Χάρτες

 

Χρειάζονταν

πολλές επανεγγραφές

για να μάθει

-κάπως αργά-

ότι μόνον οι χάρτες

ξορκίζουν τα μορμολύκεια

που επιστρέφουν.

Η παραχάραξη των συνόρων

προϋποθέτει ύλη οργανική.

Ποιος άλλωστε αμφισβητεί

πως οι παραχαράκτες

διαφυλάσσουν πιστά

την περιπλάνηση του καθενός

προσθέτοντας

με επιείκεια

μικρά δρομάκια

στην ενατέμιση των άστρων;

Στο κυνήγι των ανακατατάξεων

ετοιμάσου να συναντήσεις

τους πιο αγαπημένους συνωμότες.

Όσο κι αν μαίνεται η μπόρα

ο Μπόρχες με τον Κάρολ

μοιράζουν

τα σύννεφα των λέξεων.

Κάθε τυχαίο γράμμα

είναι του βράχου πεταλίδα.

Είναι τελικά η χαρτογράφηση

επίμονη διαδικασία.

Ασθμαίνουσα σ’ αφήνει

να πέφτεις πάντα σ’ ένα καινούριο τούνελ.

 

`

*

Περαματάρης

 

Εκείνη γύρευε κάποιον περαματάρη
με βάρκα ξύλινη
σε όχθη απέναντι να την περάσει.
Καλάμια και πράσινα νερά.
Ήταν γνωστό πως η απειλή ήταν αλλού.
Τίποτα δεν καραδοκούσε στο σκοτάδι.
Χορτάριασε το μέσα της.
Γι’ αυτό κοιτούσε το υδάτινο τοπίο.
Ψωμί κάποιος είχε ρίξει στα ρηχά.
Ψάρι δεν είδε,
ούτε άλλωστε κάποιο στοιχειό.
Τίποτα δεν της φαινόταν πια μυστηριώδες.
Δίπλα από τη λίμνη
της σέρβιραν πέστροφα τηγανητή.
Ύστερα τριαντάφυλλο γλυκό.
Ψηλά ξεχείλιζε ο ουρανός σιρόπι.
Αυτή το κράτησε κρυφό

πως κάποτε τη λέγαν

Ευφροσύνη.

 

`

*

Ξιφίας

 

       Στον Γιάννη Δάλλα

 

Απαστράπτοντα κάτασπρα νερά
και στρόβιλοι που αφρίζουν
εικόνες φεύγουσες.
Τα ψάρια τραγουδούν

ανθρώπων ιστορίες.
Στο πέρασμά του
εξαίφνης
όλα τα σαρώνει ο ξιφίας.
Μνήμες κολυμβητών
παιχνίδια πλαστικά
διαβρωμένα απ’ την αλμύρα
ξύλα-σχεδίες
που δεν άγγιξε ποτέ κανείς πνιγμένος
γοργόνες
που έχασαν τον δρόμο για το σπίτι
καθώς περίμεναν
εκείνον που δεν ήρθε.
Ο ξιφίας είναι ψάρι θαυμαστό.
Φτιάχνει περάσματα για νέες ιστορίες
και αντικείμενα που αφήνονται
στο κύμα.

`

*

Μινώταυρος

 

Ο πιο φριχτός εφιάλτης

μονολογεί  ο Μινώταυρος

γεννιέται

όταν πρέπει να αφήσεις

πια

της Αριάδνης

τον πυκνό τον μίτο.

Δεν ξετυλίγονται ποτέ οι ιστορίες

με τους δικούς σου όρους.

Με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες

είναι καλό να υποθέσεις

πως η μυθολογία

ήταν κι αυτή μια επινόηση της λύπης.

Οι λαβύρινθοι συχνά μαζεύουν

της ιστορίας τη σκουριά.

Τον ίσιο δρόμο πάντα να φοβάσαι.

Μα εγώ

πιστεύω ακράδαντα

στους εναγκαλισμούς

τυχαίων συναντήσεων

που θα ΄ρθουν

απ’ το μέλλον.

`

*

Η εξουθενωμένη σκουπιδοφάγος

 

Η εξουθενωμένη σκουπιδοφάγος

παρακάμπτει

την ουρά των συσσιτίων.

Πηγαίνει σε τρεχούμενα νερά

αναστενάρισσα των αχινών

και της αγάπης.