Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης
Η ζωή εν τάφω, Επιτάφιος θρήνος της Μεγάλης Παρασκευής
Ο Μάνος Ελευθερίου γράφει για τη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη (Αποκλειστική Α΄δημοσίευση)
Charles Bukowski, Έξι ποιήματα (μετάφραση: Νίκος Αδαμόπουλος)
Κική Δημουλά, Το λίγο του Κόσμου
Μανόλης Αναγνωστάκης, Ποιήματα (επιλογή -επιμέλεια: Τζώρτζης Πάνος)
Αποτίω φόρο τιμής σε αυτή την ανάρτηση
όχι. – no – nicht
Aς φρόντιζαν
Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης.
Aυτή η μοιραία πόλις, η Aντιόχεια
όλα τα χρήματά μου τάφαγε:
αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.
Aλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην.
Κάτοχος της ελληνικής θαυμάσιος
(ξέρω και παραξέρω Aριστοτέλη, Πλάτωνα·
τι ρήτορας, τι ποιητάς, τι ό,τι κι αν πεις).
Aπό στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα,
κ’ έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων.
Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά.
Στην Aλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι·
κάπως γνωρίζω (κ’ είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί:
του Κακεργέτη βλέψεις, και παληανθρωπιές, και τα λοιπά.
Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα
ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα,
την προσφιλή πατρίδα μου Συρία.
Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Aυτή είν’ η πρόθεσίς μου.
Aν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους—
τους ξέρουμε τους προκομένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τι φταίω εγώ.
Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,
κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,
θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό.
Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό.
Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.
Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ’ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.
Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.
Κωνσταντίνος Καβάφης
1)
«Μόνο ζώντας παράλογα θα μπορέσουμε να αποσπαστούμε κάποτε απ’ αυτόν τον ατέλειωτο παραλογισμό»
(από «Το Κουτσό» του Julio Cortazar)
για περαιτέρω ανάλυση υπάρχει και η φαλακρή τραγουδίστρια
2)
ο σχεδιασμός και η εκτέλεση των επεισοδίων υποδειγματικός, αλλά ο λαός δεν ήταν εκεί
3)
κάτω το Μνημόνιο 2!
ζήτω το Μνημόνιο 3! (κοντός ψαλμός)
Στου Παπα-,
Παπα-Λάμπρου,
στου Παπα-Λάμπρου την αυλή
κόσμος ήταν μαζεμένοι,
Παπαλάμπρενα καημένη.
Μην ο παπάς,
Παπαλάμπρενα,
Μην ο παπάς είν’ άρρωστος;
Μην η παπαδιά πεθαίνει;
Παπαλάμπρενα καημένη.
Μηδ’ ο παπάς είν’ άρρωστος!
Μηδ’ η παπαδιά πεθαίνει!
Μόν’ η Ελλάδα, ωρέ, πεθαίνει…
υ.γ.1 όπου τραγουδιέται και ως Παπα-Δήμου.
υ.γ. δύο τρόποι προσέγγισης του τραγουδιού
ο μεταμοντέρνος [ειδικά διασκευασμένος για την Τρόικα]
http://www.youtube.com/watch?v=og29AnbzJ40&feature=related
ο παραδοσιακός
http://www.youtube.com/watch?v=gI16EL80FPw&feature=related
Εγώ είμαι ένας δειλός ρυθμός
κʼ ενάς πηλός ραϊσμένος.
Που σα ζω πορεύομαι
και ζω σαν πεθαμένος
Κ.Παλαμάς
Όμως ο ποιητής παραγγέλλει:
“Και είναι τώρα πράγματι η ώρα για να κλαις
Αν δεν έχουν αδειάσει οι πηγές των δακρύων από τότε.”
Να συνεχίσουμε, όχι μόνο να κλαίμε! Να συνεχίσουμε! Όχι τις πυρκαγιές των ολιγόνοων! Μόνο την ένδον και την έξωθεν Ανίχνευση και νέα Δημιουργία, να την απαιτούμε από όλους, εμάς κι αυτούς και τους άλλους!!! Όσο οδυνηρό και δύσκολο γίνεται ολοένα!
Θεοδόσης Νικολάου, Εικόνες, Κύπρος, 1988
Μνήμη
Όταν ήμαστε παιδιά μας έλεγαν πως πρέπει να σιωπούμε
Για να μπορούν νʼ ακούονται οι μεγάλοι
Που συζητούν για υποθέσεις σοβαρές.
Μας έλεγαν να μη μιλούμε στο τηλέφωνο
Γιατί δεν είναι το τηλέφωνο παιχνίδι για παιδιά·
Είναι κι αυτό αναγκαίο για τους μεγάλους
Και μάλιστα για πράγματα ουσιώδη.
Και άλλα πολλά μας έλεγαν
Που εστένευαν την απεραντοσύνη του κόσμου.
Ο λυγμός κατέβαζε τα βλέφαρα βαριά
Ενώ ο ύπνος στέγνωνε στο μάγουλο μια βούλα από δάκρυα.
Μιλήσαμε τέλος στο τηλέφωνο όταν μάθαμε τα περί ήχου·
Ότι δηλαδή ο ουρανός είναι μια άλλη θάλασσα
Με κύματα που σπάζουν ή που σβήνουν κι αυτά στην ακοή.
Μιλήσαμε όταν στην άλλη άκρη της γραμμής
Δεν μπορούσε να είναι ούτε ο λύκος
Ούτε η αρκούδα, ούτε ο πρίγκιπας
Ούτε ο Αϊ-Βασίλης με το μυροβόλο ραβδί
Και τα περδίκια αγαπημένα με τα λευκά περιστέρια
Να σμίγουν τους κελαηδισμούς τους.
Τώρα που μάθαμε τι λέγουν οι μεγάλοι
Αφού γίναμε κι εμείς μεγάλοι πια,
Καταλάβαμε ακόμα και γιατί δεν μπορεί ο κόσμος
Να ησυχάσει μια στιγμή.
Και είναι τώρα πράγματι η ώρα για να κλαις
Αν δεν έχουν αδειάσει οι πηγές των δακρύων από τότε.
“Custos, quid noctis?”
Γλύφτες, κάφροι και λακέδες,
καλοφτιαγμένοι καμπινέδες,
αριστεροί βορείων προαστείων,
το αστείο των αστείων,
θέλουμε όλοι μας την επανάσταση
μια μόρτικη κατάσταση
σε ασυνείδητη παράσταση,
κορδομένες μαριονέτες
κάνουνε σεμνές τις πιρουέτες.
Τα μπουρδέλα είναι ελβετικό ρολόι για μας,
και οι κουτόφραγκοι, μην τα ρωτάς,
εγώ προτείνω το τούρκικο το φέσι
κι απ’ το μεσαίωνα ένα πεσκέσι,
και ότι κι αν μου τσαμπουνάς
έτσι είναι η Ελλάδα κι αν σ’ αρέσει.
Τώρα που τους τα ‘πα φίνα και τσουβαλάτα
θα πα να ετοιμάσω μια σαλάτα.
