«Μα πως είναι δυνατόν να πλαγιάσω μαζί σου! Επειδή μου αρέσουν τα μάτια σου, έχεις γυμνασμένο σώμα και μιλάς σαν ποιητής; Ο Ξενοφών μου παρέχει τα πάντα. Σήμερα έδωσε χίλια ευρώ στο σούπερ μάρκετ˙μου έχει αγοράσει αυτοκίνητο, διαμέρισμα, αυτός ο άνθρωπος είναι όλη μου η ζωή! Πώς μπορώ να τον προδώσω και να πάω μαζί σου μόνο και μόνο επειδή μου γυάλισες; Θα ήταν ανήθικο! »
Μιλούσε η συνείδηση της Μάρθας σε έναν άνδρα που την πολιορκούσε, και που απ’ ότι ομολογεί, αισθητικά δεν την άφηνε αδιάφορη. Ήταν ανήθικο να υπακούσει στα αισθητικά ερεθίσματά της, ήταν ανήθικο να ακολουθήσει την ψυχή της που εσύριζε να ανέβει, να εξέλθει, να εκφρασθεί.
Η αλλοτρίωση έχει και αυτή την ηθική της. Η Μάρθα ένοιωσε τύψεις, όταν θα ακολουθούσε τα αισθητικά συναισθήματά της, αγνοώντας τα οικονομικά κίνητρα που την κρατούσαν δέσμια στα χέρια του Ξενοφώντος. Ήταν πραγματικά ερωτευμένη με τα υλικά αγαθά! Ένας έρωτας αιώνιος, από τον οποίον ουδέν ερέθισμα εδύνατο να την αποσπάσει. Γι’ αυτό ο Ξενοφών, είπε, καμαρώνοντας, στον Αλκιβιάδη: «Δεν βαριέσαι, οι γυναίκες κρατούν την αγορά!» Αλλά έχασκε για κάμποσα λεπτά, όταν ο Αλκιβιάδης απήντησε: «Ασφαλώς, αφού είναι αναφρόδιτες!» Πριν προλάβει, να κλείσει το στόμα του, ο Ξενοφών, από τον αιφνιδιασμό που υπέστη, ο Αλκιβιάδης, με έναν ακόμη λοστό, απεφάσισε, να το κρατήσει ανοιχτό, λέγοντάς του: «Τα ιδανικά του καταναλωτισμού και της φιλοδοξίας ευνουχίζουν, σαπίζουν και θανατώνουν τους ανθρώπους, οι οποίοι θεωρούν ανήθικο το να εκφράζονται ελεύθερα, και ηθικό το να πουλιούνται για χρήμα και εξουσία, πλαγιάζοντας με εκείνους που δεν θέλουν, αυτοβιαζόμενοι. Άλλωστε, ποιός άλλος από τον εθελούσιο βιασμό θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της πορνείας; Εάν οι άνδρες είχαν τα κότσια, να αντικρύσουν την πραγματική διάθεση που έχουν οι γυναίκες γι’ αυτούς, οι μισοί θα γίνονταν ομοφυλόφιλοι και οι άλλοι μισοί θα έπαιρναν σκληρά ναρκωτικά. Είναι δε, τόσο αναξιοπρεπείς και δειλοί, που νομίζουν, ότι, δωροδοκώντας τις γυναίκες, θα τις εμπνεύσουν έρωτα. Την υποχρέωση του εθελούσιου βιασμού που απαιτεί η δωροληψία, ναι! μπορούν να την αποσπάσουν˙ ερωτικό πόθο όμως, ποτέ!

Όσο για τον μύθο ότι οι γυναίκες απιστούν ερωτικά (μακάρι να είχαν την υγεία να το πράξουν), έχω να πώ, ότι η γυναίκα θα διακυβεύσει την οικονομική ασφάλεια και βολή της, μόνο για μεγαλύτερη υλική προσφορά από αυτήν που της παρέχεται, πουλώντας την ψυχή και το σώμα της σε υψηλότερη τιμή από αυτήν που έχει ήδη πουληθεί.
Το πιο τραγικό είναι, ότι, κι αν βρεθεί κάποια γυναίκα που να μην είναι μολυσμένη από το πρότυπο του πλούσιου, καταξιωμένου συζύγου, κουβαλητή-Άγιου Βασίλη, και διαθέτει επίπεδο, μπορώντας να αρθρώσει κάτι διαφορετικό από την λατρεία για τον υλικό πλούτο και την λατρεία για το πλαστό κύρος που παρέχει το εκμεταλλευτικό οικοδόμημα στην μητρότητα (χρησιμοποιώντας αυτήν για την διαιώνισή του), τότε, δυστυχώς, και αυτή η γυναίκα θα έχει κατευνασμένες αισθήσεις, μη μπορώντας, η ψυχή της να δώσει εντολή στο σώμα˙ και έτσι, ενώ οι άλλες συνουσιάζονται για τα λεφτά και για την καταξίωση της μητρότητας, αυτές οι γυναίκες που δεν ενδιαφέρονται για χρήματα και παιδιά, δεν συνουσιάζονται καθόλου.
Επομένως, έχουμε δύο κατηγορίες γυναικών˙ την πρώτη κατηγορία, εις την οποίαν υπάγεται το χίλια τις εκατό των γυναικών, που είναι οι αδήλωτες ιερόδουλες, οι οποίες το κάνουν για χρήμα, εξουσία, μητρότητα, και την ισχνής μειοψηφίας δεύτερη κατηγορία, εις την οποίαν υπάγονται γυναίκες, που δεν τις αγγίζουν οι παραπάνω απαξίες, και δεν το κάνουν καθόλου.
