Γεωργία Βραχνή, Δύο ποιήματα
11Ιανουαρίου
Νυχτολούλουδο
Άποικος ξένης γης.
Αναλαμβάνει ταπεινά χρέη νυχτοφύλακα,
Τα άνθη του -γεμιστήρας με σφαίρες ανείπωτης εσωτερικής ομορφιάς-
γυρεύουν το φως του φεγγαριού
για να σκοτώσουν την παγερή σιωπή της νύχτας.
Με τις ανάσες του ποτίζει
τους λαμπρούς οπλίτες του ουρανού.
Ο αέρας σύμμαχος
για να καταπνίξει κάθε αντίθετη οσφρητική επανάσταση.
Τα μεθυσμένα άστρα ξέπνοα από τον ολονύκτιο αγώνα
αποσύρονται με το πρώτο φως του ήλιου.
Η νυχτερινή μοναρχία του νυχτολούλουδου,
ανατρέπεται από το πρωινό άρωμα του γιασεμιού.
Προσοχή, το επαναστατημένο αγιόκλημα καραδοκεί!
Oι αισθήσεις μου δεσμώτες της πνοής τους.