Κι αφού απο θύτης έγινα και θύμα
θα γράψω κι ένα ποίημα.
Υπερπαραγωγή
Πάρτε τις θέσεις σας αναπαυτείτε κύριοι
ήρθαν κι οι κάμερες του Μέγκα και του Αντένα…
χα! να κι η κάθοδος, μαζεύτηκαν οι μύριοι
θα απολαύσετε το θέαμα στην αρένα.
Καθίστε εδώ όλοι μαζί παρέα οι ρήτορες
εσείς εδώ ξεχωριστά κύριε υπουργέ μου
εδώ οι ιερείς, σ’ αυτές τις θέσεις οι κοσμήτορες…
πίσω θα ακούγονται πλαστές ιαχές πολέμου.
Κοιτάξτε πλάκα! αλληλοτρώγονται οι ανόητοι
την μια εναντίον σας, την άλλη να σας γλείφουν
μετανιωμένοι είναι μαζί κι αμετανόητοι.
Κοιτάξτε κάτι ανθρωπάκια, τα κακόμοιρα!
πως προσπαθούν – έξυπνοι εσείς και δε σας πείθουν –
να αποδείξουν ότι ακόμα έχουν όνειρα…
Κώστας Σφενδουράκης
θpera ad astra
Τι γίνετε, βρε πατριώτες; Πάει… Ο Δημήτης Τ. Άναλις… Πάει Κι Ο Αλέξανδρος Σχινάς…
Ψάρεμα με παραγάδι
Αποβραδίς έβγαλαν 2 κιλά κρέας από τον καταψύκτη. Αργά το μεσημέρι είχε ξεπαγώσει. Με κοφτερό μαχαίρι το έκοψαν σε κομματάκια στον πάγκο της κουζίνας, και το έβαλαν σε μια σακούλα. Πέταξαν τα κόκαλα στο δοχείο σκουπιδιών. Πήραν τα σύνεργα ψαρέματος απʼ την αποθηκούλα και μπήκαν στο αυτοκίνητο.
-Μην πας από ΑΤΤΙΚΗ να πληρώσουμε 3,5 ευρώ, πάμε από τον παλιό για Λαύριο.
– Ναι δίκιο έχεις, είπε ο Χάρης.
Η διαδρομή ήταν καλή, δεν υπήρχε πολύ κίνηση το χειμωνιάτικο απομεσήμερο. Πέρασαν την Κερατέα και σε λίγο, στα αριστερά τους, φάνηκαν οι καμινάδες της ΔΕΗ. Το παλιό LADA έστριψε δεξιά, πέρασε μέσα από την πόλη και σταμάτησε έξω από ένα σουβλατζίδικο.
Η κοιλιά του Φάνη, που είχε “πέσει” λόγω της κρίσης, γουργούριζε..
– Ρε συ Χάρη έχουμε 2 κιλά κρέας, δεν μαγειρεύουμε μισό κιλό στο σκάφος; είπε ο Φάνης .
-Δεν είμαστε αποκλεισμένοι στα χιονιά των Άνδεων να γίνουμε κανίβαλοι, είπε ο Χάρης και συμπλήρωσε, «άσε που όπως είναι πεινασμένα τα ψάρια, με μισό κιλό παραπάνω δόλωμα θα πιάσουμε τουλάχιστον ψάρια 10πλασιου βάρους»
-Καλά λες. είπε ο Φάνης και μέσα του κατηγόρησε τον εαυτό του για λαιμαργία, τσιγκουνιά και απερισκεψία .
Πήραν από ένα διπλό πιτόγυρο, 3 ευρώ έκαστος και έτρεξαν να πάρουν απʼ το διπλανό σουπερμάρκετ μια εξάδα ολλανδικές μπύρες, τις πιο φτηνές .
Τρώγοντας τον γύρο με διπλή πίττα , άνοιξαν 2 κουτιά και άρχισαν να πίνουν και να τρώνε. Έστω και αν είναι άνοιξη του 2015, αυτό είναι ευτυχία : παρέα , ένα γύρος με διπλή πίττα και 2 μπύρες ο καθένας, σκέφτηκε ο Φάνης., μου θυμίζει την εφηβεία μας το τέλος της δικτατορίας.
Και θυμήθηκε τον Θεαγένη , ένα σουβλατζίδικο στα σύνορα Χολαργού – Παπάγου και την παλιοπαρέα, τον Αντώνη, που εδώ και 25 χρόνια ήταν στην Arizona , έξω από ένα μεταλλευτικό καταυλισμό, τον Χάρη, 20 χρόνια καπετάνιο εμπορικού ναυτικού και ήδη 15 χρόνια ξέμπαρκος και ημιαπασχολούμενος, τον Γιώργο τον pop-άνθρωπο που από το 1987 ήταν στο Sao Paolo, παντρεμένος με Βραζιλιάνα και με μεγάλα πια παιδιά,…
-Πάμε να ρίξουμε τα παραγάδια στην ξέρα στην νότια μύτη της Μακρονήσου; ρώτησε ο Φάνης .
-Δεν πάω εκεί, είναι τόπος μαρτυρίου, του λέει κοφτά ο Χάρης.
– Λοιπόν ξεκόλλα, άσε με με τα ψευτοκομμουνιστικά σου, πάνε 65 χρόνια από τότε,, φώναξε ο Φάνης.
Mόλις έφαγαν, επιβιβάσθηκαν στο αυτοκίνητο, πετάξαν στο πίσω κάθισμα τα άδεια κουτιά σε μια σακούλα για ανακύκλωση αλουμινίου (50 κουτιά 1 ευρώ), προσπέρασαν την μαρίνα, που είχε σχεδόν αδειάσει ήδη από το 2013, μόνον τουρίστες και ξένοι που διέμεναν σχεδόν μόνιμα στην χωρά, έδεναν εκεί τα σκάφη τους, γιατί το ενοίκιο για ένα δεκάμετρο παλιό σκάφος σαν του Χάρη κόστιζε 4.500 το έτος, σχεδόν όσο οι ετήσιες αποδοχές ενός μισθωτού στα 24 , που έπιανε την πρώτη του δουλειά., και έφθασαν σε ένα λιμανάκι οπού είχε ρίξει άγκυρα ο Χάρης στο σκάφος του, διπλά στο σπίτι ενός φίλου του από τα καράβια, που του το πρόσεχε από κλεφτρόνια και την θαλασσοταραχή.
Ο captain Νίκος καθισμένος στην βεράντα τους χαιρέτισε.
-2 καφέδες στο 4, φώναξε ο Χάρης.
– έφτασαν!!! απάντησε μάγκικα ο Νίκος.
Έβγαλαν από το LADA δυο πανέρια , το ένα άδειο και άλλο με τα παραγάδια, την σακούλα με το δόλωμα και κάθισαν στις καρέκλες της βεράντας περιμένοντας τον Νίκο να φέρει τους τούρκικους καφέδες.
-Άντε βιάσου , θα νυχτώσει, βοήθα με να δολώσουμε , φώναξε ο Φάνης.
