ΤΟ ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΣΕ ΣΤΑΥΡΩΣΕ

 

Αλφαβητάριε

βγήκες από την ιεροσύνη

ράβοντας τα πρώτα λόγια

των Ευαγγελιστών

σταυροβελονιά

κβαντικός ψαλμός επουράνιος

έθος αθόρυβος

Εσύ

προπορευόμενη ποίηση

κύηση προφητευμένη

βρυσούλα ξενιτιάς

στην πλατεία του χρόνου

Εσύ

την καρποφόρα σου ερημία

έρημος αίρομαι

πελεκητής αγράμματος

στον κήπο των Ελαιών

πούλησα τα ξύλα μου

ύλη την ύλη ν’ αποκτήσω

μετράω

πόσα να ’ναι;

όσα να ’ναι

Ωσαννά.

*

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΕΞΙΣΩΣΗ

 

Ω! εποχές τετράθυρη παρένθεση στο χρόνο

δυο μισοφέγγαρα αληθή· μία Καινή Σελήνη.

Ω! κλάσμα αδιαίρετο μετρώ τα όριά μου:

αθροίζω το φαινόμενο άμπωτη-πλημμυρίδα.

 

Δημόσιος υπάλληλος το σύμβολο του απείρου

γυαλιά οράσεως βιτρώ· ρολόι σε καζίνο.

Ω! θυρωρέ αγέλαστε σε βλέπω στα όνειρά μου:

σκουπίζεις στην εξώπορτα ένα σπασμένο ρόδι.

 

*

ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

`

Η μέση μου πονάει.

Σκουπίζω μοναχικά βάρη στον προαυλισμό μου,

εκπαιδεύω σκύλους με αίματα να βάφουν

δελφικά παραγγέλματα στο μεσημεριανό μου τραπέζι

αλάτι στο νεροζούμι

–όταν είσαι ξένος να το αναγνωρίζεις–

ο εαυτός τραπεζομάντιλο συσσιτίου

με φλεβική βαφή δεν γίνομαι βασιλιάς.

 

«Ξάπλωσε τώρα να ξεκουραστείς»

μια νοσοκόμα με προτρέπει

«είναι τα κόκαλά σου από φελιζόλ

τρύπια σαν οκαρίνα,

φυσάει εντός σου και ηχεί συναγερμός

μανάδες αναστενάζουν σαν περπατάς,

ήρθαν προχτές να σ’ επισκεφτούν

δυο δροσιές και ένας πολύχρωμος χειμώνας

λουλούδια κοσκινίζοντας

στ’ αναφιλητά τους

κι εσύ κοιμόσουν».

 

Είναι κλεμμένα τα λουλούδια σας λέω

για τους νεκρούς μιας κοινωνίας

που με φορολογημένη τιμή

στα καφέ μάρμαρα εναποθέτουν

ατσαλάκωτοι αιώνες.

Μα κάθε βράδυ,

ώρα παντοτινή,

στην πόρτα της αυλής

πεινασμένα στο χώμα τα σκορπούν

οι ενταφιασμένοι

που άλλο τη ζωή δεν λησμονούν

αφού είναι η μύτη τους κρύα,

κι ο μαύρος σκύλος κλαίει

κι ο μαύρος σκύλος κλαίω.

 

*

Ο ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ ΤΩΝ ΤΡΕΛΩΝ

 

Μα, δεν ταξίδεψα

πιο μακριά

απ’ τη σκιά μου.

 

 

*******************************************************************

 

Ο Αντρέας Τσιάκος γεννήθηκε το 1979 στο Άργος. Έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα τις ποιητικές συλλογές «Πόσα ποιήματα χωράει ο σάκος;» το 2007, «Ασκήσεις αναπνοής» το 2011 από τις εκδόσεις ”Χαραμάδα”, την ποιητική συλλογή «Ο λαιμός του δήμιου» από τις εκδόσεις “STRAW DOGS” το 2016 και την ποιητική συλλογή «Όπως σε βλέπω και με βλέπεις» (ιδιωτική αριθμημένη έκδοση 98 αντιτύπων) το 2020. Το  «Αίμα δανεικό», είναι το πέμπτο βιβλίο του.