλο αυτών των ποιημάτων τοΰ Μύλλερ. Κατά τή μεταφραστική διεργασία είχα τήν πρόθεση νά εμφυτεύσω τό ρομαντικό ρεΰμα τοΰ πρωτοτύπου στό νεοελληνικό κείμενο, νά επιτύχω ομοιοκατάληκτους στίχους καί νά τους προσαρμόσω στό μουσικό κείμενο τοΰ Φράντς Σοΰμπερτ, ό όποιος μελοποίησε τό έργο. [..]

Βασίλης Φρατζίσκος

`

***

Η ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
(DAS WANDERN)
Στο βιό του μυλωνά είναι γραφτό νά φεύγει,
χωριά καί πόλεις μάκρυνες νά βλέπει,
Δεν θάναι άξιος μυλωνάς
αυτός πού ρίζωσε με μιας καί μένει, δέν φεύγει.

Άπ’ τό νερό τό ξέρουμε, άπ’ τό νερό
πού μέρα νύχτα τρέχει δές,
κυλά κι’ οδοιπορεί άν θές
καί φεύγει καί τρέχει.

Τίς ρόδες άμα δεις κι αυτές τίς ρόδες,
δέν λένε διόλου νά σταθούν
κι ακούραστα κι αυτές γυρνούν
οι ρόδες, οί ρόδες.

Κι οί πέτρες δσο πιό βαριές κι άν είναι,
χορεύουν μέσ’ στό Ρήνο, δές,
πιό γρήγορες θέλουν κι αυτές
να είναι, νά είναι.

Ώ-φεύγω, φεύγω, γεια χαρά ναί φεύγω,
κυρά καί κυρ’ αφέντη μου,
αφήστε με στην τύχη μου
νά φεύγω, νά φεύγω.

Μουσική πράξη στον Αρχίλοχο για φωνή και μικρό μουσικό σύνολο. Ζωντανή συναυλία, Απρίλιος του 2000 κατά την τελετή έναρξης ενός πανελλήνιου ιατρικού συνεδρίου. Η σύνθεση είναι του Γιώργου Κοντογιώργου, τα τραγούδια ερμηνεύει ο τενόρος Γιώργος Σαμαρτζής, ενώ την ορχήστρα διευθύνει ο Νίκος Μαμαγκάκης.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS το βιβλίο-cd του Νότη Μαυρουδή «Άγρυπνο φεγγάρι», με μελοποιήσεις σπουδαίων ελληνικών ποιημάτων του 19ου και του 20ού αιώνα. Στα 13 τραγούδια του δίσκου ο N. Μαυρουδής ανιχνεύει μουσικά τον ποιητικό λόγο του Γ. Βιζυηνού, του Γ. Σαραντάρη, της Μ. Πολυδούρη, του Γ. Σεφέρη, του Ν. Λαπαθιώτη, του Κ. Βάρναλη και του Κ. Καρυωτάκη, με τη συνδρομή  ερμηνευτών: της Νένας Βενετσάνου, του Χρήστου Θηβαίου, της Μαρίας Θωίδου, του Αλκίνοου Ιωαννίδη, του Σωκράτη Μάλαμα και της Μόρφως Τσαϊρέλη.

`

Το βιβλίο περιλαμβάνει τα ποιήματα, βιογραφικό και σημείωμα του ίδιου του συνθέτη, και δύο κείμενα του Αντώνη Μποσκοΐτη: ένα για τον Νότη Μαυρουδή και μια συνοπτική έρευνα για την «παρουσία» των παραπάνω ποιητών στην ελληνική δισκογραφία.

`

Για το «Άγρυπνο φεγγάρι» γράφει ο ίδιος στο σημείωμά του που περιλαμβάνεται στην έκδοση:

«Είναι αλήθεια πως επί πολλά χρόνια με απασχολούσε η γλωσσική εξέλιξη και η αισθητική ιδιαιτερότητα των σπουδαίων αυτών ποιητών. […] Με οδηγό την κιθάρα μου, άρχισα από το 2016 να διερευνώ τις συλλαβές και τις λέξεις· πρόσεξα τους τονισμούς, το εννοιολογικό βάθος, τον βαθύτατα ερωτικό λόγο με τις παρακλήσεις, τις επιθυμίες, τον πόνο και τις υπαρξιακές ομολογίες, ανιχνεύοντας ακόμα και την απόκρυφη μουσική και ρυθμολογική αίσθηση που υποφώσκει στον ποιητικό τους λόγο. Ακολούθησα τους δρόμους τους. […]»