– Χωρίς να πιω τον καφέ μου δεν πιάνω δουλειά, είπε ο Χάρης
– Παλιοκομμουνιστή, τις 6.46 εργάσιμες ώρες το οκτάωρο τις κάνατε 4, κακοί εργαζόμενοι με βαλκάνιους εργοδότες, για αυτό έφτασε η χώρα σʼ αυτή την κατάντια, άρχισε νʼ αγορεύει ο Φάνης ενθυμούμενος τις μετρήσεις καθαρού χρόνου στο μάθημα της Οργάνωσης Παραγωγής και Διοίκησης Επιχειρήσεων που είχε διδαχθεί, πριν 40 χρόνια στο Μετσόβιο.
Οι καφέδες έφτασαν, ο Χάρης έστριψε ένα τσιγάρο, ήπιε μια ρουφηξιά και ανάβοντας το άφιλτρο στριφτό του, έπιασε την κουβέντα με τον Νίκο. Ο Φάνης είχε αρχίσει να δολώνει περνώντας κυκλικά το δολωμένο τμήμα του παραγαδιού στο άδειο πανέρι . Μετά κάμποση ώρα, φώναξε τον Χάρη να συνεχίσει γιατί ο καφές του είχε ήδη κρυώνει, αλλά αυτός είχε πιάσει για καλά την κουβέντα με τον Νίκο, για λιμάνια, κραιπάλες με λιμανίσιες γκόμενες στην Κούβα, την Βραζιλία, τον Παναμά,…
-Σκάσε επιστήμονα της κακιάς ώρας και δόλωνε, εγώ θα οδηγήσω το σκάφος πήγαινε –έλα κι εσύ θα ασχοληθείς με το ψάρεμα, είπε ο Χάρης.
Το σούρουπο, πήραν τα παραγάδια, τις προμήθειες σε σάντουιτς και πόσιμο νερό, χαιρέτισαν τον Νίκο και επιβιβασθήκαν στο σκάφος. Έβαλαν μπρος την 37 ίππων ντηζελομηχανή που κατανάλωνε μίγμα βιοντήζελ από τηγανέλαια και ντήζελ από την Βουλγαρία που έμπαινε λαθραία με μικρά εμπορικά πλοία.
-Να ανοίξουμε και τα πανιά είπε ο Φάνης.
– Ρε βλάκα δεν αντιλαμβάνεσαι ότι επικρατεί νηνεμία;
-Kαλά , ίσως στον γυρισμό αύριο το πρωί να φυσάει και να κάνουμε οικονομία.
-Το σκάφος πήγαινε σιγά, η μηχανή λίγο παραπάνω από το ρελαντί.
Η αντίσταση του σκάφους είναι ανάλογη με την τρίτη δύναμη της ταχύτητας του, σκέφτηκε ο Φάνης, οπότε αν διπλασίαζαν την ταχύτητα, η κατανάλωση θα οκταπλασιαζόταν.
Στην διαδρομή συνάντησε βάρκες ερασιτεχνών και επαγγελματιών ψαράδων που έριχναν δίκτυα η παραγάδια, που θα τα σήκωναν με την ανατολή του ηλίου. Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του, ο Χάρης, τελικά οδήγησε το σκάφος με κατεύθυνση ΝΑΑ, προς την ξέρα στο νότιο άκρο της Μακρονήσου, γιατί υπήρχε ένας κολπίσκος, οπού θα μπορούσαν να ρίξουν άγκυρα. Για λόγους οικονομίας θα κοιμόντουσαν στο σκάφος και θα μάζευαν τα παραγάδια μόλις ξύπναγαν.
Έριξαν την σημαδούρα και στην συνεχεία άρχισαν να απλώνουν τα παραγάδια στο σκοτεινό νερό που φώτιζε αμυδρά μια γκρίζα ημισέληνος
-Με τέτοιο δόλωμα, θα πιάσουμε πρώτο ψάρι, είπε ο Φάνης
-Ναι το δόλωμα βρωμάει χαβιάρι , καπνιστό σολομό και είναι ποτισμένο με την ακριβότερη γαλλική σαμπάνια, είπε ο Χάρης.
-Σκάσε ηλίθιε θα μας ακούσουν.
-Ποιος να βρίσκεται κοντά μας, 5 ναυτικά μιλιά ΝΑ του λιμανιού του Λαυρίου;
-Ποτέ δεν ξέρεις, απάντησε ο Φάνης
Συνέχισαν σιωπηλά να απλώνουν τα παραγάδια και όταν τέλειωσαν κατευθύνθηκαν προς τον μικρό κολπίσκο.
Πλέοντας προς τα κει, μόλις διακρίνονταν τα ερειπωμένα κτίρια του Παρθενώνα του φιλοσόφου, ακαδημαϊκού και πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Νίκος Κούνδουρος συναντά τον Μπιθικώτση, τον Βέγγο,….
Έριξαν άγκυρα κι ο Χάρης έσβησε την μηχανή. Έβγαλαν τα σάντουιτς και τις μπύρες και άρχισαν να τρώνε το βραδινό τους.
-Τελικά, ρε χοντρέ, η κρίση σου έκανε καλό, ποσά κιλά έχεις χάσει; ρώτησε ο Χάρης.
-Καμιά δεκαριά από την συντεταγμένη πτώχευση, τον Δεκέμβρη του 2013.
– Αντέχεις ακόμη, έχεις να κάψεις ακόμη …αρκετό λίπος.
-Δεν στο έλεγα, με είκοσι κιλά παραπάνω το 2012, και ετήσια κατανάλωση 4 κιλά θα αντέξω έως τον Ιανουάριο του 2017, οπότε παίρνω σύνταξη σχεδόν το 40% απʼ αυτήν που πρόβλεπα, 1000 ευρώ , μ΄ άλλα λόγια 333 σουβλάκια με διπλή πίττα .
-Καλά το μυαλό σου είναι συνέχεια στο φαγητό.
-Δεν βλέπεις τι γίνεται; Άνθρωποι πεθαίνουν κυριολεκτικά από την πείνα, εδώ και δυο χρόνια. Γιατί κάποιοι υπουργοί από προμήθειες και δημόσια έργα άρπαξαν μόνον την περίοδο του υψηλού δανεισμού από το 2000 έως το 2009, από 100 εκατομμύρια κατά μέσο όρο .ο καθένας, ενώ σκορπίζανε μίζες σε μεσαία στελέχη που ξεπερνούσαν το δεκαπλάσιο του μισθού τους.
-Καλά του κάναμε, τελικά, τον κάναμε δόλωμα για να ψαρεύουμε είπε ο Χάρης.
-Οι Έλληνες έχουν εξαιρετική ευφυΐα , δες πόσους καθηγητές έχουμε σε όλη την γη, αλλά ταυτόχρονα είμαστε παιδιά –θαύματα, ανεξαρτήτως ηλικίας, με πολύ χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη, ανώριμοι και πολύ εγωιστές, άρχισε νʼ αγορεύει ο Φάνης και συνέχισε.
