Πανσέληνος

… και η πανσέληνος αυτή
βουβή και δίχως λάμψη,
δεν θα μπορούσε να ‘ταν αλλιώς·
η διάρκεία σου έχει πάψει,
όχι όμως και ο δικός μου πόθος
που δίχως άλλο απέμεινε μόνος.

Ανάσα

H Ανάσα σου,
είναι αυτή που τώρα αναβιώνει
και μου θυμίζει πόσο καυτή ήταν·
η απώλειά της με παγώνει
εναντίον μου σ’ αυτό όλο το σύμπαν,

περνούσε από το στόμα μου,
κατέβαινε και άνθιζε στα σωθικά μου,
οι πεταλούδες στροβιλίζονταν,
μήνυμα ότι ήσουνα κοντά μου.

Αυτή χάθηκε, το σώμα πάγωσε, οι πεταλούδες
έγιναν κάμπιες, το στόμα ξεράθηκε,
το σώμα λαθράκιασε, το μυαλό μαράθηκε.
Μόνη η ανάσα έμεινε σαν γλυκεία ανάμνηση.

Απιστία

Από την κάμαρα την κλειστή,
άκουγε τις ανάσες τους.
Τα σώματά τους αισθανόταν
πως ερχόντουσαν κοντά.
Ένοιωθε τον ιδρώτα
να κυλά από του σώματος την ένταση.
Από τη μισόκλειστη πόρτα
έβλεπε το κρεβάτι στο οποίο οι δύο τους βρισκόντουσαν.
Του πόθου τις φωνές
και εκείνον τον ζάλισαν.

1.

Πες ναι!

Δεν αφήνονται πίσω τα καλύτερα.
Είναι τα καλύτερα που ξέρουν τον δρόμο της επιστροφής.
Κοιμούνται το ξέρω.
Ξεχνιούνται το ξέρω και ξεχνούν.
Και όταν ανοίγουν τα μάτια,
ίσως να μη ξέρουν που βρίσκονται.
Μην κοιμηθείς!
Να αγαπάς τα καλύτερα,
δεν θα πει να κρύβεις βαθιά τις επιθυμίες.
Μην κοιμηθείς!
Ο δρόμος της επιστροφής είσαι εσύ.
Και πες ναι!
Πες ναι στο πέταγμα.
Το ξέρεις;
Είναι τα καλύτερα που ξέρουν το δρόμο της επιστροφής.
Και ο δρόμος είσαι εσύ.
Δεν κρύβονται βαθιά οι επιθυμίες.
Ας κρατήσουμε τα καλύτερα
Τα άλλα σκοτώνουν.
Πες ναι!

Ο μεθυσμένος κοσμοναύτης

Σκοντάφτω στο πρώτο κόμμα ενός τσελεμεντέ
Βαρυονικά υλικά μαγειρικής, απροσίτως άφθονα
Για την ώρα βολεύομαι με άσηπτες γήινες σκόνες
Ευτυχώς η διαστημική βότκα εγκεφαλικής απόσταξης
Δουλεύει όπως έλεγε ο Γιούρι

Περνάς παράνομα κάμποση κρυμμένη στο κεφάλι
Έπειτα κάθεσαι στο παράθυρο κοιτώντας τον κόσμο
Μετά που βρίσκεσαι
Όταν πάρει φωτιά το κεφάλι εξατμίζονται κάμποσα
Το απόσταγμα σκέψεων συλλέγεται
Πάντα το πίνω νυστικός
Άλλωστε δεν συμβαδίζει ο χορτάτος με τον ονειροπόλο

ΣΑΛΑΔΙΝΟΣ

Κούρδε Σουλτάνε ήσουν ευγενικός και ευσεβής

ασύνηθες για Βασιλιά της δικής σου εποχής.

Η φήμη σου, η χάρη σου, γνωστή και κραταιή

αντιλαλούσε και μέχρι την ήπειρο τη γηραιή.

`

Τον γεννήτορά σου με βαθμό απλού φρουράρχου

ξεπέρασες και ανελίχθηκες στου ανίκητου πολεμάρχου·

από μικρός στις μάχες μαζί με τους αχθοφόρους

φόβος και τρόμος έγινες για τους σταυροφόρους.

`

Πάντα ελεήμονας για τους αιτούντες χείρα βοηθείας

όχι όμως και για σένα Ρεϊνάλδε της Αντιοχείας.

Την Ιερή την Πόλη δεν κατάφεραν να κρατήσουν οι υπερασπιστές

ευγενικέ και ευσεβή, στους δικούς σου την παρέδωσαν υπασπιστές.