Τα στόματα του Ινδιάνου:
II
ΦΑΚΟΘΡΥΨΙΑ
το κρύο πολλαπλασιαζόταν αποστειρωτικά
πόσα χρόνια μετά
σε μια επιφάνεια ασυνέχειας
καλυμμένοι από ένα παχύ χιόνι
σηκώσαμε έναν αυτοσχέδιο χαρταετό
ως εκεί που έβλεπε το μάτι –προσευχηθήκαμε μικροί
ώσπου η Μηχανή ύψωσε το χέρι
μελλοντικά μιλώντας
με δύο τομές υπερηχοϊκές
διείσδυσε εντός μας –στο όραμα
καθάρισε το θάμπος και βιδώθηκε ενδοφθάλμια
ζητωκραυγάζοντες εμείς
στο μαύρο τούνελ ανυποψίαστοι
χωρίς φακό
«αθώοι» θύτες –πλοκάμια της
κουβαλήσαμε ονειροπαρμένοι
τον χειμερινό καταρράκτη
καταριώντας τον
και ως λυτρωμένοι τον ανατρέψαμε σε σάκο
αδιάβροχο
αδιάφορο για το ιστορικό μύθευμα
τυφλοί
υποτακτικοί
μη ανιχνεύσιμοι –μικρόβια
VII
ΑΠΑΤΗ
…ύστερα από μια διολίσθηση δεκαετή
δακτυλοσκοπική του καθενός
επιβίωσε η Θέση –η Θέση
χωρίς το τέταρτο πόδι Της
τεχνίτες στοιχημάτισαν τα χρέη τους
πως θα αποκαθιστούσαν την τιμή και την έδρα Της
–καμμία αστάθεια στο εξής
οι κεφαλαιούχοι κλείστηκαν στους λογαριασμούς τους
προς στιγμήν εκμηδενίστηκαν
στα μηδενικά
αλλά ατόφια
τοκίστηκαν
και αναγεννήθηκαν πανούργοι άγγελοι
οδύσσειες πολυμηχανές απάτης
βρέφη προνοίας τοποθετώντας αγαθά δρεπανοφόρα
απαίτησαν ως αντάλλαγμα τα χρέη των τεχνιτών διπλά
τρίδιπλα με ρόπαλα εξωσκελετικά
νη τον υπέρυθρο θυμό των ανθρώπων
ως σεισμογράφοι οι τεχνίτες άκουσαν το Δέντρο του ξύλου Της
{κάτω από μια καταπακτή πολύεδρη
δεκαεννέα χιλιόμετρα απ’ τον φλοιό της γης έγκλειστο
από τη Φήμη την κόρη της Νυκτός
τραύλιζε το Δέντρο
το χιλιόβιο
το σαρκοβόρο
το φυτεμένο καταραστικά
εκ του πατρός Νομοθέτου
τραύλιζε στις ρίζες του
την Ιστορία}
ώστε βάλθηκαν λάθρα να Την ξεχαρβαλώνουν
στη βιολογική Της ύλη –αντίποινα
Την σάπιζαν
κουφάρι που δεν θα δεχόταν κανένα μηχανισμό
σταθερότητας –ορκίστηκαν– να Την καταντήσουν
σκόνη –τα καρφιά στα μυαλά τους
Και η Θέση –η Θέση
που ανάπαυσε ως ταίρι
ακάματους προέδρους ονοματεπώνυμα γραμματείς κονδύλια μοντελικές
συμφωνίες σταυρούς υγειονομικά κλιμάκια μαχητικούς υπουργούς εξοπλισμούς ουρές
παρατρεχάμενους χειραψίες φακέλους ποινές εμβόλια ψυχρά επεισόδια ρήτρες
θανατικές και λοιπές
ένδοξες παρουσίες
πολιτικής επιδαψίλευσης
χάθηκε εν τη Νυκτί
και στα έξι της μποφόρ
νοτιοδυτικά μιας συνοικίας
που ονομαζόταν Μπερλίνα*
παρανοϊκός ή ευφυής ο πρώτος των τεχνιτών
από τη νέα του Θέση
επιμελώς φρόντισε
να σβήσει την περιοχή από τον χάρτη
την έκαψε με τους κατοίκους της ζωντανούς και εν συνεχεία
φυσιολατρικά την Δεντρο-φύτευσε…
πέπρωται(;) η ουτοπία
* Εξέδρα ή άμαξα όπου παρουσίαζαν ή περιέφεραν τους «κακοποιούς» σε ικρίωμα, με σκοπό τη δημόσια διαπόμπευση πριν την επιβολή της ποινής τους.
XIV
ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Το λυσσιατρείο χτισμένο σε απόκρημνο βουνό
πλενόταν στο νερό της βροχής επί σαράντα πέντε έτη
συναπτά με έναν πόλεμο
που ποτέ δεν θα ημέρευαν οι εχθροί του
ποτέ δεν θα καθαριζόταν από το αίμα του
ποτέ δεν θα έληγε –ψεύτρα η Ιστορία
Το υπόσκαφο τμήμα του συντηρούνταν από φαντάσματα
Οι τοίχοι γέμιζαν χέρια που ποθούσαν να αγγίξουν λουλούδια και όπλα
πριν παραλύσουν
Φωτοφοβικά πρόσωπα πίεζαν τους σοβάδες και αρνούνταν
τις θεραπευτικές πολιτικές τον καυτηριασμό τους λευκοντυμένους Μεσσίες
Δεν υπήρχε εξίσωση
Τα βασανιστήριά τους έγιναν θρύλοι και ντοκυμανταίρ
σήμερα προκαλούν μνημειακή ντροπή
που εορτάζεται το Τριώδιο
Οι περισσότεροι εξ αυτών ώρες πριν πεθάνουν
μεταμορφώνονταν σε Κενταύρους
με κόκκινες ουρές λαμπερές
με φωνή τηλεβόα
μετεωρολογούσαν Καιρούς
που θα χάναμε
αστέρια που έπεσαν χωρίς ευχή
ασάλευτες πέτρες που τις πλησιάσαμε χρόνια μετά
στην επιφάνεια της Γης αιθεροβάμονες
και μας δάγκωσαν
Εν τω βάθει νοσούμε
Ανίατη πορεία
Ακατάσχετη ταχύτητα
ημών των κυνών
Και τώρα;
Πώς θα πλυθούν τα δικά μας αίματα;
Ελλάδα, 1974–
*Η ΦΑΚΟΘΡΥΨΙΑ, η ΑΠΑΤΗ και η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ φιλοξενούνται στη συλλογή «το δεκαεννέα»· μια νύχτα συνάντησης του Ινδιάνου με τα πολλά του στόματα, Εκείνης και της Ιστορίας.