-Ο μαλάκας νόμισε ότι είχε πιάσει την καλή, με το ένα πόδι στον τάφο ήθελε έρωτες με την σαραντάρα και την παντρεύτηκε κιόλας. Αλλά όταν η οργάνωση τον τσάκωσε και ζήτησε τα λύτρα , τα περισσότερα από τα οποία θα πήγαιναν στον λογαριασμό για την μείωση του χρέους, στον οποίο κανένας ξεφτίλας Έλληνας εφοπλιστής, επενδυτής, μεγαλολαμόγιο δεν έβαλε δεκάρα, η γυναίκα του άλλο που δεν ήθελε.
Είχε εραστή, αφού μια φορα την βδομάδα δεν της έφθανε, άσε πουʼ χε γίνει σαν δράκουλας απʼ τα γηρατειά. Και αφού του κάναμε την ένεση ευθανασίας, τον καταψύξαμε στο εργοστάσιο και στην συνέχεια κόψαμε αναίμακτα τα 74 κιλά του με την κορδέλα κατεψυγμένων σε 37 κομμάτια των δυο κιλών και αποφασίσαμε να τα ξεπαγώνουμε λίγο-λίγο και να το χρησιμοποιούμε ως δόλωμα.
-Όχι σαν τους ηλίθιους τους Ιταλούς της mafia που θα τον τσιμέντωναν σε θεμελίωση οικοδομικού έργου η θα τον φούνταραν τσιμενταρισμένο ανοικτά στην θάλασσα, συμπλήρωσε περήφανα ο κοσμογυρισμένος Χάρης, και συνέχισε: άσε που η mafia με 60 δις. διαθέσιμα δανειοδοτεί τις ιταλικές επιχειρήσεις….
-Μια ζωή άχρηστος ήταν, ας γίνει τουλάχιστον μετά θάνατον χρήσιμος, συμπλήρωσε ο Φάνης.
Αφώτιστε, καλημέρα
Κομματάκι μακάβριο το μικροκείμενό σου, κάτι σαν το χασάπη της Λυών, τηρουμένων σαφέστατα όσον αναλογιών θέλεις.
@Κώστας Ρεούσης
Ευχαριστω για το ενδιαφερον σου.
Οι καλομαθημενοι συνελληνες εχουν περασει στην αιωνιοτητα, δεν τους απασχολει ο θανατος, οι επερχομενες γενιες, το περιβαλλον,..
Η φραση κλειδι του μικροκειμενου ειναι :
“-Μια ζωή άχρηστος ήταν, ας γίνει τουλάχιστον μετά θάνατον χρήσιμος, ”
Η χρησιμοτητα αυτη ειναι προφανως μεταφορικη. Μπορει να φαινεται πολυ σκληρη, ισως ακραια, αλλα πηρα το ρισκο να το αναρτησω.
Η ιστορια με καθοδηγησε, αλλα αυτο που περιμενα να σχολιαστει ηταν η διαρκης ατιμωρησια στην χωρα, ενω η Ελλαδα εχει οδηγηθει σε “.. συντεταγμένη πτώχευση, τον Δεκέμβρη του 2013”
Φροντισα βεβαια, να αποσιωπησω τα περισσοτερα, δηλ. τις συνθηκες συλληψης και κρατησης.
Τωρα που το ξανασκεπτομαι θα μπορουσα να παραλειψω επισης τον -εστω- αναιμακτο τεμαχισμο που σοκαρει, ισως ηταν λιγοτερο σκληρο.
Θα μπορουσα , λοιπον , να το κανω υπαινικτικο, ερμητικο και να λενε “ιδου ενα ωραιο κειμενο της κρισης”. Ομως, λογοτεχνικα, οι οικονομικοι εγκληματιες ενιοτε τιμωρουνται.
Μαλλον ,” τηρουμένων σαφέστατα όσον αναλογιών θέλεις”, εχω επηρεαστει λιγο και απο τον Ε.Α.Poe και τον Dario Argento. Εντοιχισμος, αποκεφαλισμος,…, περιλαμβανονται σε πολλα εργα τεχνης. Ακομη και το δημοφιλες Kill Bill v.1, του Quentin Tarantino, που δεν μ’ αρεσει καθολου.
Μάλιστα. Το Θέμα Είναι Να Οδηγηθείς Στον Άρειο Πάγο. Εκεί, Η Ατιμωρησία (άτιμη, μωρία & σία), Που Καταγράφεις. Στις Επιρροές Που Αναφέρεις, Θα Πρόσθετα Κι Ένα Διήγημα Του Απολινέρ Από Το “Αιρεσιάρχης & Σία”.
@Κώστας Ρεούσης
Ποια τιμωρια, εδω ακομη και οι χοντροι αδυνατιζουν στο μικροδιηγημα
Λετε να ξεχρεωσουμε, οπως στο αλλο διηγημα μου, πηδωντας βορειες , κυριως Γερμανιδες, που θα ελθουν να αγορασουν φτηνα σπιτια στην χωρα ή να κανουν διακοπες;
Παντα υπηρχε μια αμφιδρομη υποβοσκουσα …σαδομαζοχιστικη σχεση με την Γερμανια. Δανεια και αντιδανεια η γλωσσα τους εχει τιο συντακτικο της αρχαιας ελληνικης. Οι μιζες της ειναι υπερκομματικες στην χωρα μας αλλα και παγκοσμιες, τοσο που μερικες ανταγωνιστριες επιχειρησεις των ΗΠΑ δεν σταυρωναν δουλεια και τοτε ανελαβαν δραση οι αρμοδιες υπηρεσιες.
Προβλεπω το 2020 να παρουμε 17 χρυσα, 20 αρχυρα και 33 χαλκινα μεταλια στην Ολυμιαδα του 2020.
Εχουμε γυρισει στο 1973
“…Έστω και αν είναι άνοιξη του 2015, αυτό είναι ευτυχία : παρέα , ένα γύρος με διπλή πίττα και 2 μπύρες ο καθένας, σκέφτηκε ο Φάνης., μου θυμίζει την εφηβεία μας το τέλος της δικτατορίας…”
Ο τοπος ψαρεματος ειναι χαρακτηριστικος.
“Συνέχισαν σιωπηλά να απλώνουν τα παραγάδια …
Πλέοντας προς τα κει, μόλις διακρίνονταν τα ερειπωμένα κτίρια του Παρθενώνα του φιλοσόφου, ακαδημαϊκού και πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Νίκος Κούνδουρος συναντά τον Μπιθικώτση, τον Βέγγο,….”
Τελικα οι χοντροι θα επιβιωσουν, ασε που εχουν γινει και ….sexy.
“…-Τελικά, ρε χοντρέ, η κρίση σου έκανε καλό, ποσά κιλά έχεις χάσει; …
-Καμιά δεκαριά από την συντεταγμένη πτώχευση, τον Δεκέμβρη του 2013.
– Αντέχεις ακόμη, έχεις να κάψεις ακόμη …αρκετό λίπος.