Όπως καταλαβαίνεις Ξενοφών, κι αν βρεις καμιά γυναίκα που να μην είναι διεφθαρμένη, θα είναι σίγουρα διεστραμμένη, αφού έχει αποκοπεί από την πολυοργασμική-πολυγαμική φύση της, και δεν έχει διάθεση ούτε να την αγγίξουν.
Τώρα, πόσο διεφθαρμένος είναι ο διεστραμμένος, και πόσο διεστραμμένος είναι ο διεφθαρμένος, ας μας απαντήσουν οι ψυχίατροι, πλείστοι των οποίων, λόγω χρημάτων και κοινωνικής προβολής, αποσιωπούν την ψυχασθένεια και τα εγκλήματα που γεννά στο κοινωνικό σύνολο η σεξουαλική καταπίεση των ανθρώπων και η ηθική τους η ανήθικη. Άλλωστε, η κάστα των γιατρών φέρει τεράστια ευθύνη, διότι, εφ’ όσον οι γιατροί σπουδάζουν το ανθρώπινο σώμα, θα το κατέχουν ως μύστες˙ και ως μύστες του σώματος πλέον, είναι πολύ κοντά στο να γνωρίσουν την ψυχή, καθώς και όλα όσα διατηρούν την υγεία της. Η υγεία της ψυχής εξαρτάται από το σώμα, μέσα από το οποίον αυτή αισθάνεται και εκφράζεται διά των αισθήσεων, που το σώμα διαθέτει, επηρεάζοντας τον νούν. Εάν το σώμα δεν είναι άρτιο και υγιές, το κόστος διά την ψυχήν είναι τεράστιο.
Οι άνθρωποι, απαγορεύοντας, εν ονόματι της ηθικής της αγοράς και του κέρδους, το ερωτικό γίγνεσθαι, διά της μονογαμικής διαστροφικής αποχής εκπαιδεύουν τις ψυχές τους, να μην αισθάνονται και να μην εκφράζονται διά του σώματος, νεκρώνοντας τις ίδιες, τα εργαλεία τους τα σώματα και τις αισθήσεις.
Η άρρωστη πια ψυχή με τις νομοτελειακά αρρωστημένες σκέψη και κρίση, επινοούν και διαδίδουν από γενιά σε γενιά, τα σκουπίδια των διαχρονικά κυρίαρχων αξιών, τα οποία διαπλάθουν ανθρώπους-σκλάβους της πληκτικής-μίζερης οικογένειας, που αλληλοεξοντώνονται εις το όνομά της, εις το όνομα της πατρίδος, του πατρός, του υιού και του αγίου πνεύματος. Δεν είναι τυχαίο, Ξενοφών, ότι οι δύο Αυστριακοί που ναρκοθέτησαν τα θεμέλια του άρρωστου πολιτισμού, αγγίζοντας το μέγιστο πρόβλημα των πολιτισμένων ανθρώπων, ήταν γιατροί· ο ένας δε από αυτούς πέθανε το 1957 στην φυλακή, όπου τον οδήγησαν τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών, επειδή ισχυριζόταν, ότι η ενέργεια θεραπεύει, ακόμη, και κάποιες μορφές καρκίνου· επίσης, είχε προβεί, και σε πειράματα με κατασκευή συσσωρευτή ενέργειας. Τώρα, πέθανε; Τον πέθαναν; Ποιός ξέρει; Πάντως, εκείνο που θα πρέπει να γίνει γνωστό, είναι, ότι η επιστήμη όσο κι αν φαίνεται να προχωρεί, υπηρετεί και θα υπηρετεί (όσο οι άνθρωποι δεν αλλάζουν νοοτροπία), τους νόμους της αγοράς και του κέρδους, καθώς και το ψυχολογικό, φιλοσοφικό, ιδεολογικό υπόβαθρο της εκμετάλλευσης και του πολιτισμού της. Τα ίδια βέβαια ισχύουν και για το βδελυρό, καρκινογόνο παρακλάδι της επιστήμης, την τεχνολογία˙ που απομονώνει τους ανθρώπους, και τους ωθεί, να αυξάνουν τις υλικές ανάγκες τους, καθιστώντας αυτούς πρεζόνια της κατανάλωσης . Όποια ανακάλυψη, όποιο συμπέρασμα επιστημόνων ξεφεύγει από τα πλαίσια της δημιουργίας πλασματικών αναγκών και της ανταγωνιστικής εξόντωσης ανθρώπου από άνθρωπο, καταπνίγεται και θα καταπνίγεται, πριν δεί το φως της αυγής˙ τα μηχανήματα κατασκευάζονται για να χαλούν πολύ σύντομα, ώστε να αγοράζουμε καινούρια, να κινείται το χρήμα, να λειτουργούν οι νόμοι της αγοράς, και οι άνθρωποι να τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, συναγωνιζόμενοι τις μηχανές».
Όταν ο Ξενοφών έκλεισε το στόμα του, κοίταξε κατάματα τον Αλκιβιάδη, και αφού ξεροκατάπιε, του είπε: «Αλκιβιάδη, σύμφωνα με όσα λες, η Μάρθα δεν θέλει εμένα, αλλά τα υλικά αγαθά που της προσφέρω». Ο Αλκιβιάδης απήντησε: «Αν δεν σε θέλει μιά γυναίκα, στείλε ποιήματα στον μπαμπά της».