Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης

Κατηγορία

Ποιητικό Καφενείο

Ποιητικό Καφενείο

Ποιητικό Καφενείο

«Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας» της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς/ Θέατρο Φούρνος (Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα)

«Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας» είναι ο τίτλος του έργου, της βραβευμένης με Νόμπελ Λογοτεχνίας (2015) Λευκορωσίδας δημοσιογράφου και συγγραφέως Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, το οποίο θα παρουσιαστεί σε σύλληψη και ερμηνεία Κάτιας Γέρου και Ναταλίας Γεωργοσοπούλου και δραματουργική επεξεργασία Παντελή Μπουκάλα. Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 26 Οκτωβρίου στο Θεατρικό Φεστιβάλ Ιθάκης. Στην Αθήνα η παράσταση θα παρουσιάζεται στο Θέατρο Φούρνος από το Σάββατο 18 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00 (έως 21/01).

 

Δύο γυναικείες φιγούρες στη σκηνή καταθέτουν ένα σύγχρονο μαρτυρολόγιο για τη συμμετοχή της σοβιετικής γυναίκας στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Αφηγούνται την τραγική ιστορία της θηλυκότητας μέσα στα πεδία των μαχών, δημιουργώντας ένα τοπίο μνήμης, όπου συνδέονται το παρόν με το παρελθόν, το πραγματικό με το ονειρικό.

Ο σκηνικός χρόνος, γεμάτος ρωγμές και ρήγματα, δημιουργεί τον τόπο όπου ανασαίνει η ανθρώπινη ψυχή. Οι δύο θηλυκές φιγούρες αποκαλύπτουν προσωπικά βιώματα γεμάτα συγκρούσεις και αντιφάσεις και την ίδια στιγμή φωτίζουν το ανείπωτο βάθος των συναισθημάτων τους, των απόκρυφων επιθυμιών και των ονείρων τους.

Μεταξύ έρωτα και πολέμου, μνήμης και ιστορίας, οργής και χιούμορ, οι γυναίκες αυτές επαναδιεκδικούν τις ζωές τους, τα σώματά τους, τα συναισθήματά τους, τους εαυτούς τους. Κατά τη διάρκεια της παράστασης η σκηνή μετατρέπεται σε χώρο εξέγερσης του ανθρώπινου πάθους απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης.

Η παράσταση θα παρουσιαστεί επίσης στην Πάτρα (4-5/11 στο θέατρο “Γραμμές Τέχνης”), και στο Δημοτικό Περιφερειακό θέατρο Ιωαννίνων (8 & 9 Δεκεμβρίου).

Στις 28 Γενάρη θα παρουσιαστεί στο Μαρόκο (Ραμπάτ) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ JASSAD “Festival International des femmes metteuses en scène”.

 

Το βιβλίο  της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς είναι ένα πολυφωνικό ντοκουμέντο, μια εξομολόγηση της γυναικείας μνήμης από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Κυκλοφορεί σε μετάφραση Ελένης Μπακοπούλου από τις εκδόσεις Πατάκη.

Διαβάστε περισσότερα
Ποιητικό Καφενείο

14ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πελοποννήσου Κορινθίας «ΓΕΦΥΡΕΣ» [Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου, 8-12 Νοεμβρίου]

Η διεξαγωγή του 14ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πελοποννήσου Κορινθίας “ΓΕΦΥΡΕΣ” θα γίνει στο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου τις ημερομηνίες 8-12 Νοεμβρίου υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού κι Αθλητισμού και τη στήριξη του Δήμου Κορινθίων και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Το Φεστιβάλ διοργανώνεται από την αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Πολιτισμού CineArt με καλλιτεχνική διευθύντρια την σκηνοθέτρια και διοργανώτρια εκδηλώσεων μεγάλου βεληνεκούς, Πέτρα Τερζή.

 

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πελοποννήσου “ΓΕΦΥΡΕΣ” έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα και πρωτοτυπεί με τη δημιουργία θεματικής κατηγορίας ταινιών με θέμα τις “ΓΕΦΥΡΕΣ”. Η λέξη Γέφυρες έχει διπλή σημασία. Αρχικά προβάλλοντας την αξία της τέχνης και συγκεκριμένα της Έβδομης Τέχνης, ως ένα μέσο που φέρνει τους ανθρώπους όλου του κόσμου πιο κοντά, γεφυρώνοντας κάθε διαφορά και απόσταση, και στη συνέχεια αναφέρεται στην σύνδεση και συνεργασία με πολιτιστικούς φορείς και διεθνή φεστιβάλ, όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κύπρου κ.ά.

Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει προβολές ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους πρόσφατης παραγωγής για το κοινό και τα σχολεία. Οι κατηγορίες ταινιών είναι παγκόσμιος κινηματογράφος, μαθητικός κινηματογράφος, μυθοπλασία, κινούμενα σχέδια και τεκμηρίωση.