-Δεν στο έλεγα, …θα αντέξω έως τον Ιανουάριο του 2017, οπότε παίρνω σύνταξη σχεδόν το 40% απʼ αυτήν που πρόβλεπα, 1000 ευρώ , μ΄ άλλα λόγια 333 σουβλάκια με διπλή πίττα .
-Καλά το μυαλό σου είναι συνέχεια στο φαγητό.
-Δεν βλέπεις τι γίνεται; Άνθρωποι πεθαίνουν κυριολεκτικά από την πείνα, εδώ και δυο χρόνια.”
Δεν έχω πάρει ποτέ δάνειο (θα έπαιρνα μόνο αν αναγκαζόμουν για λόγους υγείας συγγενικού προσώπου) αλλά είχα βαρεθεί να τηλεφωνώ στις τράπεζες για τις κάρτες που έβρισκα κάτω από την πόρτα μου που δεν τις είχα παραγγείλει (και τις κατέστρεφα) και ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ όταν η άρχουσα οικονομική τάξη
– κατέστρεφε τη βιομηχανική και βιοτεχνική υποδομή μεθοδικά και χωρίς έλεος οδηγώντας κυρίως είτε στο δημόσιο είτε στο αντιπαραγωγικό ελεύθερο επάγγελμα και ευνοώντας τις εισαγωγές και τον τουρισμό (από τον οποίο δεν ζει μια χώρα)
– κατέστρεφε την αγροτική παραγωγή (όλοι μας θυμόμαστε τις επιδοτήσεις για τη χωματερή και ούτε καν τη διάθεσή τους στον τρίτο κόσμο που πεινούσε και τις εισαγωγές των ίδιων προϊόντων από τρίτες χώρες)
– διέλυε τα ταμεία (1998-1999 και μέσα δεκαετίας 2000-10)
Έχω κουραστεί 2,5 χρόνια τώρα να ακούω για τον τρόπο ζωής μου που σε τελική ανάλυση δεν ήταν επιλογή μου, αλλά πλύση εγκεφάλου.
Η ευθύνη έχει όνομα: ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και οι μικροί συνοδοιπόροι που προέρχονται από αυτούς και είναι τόσο προκλητικοί που σήμερα ακούς τη Διαμαντοπούλου να λέει ότι πρέπει να βάλουμε έξι υπουργούς σε κρίσιμους τομείς οι οποίοι να μην πολιτευτούν στις επόμενες εκλογές!
[ http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=443731 ]
Και σε τελική ανάλυση δημοκρατία σημαίνει και το δικαίωμα ενός λαού να αποφασίσει να αυτοκαταστραφεί.
@ Αφώτιστος Φιλέλλην, από το βιβλίο “Ο Κρατήρας Του Γέλιου Μου”, Εκδόσεις Φαρφουλάς, Αθήνα 2009.
σου εύχομαι να σκάσεις απ’ το πολύ φαΐ
μία επιφάνεια χαρτιού ένας στυλογράφος μία τριάδα δαχτύλων κάτι που αναπνέει ουσίες που οδηγούν υποτακτικά στην πλέον αρχέγονη πράξη το σκάλισμα να θορυβεί μέσα στην ύπαρξη ενός χρόνου εξαφανισμένου απ’ το χρόνο με τόπο το φως όπως το έρεβος οδηγεί και αντίστροφα μία διαδρομή εν τέλει χωρίς τρόπο με μόνη γοητεία την πρόθεση να εξακολουθεί αθώα έως αγνή εικάζοντας να προχωρεί ώσπου το σώμα ταλαιπωρημένο να ζωντανεύει θάνατο έτσι υδρόγεια κοσμοπολιτικά συμπαντικά ν’ αφουγκράζεται τον ήχο
Κι επειδή ούτε σύνταξη αναπηρίας έχω, πως γίνεται ξαφνικά να ανακαλύπτουν ότι υπάρχουν ολόκληροι νομοί όπου οι αναπηρικές συντάξεις άγγιζαν το 30% (ή και παραπάνω) του πληθυσμού τους, ε δεν ξέρω πόση εσωτερική δύναμη πρέπει να έχει κάποιος να μην πάει στο μαγαζί του κράτους και να τη βγάλει με ένα μπουρμπουάρ όταν πήγαιναν σιγά-σιγά όλοι στη γειτονιά του.
ΟΠΟΤΑΝ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ… ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ… ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, ΝΟΜΙΚΑ ΜΙΛΩΝΤΑΣ, ΑΛΛΟ ΚΛΟΠΗ ΚΙ ΑΛΛΟ… ΛΗΣΤΕΙΑ ΕΠΩΝΥΜΗ
Δε διαφωνώ, με τα λεγόμενα σας κ. Καρτάκη. Και, προς Θεού, δε συνηθίζω και δεν έχω συνθηματολογίσει… ποτέ. Περί βιασύνης: Δε θα χρεοκοπήσω εγώ, συντεταγμένα, αλλά η Ελλάς, δυστυχώς. Μετά τι θα σκάσει; Άγνωσται αι βουλαί του Ανθρώπου. Την καλημέρα μου!
Ακριβώς, κύριε Καρτάκη: Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΧΕΙ ΕΚΠΕΣΕΙ, ΠΡΟ ΑΜΝΗΜΟΝΕΥΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ. Τώρα, απλώς την πληρώνουν οι ‘δημοκράτες υπήκοοι’. Όντας ιθαγενής Έλλην και όχι υπήκοος και δη από την Κύπρο… τα είδαμε τα χάλια-μπάλια της δημοκρατίας και της γιούργια-γιούργια στον κουβά με τα κουλούρια, ανατροπής της. Το θέμα είναι: “Ωδή Στους Τσακισμένους Πελαργούς”, Γιώργος Λίκος: Πότε θα περάσει ο…
Βέβαια, ο Γιώργος Λίκος, ανάμεσα σε άλλα, λέει ρωτώντας: Θα ‘ρθει ο… /-Αναφορικά με τους Γερμανούς: 41 χρόνια, γερμανικό νούμερο, Σκοπιά (ΙΙ). Καλημέρα κι από εμένα και πάλι.
ΠΩΣ ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;) –PLAN B(Σχεδίασμα αφηγηματικού δοκιμίου )
Αποσπασμα
………………………………..
Ο λαός υπό το βάρος των προσθέτων μέτρων (φόρος επιτηδεύματος στους ελεύθερους επαγγελματίες, φόρος κατοχής οικίας, φόρος αναψυκτικών,…, μη χορήγηση από τα ασφαλιστικά ταμεία χαπιών Viagra, Levitra και Cialis κατά της στυτικής δυσλειτουργίας προξενηθείσας εκ καταθλίψεως λόγω των οικονομικών μέτρων, κ.λ.π. ) αλλά και της ταλαιπωρίας που υφίσταται στο ΙΚΑ, στα νοσοκομεία, κ.λ.π., ξεσπά κάθε φορά που βλέπει μπροστά του κρατικό λειτουργό.
