Αγριόχοιροι και Χοίροι

Άν-θρωπε το φως του ουρανού ατένισες
Τα ουράνια λόγια του υποκριτή αθέτησες

Η υπεροψία σου κάτω δεν κοιτά
Το χώμα που σε θρέφει δεν τιμά

Πληγές στη γη ανοίγεις
Το πόνο της δεν κλείνεις

Την αξία της ζωής αρνείσαι να σεβαστείς
Το όπλο σου αδίστακτος εκτελεστής ζωής

Μεγάνθρωπε σταμάτα ζωές να δολοφονείς
Ζωή που δεν έδωσες να πάρεις δεν μπορείς

Αναδοχή

Απάγκειο μιας μικρής ψυχής
Αφημένης στο κενό της ζωής

Παιδικού πόνου θαλπωρή
Ελπίδας η δροσερή πηγή

Αγγέλου ανοικτά φτερά
Μοναξιάς ζεστή αγκαλιά

Άγεννης μάνας στοργή
Θεού ευλογία και ευχή

Λύκαινα φύσης μεγαλείο αναδοχής
Ρέμου και Ρωμύλου βύζαγμα ζωής

Ανάσταση χαμένης ψυχής
Χαμένου ονείρου ζυμωτής

Κομμάτια μύρια ψυχής μαζώνεις
Στην αγκαλιά σου τα μερώνεις

Ζωής πουλιά ελευθερώνεις
Κρυφά για ‘κείνα καμαρώνεις

Αναδοχής πολύχρωμα λουλούδια
Αγάπης γλυκόσυρτα τραγούδια

Ανέλπιστη της ζωής χαρά
Αγάπη έμαθε να σκορπά

Με μύησες στο πως ανοίγει η αγκαλιά
Μυριάδες να χωράει ανάγκης παιδιά

Σε ευχαριστώ που μ’ έμαθες να περπατώ
Σ’ αγάπης δρόμο αληθινό

Επικηρυγμένη οικογένεια

Οικογένεια Αγριόχοιρων είμαστε οκταμελής
Κάπρου προς κάπρου Ελληνικής καταγωγής

Μόνιμοι κάτοικοι δάσους Πεντελικού Όρους
Με νόμους φύσης χωρίς κανόνες και όρους

Πυρομανείς αδίστακτοι οικοπεδοφάγοι
Και αργυρώνητοι πολιτικοί τσαρλατάνοι

Το πανάρχαιο δάσος πυρπόλησαν μετά μανίας
Άνθρωποι παράφρονες ολέθρου και ανομίας

Μυριάδες ανυπεράσπιστες ζωές απανθρακωθήκαν
Οι δολοφόνοι από τη δικαιοσύνη δεν τιμωρηθήκαν

Τα αποκαΐδια αυθαιρέτως οικοδομηθήκαν
Δολίως προ των εκλογών νομιμοποιηθήκαν

Περπατούμε σε αρχέγονα δικά μας μονοπάτια
Σε εκείνα παράνομά σας κτίσατε σκαλοπάτια

Γιατί η οικογένειά μας έχει επικηρυχθεί
Γιατί ειδεχθώς πρέπει να δολοφονηθεί

Με κυνηγούς συμβόλαια θανάτου έχουν κλειστεί
Εξουσίας ντροπή στου περιβάλλοντος τη γιορτή