laissez passer
ζητούν ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων
εγώ όμως οραματίζομαι
μια γραμματική στην οποία
τα κεφαλαία θα ταξιδεύουν
ελεύθερα
πέρα από τις τελείες
θα διακινούνται ελεύθερα
από ποιητές
και θα μοιράζονται
ανάλογα με τις ανάγκες
σε όλες τις λέξεις
ως δίχτυ αλληλεγγύης
στα ενδεή πεζά
`
*
laissez passer
man verlangt freien Kapitalverkehr
ich aber träume
von einer Grammatik wo
die Großbuchstaben verreisen
unbehindert
weit weg von den Punkten
werden frei vermittelt
von Dichtern
und aufgeteilt
je nach Bedürfnis
unter allen Wörtern
als ein Solidaritätsnetz
bei bedauerlichen Prosastücken
`
`
*********************
Ισμήνη
αναζητώντας την ισορροπία
βουτάμε στον χρόνο που πέρασε
από βάρκες χάρτινες
πριν λιώσουν στην αλμύρα της θύελλας
στο λιθόστρωτο της μνήμης
φύτεψα λίγες οδηγίες
να έχεις σκιά στο οδοιπορικό σου
μπλεγμένες αλυσίδες οι αυταπάτες
που ελευθερώνονται βίαια
μα τα όνειρα διατηρούν τα άνθη τους
ακόμα και μακριά από το χώμα
αρκεί να τα ποτίσεις με λίγο φως
`
*
Ismene
während der Suche nach dem Gleichgewicht
springen wir zurück in die Zeit hinein, die schon vergangen ist
von den Papierbooten aus
kurz bevor sie in des Sturmes Salzigkeit schmelzen
auf dem Pflaster des Gedächtnisses
pflanzte ich einige Anweisungen an
so dass du Schatten hast während deiner Reisebeschreibung
verwickelte Ketten sind die Illusionen
die sich gewaltsam befreit haben
aber die Träume bewahren ihre Blüten
auch wenn vom Erdboden entfernt
genügt es, sie mit ein wenig Licht zu begießen
`
`
**********************************
γερασμένη ουτοπία
Here’s looking at you, kid
(Casablanca, 1942)
`
Άσπρισαν τα δέντρα στο κεφάλι μου
κι ένας πάνθηρας αυλακώνει
το πρόσωπό μου
Μόνο μνήμες αφήνει
να κυλήσουν στις ρυτίδες
σκαλίζοντας πληγές
π’ ακόμα δεν κλείσαν
Χιονισμένα μάτια
πουλιά
χορεύουν στα σύννεφα που
χτίσαμε την ουτοπία μας
κι ακόμα ψάχνουμε
τους μαγικούς σπόρους
της ισότητας και της αναδιανομής
`
*
veraltete Utopie
Here’s looking at you, kid
(Casablanca, 1942)
`
Weiß sind die Bäume auf meinem Kopf geworden
und ein Panther durchfurcht
mein Gesicht
Nur Erinnerungen ließ er
auf meinen Gesichtsfalten laufen
an Wunden kratzend
die noch nicht verheilt haben
Verschneite Augen
Vögel
tanzen auf den Wolken, wo
wir unsere Utopie geschaffen haben
dennoch suchen wir weiterhin
nach den magischen Samen
der Gleichheit und der Neuverteilung
`
`
*******************************
Θεσσαλονίκη
γέμισε ρυτίδες η πόλη
οι λέξεις καίγονται σε δρόμους κλειστούς
από έργα φυλλοβόλα
τα πάρκα άδεια δίχως δέντρα
πυρακτωμένα τσιμέντα
ατμίζουν τις ανάσες της
μαρκάρισμα στις αγέλες των αυτοκινήτων
σαν χειρόγραφη ανθρωποκτονία
κατασκευαστικών συμφερόντων
με μια κλωστή αειφορίας
ράβω όνειρα βιωσιμότητας
στο άναρχο τσιμέντο
που με πλακώνει
στον αστικό μου τάφο
`
*
Thessaloniki
voll von Falten ist die Stadt
die Wörter verbrennen auf Straßen blockiert
von laubwerfenden Bauwerkstätten
die Grünanlagen sind leer ohne Bäume
glühende Zemente
verdampfen ihre Atemzüge
man markiert die Autoherden
wie eine aus eigener Hand verschriebene Mordtat
im Interesse von Bauunternehmern
mit einem Faden aus Nachhaltigkeit
stichele ich Träume der Zukunftsfähigkeit
an den anarchistischen Zement
der mich zerdrückt
in meinem bürgerlichen Grab
`
`
*************************************************************************************
`
Ο Δήμος Χλωπτσιούδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1973 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι φιλόλογος, MA Δημιουργικής Γραφής και ποιητής. Γράφει δοκίμια και κριτικές ποίησης, παρακολουθώντας τις νέες τάσεις στην Τέχνη. Κριτικές του φιλοξενούνται στις ηλεκτρονικές σελίδες culturebook.gr, tvxs.gr, τοβιβλίο.net και αλλού. Μελέτες του και δοκίμια δημοσιεύονται στα περιοδικά Μανδραγόρας, ‘Ενεκεν, ο Σίσυφος, δίοδος 66100 κ.α.
Έχει συμμετάσχει σε δεκάδες λογοτεχνικές δράσεις και έχουν δημοσιευθεί ποιήματά του σε ιστοσελίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Επί έτη διδάσκει Δημιουργική Γραφή σε μαθητές κι ενήλικες και αποτέλεσε βασικό μέλος της δράσης “ελάτε με ένα ποίημα” για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης στη Δυτική Θεσσαλονίκη και εμπνευστής των δράσεων “ποιητικό αναλόγιο” συνενώνοντας φορείς και φυσικά πρόσωπα γύρω από την ποίηση στον Εύοσμο και τη Δυτική Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, προάγει όλων των άλλων συμμετοχών του, τη διδακτική του παρουσία (Δημιουργική Γραφή) στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Διαβατών.
Ανήσυχος πολιτικά και κοινωνικά δραστηριοποιείται ως ενεργός πολίτης στα κοινωνικά κινήματα της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Έχει συγγράψει τα πολιτικά δοκίμια “η δημαγωγία της δημοκρατίας” (2009), “Τοπική Αυτοδιοίκηση, προοπτικές ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών” (2011) και “η μεσαία τάξη στην αγχόνη της κρίσης” (2014) και έθεσε στη διάθεση του διαδικτυακού κοινού 8 σχολικά φιλολογικά βοηθήματα για το λύκειο (έκθεσης και λογοτεχνίας).
Ευγε Δημο !
Ξανασυναντιομαστε μετα απο μια δεκαετια.
Με ποιηση, αυτη ρην φορα.