Καθημερινά, καταγράφονται περιστατικά με φραστικές κυρίως επιθέσεις σε υπουργούς και βουλευτές, που βρέθηκαν σε κάποια ταβέρνα και δέχτηκαν στην καλύτερη περίπτωση την έντονη κριτική των θαμώνων και την απαίτηση να αποχωρήσουν από τον χώρο και στην χειρότερη απειλές, γιαουρτώματα και ξυλοδαρμοί.
Τον Απρίλιο του 2013, λόγω των παραπάνω προβλημάτων που αντιμετώπιζαν αρκετοί βουλευτές που στήριζαν –ακόμα- την κυβέρνηση διαχείρισης του εθνικού χρέους (με τους δύο πρώην συγκάτοικους φοιτητές σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και τώρα Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης) απέσυραν την εμπιστοσύνη τους και σε σχετική ψηφοφορία επί προτάσεως δυσπιστίας ( μομφής) η κυβέρνηση έχασε την δεδηλωμένη .
Οι εκλογές θα διεξαχθούν τον Μάιο του 2013.
Λόγω του εκλογικού συστήματος(το πρώτο κόμμα λαμβάνει επιπλέον 50 έδρες), συνεπηχθη Λαϊκό Μέτωπο απόσεισης του χρέους που το συναποτελούσαν :
Πατριώτες βουλευτές που αποχώρησαν από τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα (κυρίως του συντηρητικού και σοσιαλ-συντηρητικού χώρου ακόμη και από το εθνικο-λαϊκίστικο κόμμα )
η επιτροπή διαχωρισμού του χρέους σε ηθικό και ανήθικο/επαχθές
η επιτροπή διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων
η επιτροπή αποζημίωσης Ελλήνων εραστών-επιβητόρων (τα kamakia)
η επιτροπή αποζημίωσης Ελλήνων gasterbeiter εραστών-επιβητόρων Δ. Γερμανίας
το ελληνικό παράρτημα της διεθνούς κίνησης “ένα σεντ την λέξη για να σώσουμε την Ελλάδα!”
το κίνημα ”μια σπίθα έχω μέσα στην καρδιά”
τo κίνημα “Γιώργος Θαλάσσης”
2 σοσιαλ-λαϊκίστικα απο-κόμματα με ηγέτες δικηγόρους-εργατολογους και πρωην αθλητές-δημοσιογράφους ,
Το κόμμα ”οι λιγούρηδες για εξουσία της αριστεράς”,
Συριζιασμενοι αριστεροί και άλλες τροτσκιστικές ομάδες
oι παλιμπαιδιζοντες (μετά από σοβαρό πρόβλημα υγείας) “παππούδες” του πολυτεχνείου και άλλες βολονταριστικες και ανώριμες πνευματικά ομάδες.
οι οικολόγοι πράσινοι και άλλοι χορτοφάγοι και φυσιολάτρες
η συνομοσπονδία ποδηλατών και άλλες σωματικά ναρκισσιστικές ομάδες (μεσήλικες ποδοσφαιριστές της Κυριακής, …)
μεγάλη έκπληξη ήταν η συμμετοχή του μετα-σταλινικού κόμματος στο Λαϊκό Μέτωπο.
Οι μόνες αλλαγές που έκανε εδώ και 10 έτη ήταν :
-η αντικατάσταση της ηγετιδός του (γιατί ολοκληρώθηκε η καρτέλλα των ενσήμων της) με τέως ”χαϊδεμένο παιδί” της δεξιάς και λεσβία, επί μακρόν σε κλιμακτήριο, η οποία ευτυχώς και αιφνιδίως εθεραπεύθη και
-ότι επέτρεψε (μετά το πειρατικό-επαναστατικό σκουλαρίκι στους νεολαίους)περαστό κόσμημα στον αφαλό (κοινώς σκουλαρίκια piercing αφαλού) για την θηλυκή νεολαία της. Ο συνήθης διάκοσμος -εκτός από συνθετικά διαμάντια- ήταν το κόκκινο αστέρι και το μεταμοντέρνο σφυροδρέπανο…
Οι δυο κύριοι αντίπαλοι των εκλογών ήταν ο Συνασπισμός της κυβέρνησης διαχείρισης του εθνικού χρέους και το Λαϊκό Μέτωπο απόσεισης του χρέους.
Η οικονομική ύφεση και τα διαδοχικώς λαμβανόμενα φορολογικά μέτρα, είχαν σαφώς οδηγήσει τους αρχικά “αδιάφορους” και ”αιωνίως αθώους” νοικοκύρηδες και παραδοσιακούς ψηφοφόρους του συντηρητικού και σοσιαλ-συντηρητικού χώρου προς τα αριστερά (μάλλον προς την αντιμνημονιακη κατεύθυνση). Μερικοί δε συντηρητικοί ελεύθεροι επαγγελματίες με κύριο πελάτη το δημόσιο, αφού η σκανδαλώδης “εύνοια της τύχης” τους εγκατέλειψε οριστικά (βέβαια πολύ καθυστερημένα, μετά την μετα-ολυμπιακή οικονομική κρίση που άρχισε το 2005 για να εξελιχθεί βαθμιαία στην κρίση του 2009) και ένοιωσαν πλέον τις επιπτώσεις της (μείωση κύκλου εργασιών και κερδών, συρρίκνωση προσωπικού, κ.λ.π.) μετά από 15 έτη ευημερίας, μετανιωμένοι για την αδιαφορία τους, διακινούσαν απίθανα κείμενα για την πρότερη πολιτική τους τοποθέτηση, (όπως το “Οι αδιάφοροι, του Αντόνιο Γκράμσι”[9], που περιγράφει την πρότερη ζωή τους) μερικοί δε έγιναν και φρικιά τύπου “ξεπεσμένος δεξιός”.
Ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός. Ο λαός-μη έχοντας πλέον αυταπάτες- παρά την αηδία του και για τους δυο παραπάνω συνασπισμούς προτίμησε ολίγον περισσότερο το Λαϊκό Μέτωπο απόσεισης του χρέους που έλαβε 51,7% και με 177 βουλευτικές έδρες μπορούσε πλέον να εφαρμόσει το αντι-μνημονιακο πρόγραμμα του.
Βέβαια, όπως συμβαίνει στα λαϊκά μέτωπα, καθυστέρησε επί ένα μήνα η επιλογή των υπουργών και υφυπουργών που ολοκληρώθηκε (μετά από 27 ολονύχτιες συσκέψεις των νικητών) τον Ιούνιο του 2013, με σύνολο 97 υπουργών και υφυπουργών, για να υπάρχει αντιπροσωπευτικότητα. Εβδομηνταπενταρηδες επαγγελματίες αριστεροί της γενιάς του Λαμπράκη και του 114 με φαλάκρα και χιονάτα μουστάκια έγιναν –επιτέλους- υφυπουργοί….
