Καλλιέργεια
Εγώ μαζί σου
ξέφραγο αμπέλι.
Εσύ
χέρσο χωράφι
όλο παλεύεις
δήθεν
να οργώσεις.
*
Πλατωνίζεις επικινδύνως
Πλατωνίζεις επικινδύνως
και πώς να κρατήσω
τη σπάθα του Γοργία;
Πέτρες πετάς
σπάει η καρδιά.
Ο χορός σου
αιώνων αρρυθμία.
Το τραγικό
λήθη σημαίνουσα
ίδιο λαχάνιασμα.
Εκ του μη όντος
ξεκινώ σταυροφορία
μήπως και βρω
ό,τι γυρεύεις.
Να δούμε ύστερα
ποιες τυραννίες
θα ανατραπούν.
*
Λιτότητα
Λιτότητα εκφραστική.
Μα πάλι δε μού βγαίνει ο στίχος.
H Ξανθούλα
έχει φύγει μακριά.
Ποιος περιμένει ποιον
και πού
δε θα αλλάξει
της ιστορίας την κόψη.
Λιτή σιωπή απομένει.
Με περιττά στολίδια
γέμισε κι αυτή.
Δες!
Δε φτάνουν οι βαρκούλες
πού αρμενίζουν.
*
Ποίημα λευκό
Λευκό το ποίημα
σαν κουκούλα
της Κου Κλουξ Κλαν.
Άσπιλο και αμόλυντο
απαιτεί καλλιγραφία ειδική.
Να ψάχνεις να μη βρίσκεις.
Σπέρνεις μελάνι
εκεί που δε σε σπέρνουν.
Μελάνι τρως. Μελάνι μαρτυράς.
*
Τάγματα
Τα τάγματα
χοπ χοπ
της ιστορίας εφιάλτες
για όσους
τρομάζουνε
με την κωλοφωτιά
της αυτόφωτης συνέχειας.
*
Καθηλώσεις
Οι καθηλώσεις
βαλσάκι βαρετό
σε δεξιώσεις αστικές.
Πέσε βροχή
πέσε σιγή
πέσε αγαπημένε
τώρα μαντεύουνε
ποια σημαία
θα υποσταλεί
στο κλείσιμο της μέρας.
Η γαλανόλευκη
ύφασμα χρηστικό
μανδύας για να σκεπάζονται
μ’ αυτή τα νήπια
που τους ζητήθηκε
να παίξουν
στη θεατρική γωνιά
του μίζερου σχολείου.
Αύριο θα ακολουθήσει
η σχολική γιορτή
με αύρα εθνικοαπελευθερωτική
και εμβατήρια.
Κάποιοι θα πουν
πως τέτοιοι παραλληλισμοί
είναι προβλέψιμα ανιαροί.
Δεν εμπλουτίζουν το ποιητικό πεδίο.
Μα πέφτει ήδη η βροχή
και η σιγή
παράγει νέους ήχους.
*
Ήφαιστος
Ήφαιστε
πέρασαν χρόνια
ντέρτια και καημοί
για να ιδώ
πως δε χωρούσα πουθενά
στο αισθητικό σου σχήμα.
Παροπλισμένος
περιμένεις
από τις στάχτες
να αναγεννηθείς
κρυφοκοιτώντας
τους νέους τούς πολέμους.
Γιατί αυτό είναι τα γεράματα:
η αυτάρεσκη επιστροφή
στις βεβαιότητές σου.
Απ’ το εμπόριο όπλων
εισπράττεις ποσοστά μικρά
κι ας ρίχνεις διαρκώς βιτσιές
στα εναπομείναντα τσιράκια.
Οι εταίρες σε χαϊδεύουν τρυφερά
τιμώντας τις παλιές
μνημονικές συνήθειες.
Σου γράφω
σου τηλεφωνώ
ορκίζομαι
ότι είσαι αγαπημένος μου Θεός.
Ήρθε όμως η ώρα τώρα
να συνταξιοδοτηθείς.
Στου Πρίαμου τα παλάτια
ας περάσουμε
τις τελευταίες μας ημέρες
πριν κάψουνε την Τροία
και φύγουν τελευταίοι οι προστάτες
με τα ταμπούρλα τους.
Κουράστηκες πολύ
Ελένη να με ονοματίζεις.
Τώρα ψάχνεις άλλα ονόματα
και βαυκαλίζεσαι
πως τάχα ο Δίας
κάποτε
θα σε κάνει νεανία.
Φυλλοβολώ. Παλιές μυθολογίες.
Με λένε Εκάβη
Αίγλη
και Κασσάνδρα.
Κομμωτήριο ανοίγω στην Καισαριανή.
Εσύ αναζήτησε ένσημα δικά σου.
*
Εκείνη
Στα μάτια της αγκυροβολεί
του σκοταδιού το θάμπος.
Σμήνη πουλιών
σηκώνονται
από τις συμπληγάδες του κορμιού
τις στέρφες πεδιάδες.
Βαρκάρηδες την καρτερούν
να έρθει
αποσπερίτες του νερού.
Σιμώνει κάποια αλλαγή.
Μάτια μελλοντικά θα τη διαβάσουν.
Οι διαδρομές
ιχθυοτροφείου πέστροφες
δελφίνια
που οδηγούν
μισοπνιγμένους
σε μέρος ασφαλές.
Εκείνη κάθε φορά
κινείται αινιγματικά
κρύβοντας λογισμούς κι ονόματα.
Είμαστε όλοι θαλασσοπόροι
σε ύδατα αβαθή
χωρίς ενδιαφέρον.
Πέστροφες
δελφίνια
ή ροφοί;
Την περιμένουμε
να μας ονοματίσει.
*
Κροταλίζουν
Κροταλίζουν κοσμοείδωλα προγονικά
με άλλη μορφή κάθε φορά.
Παρακολούθα με
να τους γυρνώ την πλάτη.
Ο λυρισμός
στάχτη
που μένει
πολύ καιρό μετά απ’ τη φωτιά.
Ό,τι για απλότητα περνιέται
είναι συχνά
επιτήδευση μεγάλη.
Σαν παλιά σταρ του σινεμά
που τσιμεντώνει τις ρυτίδες.
Και μη μου πεις
πως αξιώνομαι να γίνω
η έγκριτη φωνή
μέσα στις τόσες τις νοθείες.
*
Ανάρτηση
Διαβάζω ανάρτηση μάστορα παλιού:
“Επισκευή του κοφινιού για την τοποθέτηση άμεσα τεχνητού αφεσμού.
Η καταστροφή του κοφινιού έγινε από αρουραίους.
Η επισκευή δύσκολη αλλά τελικά το κατάφερα.
Σύντομα θα τοποθετήσω τεχνητό αφεσμό για τη δημιουργία μιας εξαίρετης αποικίας.”
Πείτε μου τώρα της ποίησης τον ορισμό
κι αν επιτρέπετε το σάστισμα
το ξαφνικό
όταν όλα είναι δυνατά
χωρίς να ξέρεις ποιος είναι
ο εκτροφέας
η μέλισσα
ή ο κηφήνας.
Μέλι
η πιθανή αντιστροφή στο βλέμμα.
Η επιτύμβια στήλη
επιτρέπει πολλές επισκευές ζωής
αν αποφεύγονται κοινότοπες συστάσεις.
