[author] Του Σωτήρη Παστάκα [/author]

 

 

 

 

Στα μέσα της δεκαετίας του ʼ70, με την έντονη πολιτικοποίηση, στην Ιταλία είχε κυκλοφορήσει ανάμεσά μας ένας οδηγός για να ξεχωρίζουμε τους δεξιούς από τους αριστερούς, από τη γενική τους συμπεριφορά κι όχι από τα δόγματα και τα πιστεύω που διακήρυσσε δημόσια ο καθένας τους. Από αυτόν τον «τυφλοσούρτη», λοιπόν, μάθαμε π.χ. πως:
Οι δεξιοί έχουν σκύλους, οι αριστεροί γάτες.
Οι δεξιοί πίνουν καφέ, οι αριστεροί τσάι.
Οι δεξιοί βλέπουν τηλεόραση, οι αριστεροί κινηματογράφο.
Οι δεξιοί αγαπούν το κυνήγι, οι αριστεροί το ψάρεμα.
Οι δεξιοί επιδίδονται στο πισωκολλητό, οι αριστεροί στο εξήντα εννέα.
Οι δεξιοί ήταν για τη διατήρηση του κράτους, οι αριστεροί για την κατάργησή του.

Στις αμέσως επόμενες δεκαετίες τα χαρτιά της τράπουλας ανακατώθηκαν πολλές φορές με αποτέλεσμα, ένεκα των ραγδαίων οικονομικοπολιτικών αλλαγών και της πλήρους αφασίας στην οποία είχαν περιπέσει τα «καλύτερα μυαλά της γενιάς μας», να μας δοθεί η ευκαιρία να δούμε:
Αριστερούς να βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους, δεξιούς να αγοράζουν στα σούπερ μάρκετ άμμο υγιεινής για γάτες. Αριστερούς να πίνουν καφέ φρεντοτσίνο και δεξιούς να πίνουν ice tea. Αριστερούς να παρακολουθούν Σουλεϊμάν και δεξιούς να κάνουν ουρές στους κινηματογράφους. Αριστερούς να πάνε για αγριογούρουνα στον Έβρο και δεξιούς να ψαρεύουν στα Μεσάγγαλα. Είδαμε αριστερούς να σοδομίζουν συντρόφισσες και δεξιούς να απολαμβάνουν μακρόσυρτα πέτινγκ.

Με την όξυνση του ανταγωνισμού του κεφαλαίου και την παγκοσμιοποίηση, εμείς οι γεροντότεροι είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους δεξιούς να προτείνουν ριζοσπαστικές αλλαγές στη δομή του κράτους και τους αριστερούς να κλαψομ*υνιάζουν για τα κεκτημένα.
Είδαμε τους δεξιούς να προοδεύουν με σειρά επώδυνων μέτρων και τους αριστερούς να μάχονται για να συντηρήσουν ένα κράτος που έχει αποτύχει παταγωδώς. Είδαμε την πρωτοπορία να γίνεται δεξιά και την αριστερά να υπεραμύνεται της συντήρησης και της αργομισθίας. Είδαμε ένα μοντέλο ανάπτυξης και κράτους να καταρρέει και μια αριστερά να χάνει κάθε μέρα πόντους στην αγορά λόγου και να γίνεται η ουρά του αλόγου στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη.
Και καταλάβαμε πως δεν μας χρειάζεται πλέον κανένας τυφλοσούρτης.

 

 

 

 

* Ο Σωτήρης Παστάκας (eltopogr@gmail.com) είναι ποιητής

Πρώτη δημοσίευση “Το Ποντίκι”, επωνύμως