…………………………………………………………………………………………………………
VΙΙΙ. Ιούνιος 2013
Η νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου απόσεισης του χρέους,
μη μπορώντας να περιμένει άλλο (60 έτη μετά την συνθήκη του Λονδίνου του
1953 «περί εξωτερικών Γερμανικών Χρεών») κηρύσσει μονόπλευρο συμψηφισμό των
απαιτήσεων που διατηρούσε από τις προαναφερόμενες αποζημιώσεις ύψους 162
δις, αλλά ατυχώς την χρονική στιγμή εκείνη, το μερίδιο της Γερμανίας επί του
δανείου του μνημονίου και τα ελληνικά ομόλογα στο θησαυροφυλάκιο γερμανικών
πιστωτικών ιδρυμάτων ανερχόταν μόλις στα 80 δις.
Οι πιο ριζοσπάστες της κυβέρνησης απαίτησαν και επέτυχαν να επιδιωχθεί η
άμεση είσπραξη και μέρους των υπολοίπου της οφειλής, με κατάσχεση γερμανικής
περιουσίας λ.χ. των σημαντικότερων εταιρειών Γερμανικών συμφερόντων, από το
σύνολο 120 περίπου με έδρα στην Ελλάδα, και με κάθε άλλο πρόσφορο μέσο.
………………………………….
Ας θυμηθούμε, ότι παρά τις γκρίνιες των ΜΜΕ και των πολιτικών μας για
μηδενικές επενδύσεις από το εξωτερικό, η Τράπεζα της Ελλάδας αναφέρει
σχετικά ότι “από το 2004 έως το 2008 οι ακαθάριστες εισροές Ξένων Άμεσων
Επενδύσεων ανήρθαν στα 28,4 δισεκατομμύρια ευρώ”, ενώ σύμφωνα με το
Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, το 2010 (εποχή
οικονομικής κρίσης για την Ελλάδα) οι ελληνικές εισαγωγές από την Γερμανία
ανήλθαν στα 5,93 δις, ενώ οι ελληνικές εξαγωγές στην Γερμανία ήταν
υποτριπλάσιες (1,96 δις). Πολλαπλασιάζοντας 4 δις μέσο ετήσιο εμπορικό
έλλειμμα της χώρας με την Γερμανία επί 20 έτη, προκύπτει συνολικό εμπορικό
έλλειμμα 80 δις της χώρας μας και αντίστοιχο εμπορικό πλεόνασμα εις όφελος
της Γερμανίας. Το 2009 εισήχθησαν γερμανικά αυτοκίνητα αξίας 767 εκατ., ενώ
το 2010 μειώθηκαν σε 270 εκατ.!
” Συμπεράσματα μελέτης ελληνικής τράπεζας, Απρίλιος 2011 : Η υπερκατανάλωση
και η απώλεια ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας κατά την τελευταία
10-ετία οδήγησαν σε ευμεγέθη και επίμονα ελλείμματα του Ισοζυγίου Τρεχουσών
Συναλλαγών (ΙΤΣ) και τη συνακόλουθη ταχεία άνοδο του ακαθάριστου εξωτερικού
χρέους. .
Στην αντιμετώπιση των εξωτερικών ελλειμμάτων μπορούν να συμβάλλουν και οι
Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ). Ωστόσο, ενώ βραχυπρόθεσμα . συμβάλλουν στη
χρηματοδότηση των ελλειμμάτων του ΙΤΣ μέσω της εισροής κεφαλαίου,
μεσοπρόθεσμα το βαρύνουν με την επανεξαγωγή των κερδών τους (ενίοτε και με
στρεβλή τιμολόγηση των ενδοομιλικών συναλλαγών). Επομένως, το καθαρό
αποτέλεσμα στο ΙΤΣ εξαρτάται από το είδος των ΑΞΕ. Θετικό αποτέλεσμα
παράγουν οι ΑΞΕ οι οποίες δημιουργούν εμπόριο (trade oriented) και
συμπληρώνουν το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας Αντίθετα, οι ΑΞΕ
υποκατάστασης εμπορίου μπορεί να εκτοπίζουν εγχώριες επιχειρήσεις με
εξαγωγικό προσανατολισμό.
Η συνολική ευημερία ωφελείται περισσότερο αν οι ΑΞΕ ωθούν στην αναδιάρθρωση
των κλάδων σε συμφωνία με ένα δυναμικό συγκριτικό πλεονέκτημα, ήτοι, στην
στροφή προς προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και άρα υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Αυτό ουδέποτε επετεύχθη. Μεταπολεμικά, το επίπεδο των ΑΞΕ στην Ελλάδα υπήρξε
ιδιαίτερα χαμηλό, αφορούσαν δε σχεδόν αποκλειστικά δραστηριότητες
εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και έντασης εργασίας … Τα τελευταία έτη, η
πλειονότητα των ΑΞΕ πραγματοποιήθηκε σε τομείς χαμηλής τεχνολογίας, ιδίως
στο λιανικό εμπόριο και γενικότερα σε υπηρεσίες εξυπηρέτησης της
-μεγεθυνόμενης- εγχώριας αγοράς. Αυτή την τάση ευνόησαν οι ολιγοπωλιακές
δομές πολλών κλάδων της ελληνικής οικονομίας. Επίσης, η υπερτίμηση της
πραγματικής ισοτιμίας δημιουργούσε μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους για προϊόντα
και υπηρεσίες που έχουν παραχθεί αλλού, με δεδομένο κόστος. Τέλος, οι
περισσότερες ΑΞΕ αφορούσαν εξαγορές εγχώριων επιχειρήσεων και όχι δημιουργία
νέων (Greenfield investment). Ως αποτέλεσμα, δεν επεκτείνεται η παραγωγική
βάση της οικονομίας αλλά μόνο μεταβάλλεται η εθνικότητα της ιδιοκτησίας του
κεφαλαίου.”
………………………………….
Ταυτόχρονα, μόλις προσγειώθηκαν σε ελληνικά αεροδρόμια τα πρώτα είκοσι
αεροπλάνα της LUFTHANSA και άλλων γερμανικών εταιρειών πτήσεων charter,
κατασχέθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση, οι δε επιβάτες τους, πάνω από 3700,
φιλοξενηθήκαν υπό περιορισμό, αναγκαστικά διασκορπιζόμενοι σε διάφορα μέρη.
Επίσης η είσπραξη μέρους του υπολοίπου της γερμανικής οφειλής, συνεχίσθηκε
με τις κατασχέσεις του υπολειπόμενου χρόνου εκμετάλλευσης του αεροδρομίου ”
Ελευθέριος Βενιζέλος” από την εταιρία «Hochtief» (που είχε κατασκευάσει και
το καταφύγιο του Αδόλφου Χίτλερ), της Siemens Hellas, θυγατρικών
φαρμακευτικών εταιρειών, κ.λ.π.
Η γερμανική κυβέρνηση, προ των επερχομένων εκλογών, σκλήρυνε την στάση της
και κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα.