Διαβάστε περισσότερα
Ποιητικό Καφενείο

Λεωνίδας Οικονόμου: «Η ποίηση είναι  μια άσκηση στην ματαιοπονία καθόλα ψυχοφελής»  [Συνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα]

Ο Λεωνίδας Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Είναι καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τα «Ανύπαρκτα Ραντεβού» αποτελούν το πρώτο του ποιητικό έργο. Μέχρι σήμερα έχει γράψει τα βιβλία: Η κοινωνική παραγωγή του αστικού χώρου, Η περίπτωση της Βούλας (Πρώτη έκδοση Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2008), Στέλιος Καζαντζίδης, Τραύμα και συμβολική θεραπεία στο λαϊκό τραγούδι (Αθήνα: Πατάκης, 2015) και Πόλεις δίκτυα τοπικότητες, Ανθρωπολογικές προσεγγίσεις του αστισμού (Αθήνα: ΕΑΠ, 2021).Πρόσφατα εκδόθηκε και η νέα του μελέτη «Τα ερωτικά του Καζαντζίδη. Έρωτας και φύλο στο λαϊκό τραγούδι» από τις ΜΩΒ Εκδόσεις.

Μιλάει στο Ποιείν για την ποιητική του συλλογή με τίτλο «Ανύπαρκτα ραντεβού». Στην ποίηση του ο Λεωνίδας Οικονόμου αγγίζει τον ερωτικό πόνο καθώς και τη σύνδεση του με τον θάνατο. Μια ερωτική ωδή στους νεκρούς που στον έρωτα πρέπει να κηδεύονται βαθιά στα χώματα της μνήμη αλλά κι ο αιώνιος ρομαντικός έρωτας σε συνδυασμό με τη συγκίνηση που δημιουργεί ένα ποίημα. Στίχοι με αναφορές στην πολιτική, την τέχνη, τα καμπαρέ ,τις φιλοσοφικές και ιδεολογικές πραγματικότητες.
`
Μιλήστε μας για τον τίτλο της ποιητικής σας συλλογής «Ανύπαρκτα ραντεβού»

Το βιβλίο είναι ένα ανύπαρκτο ραντεβού με τους αναγνώστες της ποίησης, ίσως και με την ίδια την ποίηση. Η ζωή, αν το σκεφτείς, δεν είναι παρά μια σειρά από ανύπαρκτα ραντεβού

`

Η ποιητική σας συλλογή διακρίνεται σε τρία μέρη: «Το Άταφο Πένθος» ,τα «Αστεία του Καμπαρέ» και ο «Λόφος Μουσών». Ποια η σημασία τους;

Τα τρία αυτά μέρη αντιστοιχούν σε διαφορετικές εποχές της ποίησης και της ζωής μου και έχουν κάπως διαφορετικό ύφος και αναφορές. 

Η πρώτη περιέχει τη σειρά των ποιημάτων του άταφου πένθους και άλλα ποιήματα ενός μεταβαλλόμενου ερωτικού και υπαρξιακού λυρισμού.

Η δεύτερη εμπνέεται ας πούμε από τον κόσμο του καμπαρέ και λέει διάφορα αστεία που είτε αφορούν το καμπαρέ, είτε τον έρωτα, την τέχνη και την ταυτότητα, είτε ευρύτερες φιλοσοφικές και ιδεολογικές πραγματικότητες. 

Η τρίτη συλλογή τέλος γραμμένη μετά το 2008 περιέχει ποιήματα για την οικολογική δυστοπία και την εγχώρια λατρεία του τσιμέντου και της θέας, κάποια ποιήματα με άμεσες πολιτικές αναφορές, δοκιμές τοπιογραφικών ποιημάτων (ένα είδος που ιδιαίτερα αγαπώ) και άλλα.

Διαβάστε περισσότερα
Ποιητικό Καφενείο

Ελένη Α. Σακκά: «Η ποίηση είναι η «έκφραση του ανείπωτου» [Συνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα]

Η Ελένη Α. Σακκά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Άφθαρτη ετικέτα» καθώς και η δεύτερη «Χρώματα Ελλιπή» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Το Σκαθάρι». Ποιήματα και κριτικές για το έργο της, έχουν δημοσιευθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς ιστοτόπους (όπως: Fractal, Έννεπε Μούσα, Περί Ου, Φτερά Χήνας, Οlogramma, Όλα είναι λέξεις, booksitting, Ποιητικοί Διάλογοι κλπ) και στα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά: Ένεκεν, Νόημα, Σύναξη.

