η αρχιτεκτονική του ερωτισμού
Εγκατέλειψα τους αφορισμούς
που συγκατοικούν στο σώμα μου
μα ποιος θα ενώσει σ’ έναν εαυτό
όλα τα σχήματα
και πως χωράει μεσα σ’ένα μικρό παιδί που εκσπερματώνει
ένα κατηγορώ προς όλες τις σημασίες
*
πέρασα όλες μου τις νύχτες
δακτυλογραφώντας τη λέξη δίψα
*
Στο βεληνεκές της μήτρας σου
εγκατέλειψα το θίασο
που τιτλοφορεί το πρόσωπό μου
*
Με στοιχειώνει αυτή η μυθολογία των σπασμών
κι ακόμη δεν ανακάλυψα
αν κρύβεται νερό κάτω από τον πάγο
*
Τη νύχτα μετακινούν τους δρόμους
αλλά δεν έχει σημασία
αν δεν έχεις κάπου να πας.
*
Είναι κι αυτός ένας πόλεμος.
*
Η έρημος είναι απόρθητη
*
Μάρτυρες
Οι μάρτυρες θρηνούν
γιατί απόψε
ήλθες και αφόπλισες την αιτία τους
*
Τα μπουκάλια είναι φτιαγμένα από άμμο
για να κρατούν μέσα τους
τη δίψα μιας απέραντης ερήμου
*
Η ιστορία παρεκκλίνει
πίσω από εκείνους που επανδρώνουν
τα μεγάλα σας θαύματα
*
Η αφή είναι μια αναίμακτη συναίνεση
*
Χάθηκα
ανάμεσα σε ορυκτούς ανθρώπους
αναζητώντας εκείνο το αντίβαρο της βίας
*
Η ιστορία παρεκκλίνει
πίσω από εκείνους που επανδρώνουν
τα μεγάλα σας θαύματα
***************
Προσωπικό blog: http://ratforart.blogspot.gr/
”Τη νύχτα μετακινούν τους δρόμους
αλλά δεν έχει σημασία
αν δεν έχεις κάπου να πας.”
εδώ ναι,σας ακούμε..
Γραφή συμπύκνωσης και απεριττότητας.
Γραφή υπερβατικότητας και ουσίας.
Θα διαφωνήσω με τον Γ. Μίχο στα εξής:
Α) Η “κοινοτοπία” είναι κάτι το υποκειμενικό. Ο αναγνώστης προσλαμβάνει κάτι ως κοινοτοπία ή όχι. Δεν υπάρχει ορισμός της κοινοτοπίας.
Β) Ακόμα και αν θεωρήσουμε κάτι ως “κοινοτοπία”, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να λειτουργεί μέσα σε ένα ποίημα. Γιατί να εξοβελίζεται και να εξορίζεται η έννοια της “κοινοτοπίας”, ανεξαρτήτως συμφραζομένων και λειτουργικότητας; Θέλουμε μια ποίηση ως μετέωρη και αδόμητη ιδιόλεκτο;
Γ) Το αυτό και με το “αποφθεγματικό”: Γιατί να είναι a priori απορριπτέο αν λειτουργεί ποιητικά και σωστά; Αποφθέγματα και παροιμίες δεν έχουν ποιητική λειτουργία και σύσταση; Αντιστρόφως, στίχοι απο ποιήματα δεν λειτούργησαν πολλές φορές και λειτουργούν ακόμα αποφθεγματικά και παροιμιακά;
Καλή συνέχεια.
Κύριε Γκόγκε συγχαρητήρια
Λακωνική ποίηση !!!!
Δεν κινδυνεύει ποτέ από Φαμφαρονισμό !