Μιλάει στο «Ποιητικό καφενείο» του Ποιείν για τον παράφορο έρωτα και την ανείπωτη αγάπη μέσα από το δυναμικό φορτίο που εκφέρουν οι λέξεις των ποιημάτων της. Κεντρικός άξονας στην ποιητική της συλλογή είναι η  έλλειψη ,η απουσία  και οι υπαρξιακές αναζητήσεις με θέμα τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα, το χρόνο και τη φθορά. Ο λόγος της …αλληγορικός με έντονη συναισθηματική φόρτιση, που ξεχωρίζει.
`
 
«Χρώματα ελλιπή»

Μαζεύαμε κλαδιά και άχυρακαλοκαίρι του Αϊ- Γιαννιούγια ν’ ανάψουμε φωτιές.Συναγωνίζονταν οι φλόγες σε κάδε γειτονιάτον ενθουσιασμό της νίκης μας.Χορεύαμε ψηλά με πύρινα τραγούδια,κυλιόμασταν σε βουνά απ’ αλωνισμένο σιτάρι,σκαρφαλώναμε στα δέντραγια να πιάσουμε τα σύννεφακαι να κάνουμε τον ήλιο μεγαλύτερο·μας θάμπωναν οι ακτίνες τουκαι πέφταμε σε κούνιεςαπό παλιές κουρελούδεςπου κρέμαγαν στα κλαδιάηλιοκαμένες γυναίκεςμε μαύρα τσεμπέριακαι χρωματιστά φορέματα.Φτιάχναμε πολιτείες ολόκληρεςμε χώμα, νερό, πέτρες·κι αδημονούσαμεο καυτός μεσημεριάτικος ήλιοςνα τις στερεώσει στο παρόν.Το βράδυ στο πιο ψηλό μπαλκόνιπροσπαθούσαμε να ζωγραφίσουμε

μα ήταν τα χρώματα ελλιπή.

`

-Μιλήστε μας για τη νέα σας ποιητική συλλογή με τίτλο «Χρώματα ελλιπή»

Στα «Χρώματα ελλιπή» εμπεριέχονται ποιήματα που προσπαθούν ν’ αγγίξουν υπαρξιακές αναζητήσεις με κυρίαρχους θεματικούς άξονες: τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα, το χρόνο και τη φθορά που προκαλεί σε καταστάσεις και ανθρώπινες σχέσεις, την αποδοχή ή την άρνηση της ματαιότητας, την τραγικότητα της ύπαρξης, τη μοναξιά. Λόγος αφηγηματικός αλλά και αφαιρετικός, υπαινικτικός και αλληγορικός με έντονη συναισθηματική φόρτιση, με σημασία λέξεων άλλοτε μεταφορική και άλλοτε κυριολεκτική επιζητά ν΄αποδεχθεί τις αντιθέσεις που υπάρχουν στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση αλλά και στην κοινωνική σύγχρονη πραγματικότητα. Λυτρωτικό και αποφθεγματικό το τέλος κάθε ποιήματος αποζητά να ανατρέψει τα σκοτάδια των προσωπικών αδιεξόδων με το φως που εκπέμπει ο έρωτας και η αγάπη για τη ζωή.

Διαβάστε περισσότερα
Ποιητικό Καφενείο

Robert Schneider, «Βρωμιά» (Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου), Θέατρο «Πλύφα»

Θέατρο Πλύφα / Από 9 – 31 Οκτωβρίου / Κάθε Δευτέρα και Τριτη στις 21:00

 

 

«Με λένε Σαντ. Είμαι τριάντα χρονών. Σαντ στ’ αγγλικά σημαίνει λυπημένος. Δεν είμαι λυπημένος».

Με αυτή τη φράση, ο Σαντ αρχίζει να αφηγείται την ιστορία του.

Ο Σαντ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ιράκ. Τώρα είναι ένας ακόμη μετανάστης, στη Γερμανία. Βρίσκεται πια στον τόπο που ονειρεύτηκε και αγάπησε μέσα από τα διαβάσματα του, όμως είναι μόνος και φοβισμένος.

Θα ήθελε να είναι σαν όλους τους άλλους. Θα ήθελε να μπορεί να τους μιλάει. Να μπορεί να μπαίνει στο μετρό. Να ανήκει κάπου.

Αλλά είναι ξένος.

Ζει κλεισμένος στο δωμάτιό του.

 

«Αυτή είναι η καρέκλα μου. Εδώ κάθομαι. Την αγαπάω την καρέκλα μου… Αν και δε μου ανήκει, αυτή η καρέκλα είναι η πατρίδα μου».

Μέσα σε αυτό το δωμάτιο, που είναι όλος του ο κόσμος, ο Σαντ νοσταλγεί και ονειρεύεται. Μιλάει για τη ζωή και τους ανθρώπους του, παλεύει να πιαστεί από  καθετί που αγαπάει, αυτοσαρκάζεται και ακροβατεί ανάμεσα στην μοναξιά και την ελπίδα με σπαρακτικό χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Ο Σαντ είναι ο Άλλος, ο διαφορετικός που φταίει για όλα. Εκείνος που προσπερνάμε κάθε μέρα χωρίς να τον βλέπουμε, χωρίς να τον γνωρίσουμε ποτέ πραγματικά.  Ο Σαντ βρίσκεται ανάμεσά μας. Ή μήπως μέσα μας;

Διαβάστε περισσότερα