Γερμανικά πολεμικά αεροπλάνα εμφανίσθηκαν μετά από 72 έτη στον ελληνικό
εναέριο χώρο για να ασκήσουν πίεση. Από τον γερμανικό σχηματισμό 2 αεροπλάνα
με πιλότους, που ήταν εγγονοί παρασημοφορημενων χιτλερικών αεροπόρων
βομβαρδιστικών καθέτου εφορμήσεως Junkers Ju 87 «Stuka» της Luftwaffe,
ενεπλάκησαν σε σκληρές και επικίνδυνες αερομαχίες με ισάριθμα ελληνικά
καταδιωκτικά. Κατά τους ελιγμούς πάνω από την Κέρκυρα συγκρούσθηκαν 2
αντίπαλα αεροπλάνα και κατέπεσαν στο Ιόνιο. Παρακούοντας τις κατευναστικές
διαταγές του ελληνικού κέντρου επιχειρήσεων, 2 καταδιωκτικά με πιλότους ,
εγγονοί σφαγιασθεντων παππούδων στο Δίστομο και στα Καλάβρυτα, εκτόξευσαν
ακαριαία όλους τους διαθεσίμους πυραύλους αέρα-αέρα και καταρριφθήκαν τρία
γερμανικά αεροπλάνα .
Η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και ο ΟΗΕ με πολύ αυστηρές ανακοινώσεις καταδίκασαν τις
απαράδεκτες – για πολιτισμένα (λέμε τώρα) κράτη-συμμάχους στο ΝΑΤΟ και
εταίρους στην ΕΕ – πολεμικές εμπλοκές πάνω από τον ελληνικό εναέριο χώρο
καθώς και τον -σε bungalows- περιορισμό Γερμανών τουριστών (οι περσότεροι
των οποίων δεν είχαν αντίρρηση για την δωρεάν πατροπαράδοτη ελληνική
φιλοξενία, την δε βραδινή ικανοποίηση των ενδιαφερομένων Γερμανίδων,
ανέλαβαν – σχεδόν μυστικά και λαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις
για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους ημεδαπούς- αγγλομαθή και γερμανομαθή
βαλκάνια γκαρσόνια).
Μετά την Τουρκία στην Κύπρο το 1974, ήταν η δεύτερη φορα που μέλος του ΝΑΤΟ
επιτίθεται σε άλλο μέλος του . Η κυβέρνηση έξαλλη απεφάσισε την έξοδο μας
από το ΝΑΤΟ . Ευτυχώς, εκτός ΝΑΤΟ, θα γλυτώναμε ένα σωρό ετήσιες δαπάνες για
εξοπλισμούς που βάρυναν από την δεκαετία του ’60 τους ελληνικούς
προϋπολογισμούς, καθώς και τα τρέχοντα έξοδα του πολεμικού μας ναυτικού (
τροφοδοσία προσωπικού, καύσιμα, πολεμοφόδια και εκτός έδρας) για τις
περιπολίες έναντι της πειρατείας που είχε αναπτυχθεί στα παράλια της Βορείου
Αφρικής, μετά τις συνεχιζόμενες επιθέσεις, εξεγέρσεις και διαμάχες που
συνέχιζαν από το 2011 έως σήμερα, μεταξύ ΝΑΤΟ και αραβικών κρατών, αραβικών
κρατών και νέων ασταθών κρατών και φυλών..
ΙΧ. Σεπτέμβριος 2013
Όμως η γερμανική κοινή γνώμη μεταστράφηκε (όπως είχε ήδη διαφανεί καθ’ όλη
την διάρκεια του 2011, με τις διαδοχικές πανωλεθρίες που υπέστησαν το FDP
και οι Χριστιανοδημοκράτες, κατά τις εκλογές στα περισσότερα κρατίδια) και
τις ομοσπονδιακές εκλογές κέρδισαν – κατά κράτος – οι Σοσιαλδημοκράτες και
οι Πράσινοι. Σχηματίσθηκε λοιπόν κυβέρνηση συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και
Πρασίνων με την ανοχή του κόμματος της Αριστεράς(Die Linke).
………………………………..
“Στις 3 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 24 χρόνια από την ένωση των δυο Γερμανιών.
Ίσως σε καμία άλλη περίπτωση μια τόσο λαμπρή επέτειος δεν προκάλεσε τόσο
αρνητικά σχόλια και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού.
Οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι η ενοποίηση ήταν πρόωρη και πως η Δυτική
Γερμανία απλώς εξαγόρασε την Ανατολική για ένα κομμάτι ψωμί. Ο τότε
επικεφαλής των σοσιαλδημοκρατών, Όσκαρ Λαφοντέν, προειδοποιούσε ότι η
ενοποίηση θα δημιουργήσει ένα εσωτερικό χάσμα αντικαθιστώντας το φυσικό
τείχος του Βερολίνου με ένα ταξικό τείχος ανάμεσα σε δυτικογερμανούς και
ανατολικογερμανούς. Κανένας δεν ήθελε όμως να τον ακούσει.
Και ύστερα η Γερμανία ανέλαβε και επισήμως το ρόλο της οικονομικής
ατμομηχανής της Ευρώπης, αντιλαμβανόμενη την ΕΕ ως ένα πολύτιμο εργαλείο για
την κυριαρχία της. Τα πλεονάσματα που παρουσιάζει σήμερα σε αντίθεση με τα
τεράστια χρέη της ευρωπαϊκής περιφέρειας, που οδήγησαν σε κοινωνικές και
οικονομικές περιπέτειες την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, ήταν
μια μόνο από τις συνέπειες που πολλοί προέβλεπαν αλλά ελάχιστοι ήθελαν να
αντιμετωπίσουν κατάματα. Ευρώπη δυο ταχυτήτων και Γερμανία δυο ταχυτήτων..
Χρόνια Πολλά Βερολίνο. Οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν”(ενόψει του Γ’
Γερμανο-ευρωπαϊκού πολέμου 😉
Υπό το κράτος της επετείου της πτώσης του τείχους, ο 68χρονος πλέον Daniel
Cohn-Bendit, υπουργός εξωτερικών της νέας γερμανικής κυβέρνησης και γνωστός
υποστηρικτής της χώρας μας στην Ε.Ε., μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με
την ελληνική πλευρά – με το σκεπτικό ότι η ενσωμάτωση του σχεδόν αλκοολικού
και αδιάφορου για εργασία πληθυσμού της πρώην ανατολικής Γερμανίας και άλλα
παρόμοια βαρίδια που πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα η νέα γερμανική
κυβέρνηση όπως αύξηση των επί δεκαετία καθηλωμένων μισθών των Γερμανών
εργαζομένων, η ανόρθωση του κοινωνικού κράτους,. καθιστούν ανεδαφική την
άμεση αποπληρωμή των 162-80=82 δις, συμφωνήθηκε η αποπληρωμή των γερμανικών
οφειλών να γίνει με ευρωομόλογα που βαρύνουν την Γερμανία και που θα
διατίθενται σε δέκα ετήσιες δόσεις.
Με τις δόσεις αυτές θα άρχιζε να μειώνεται το συνολικό ελληνικό χρέος που το
2011 ήταν 340 δις και -μετά από επεισοδιακή Σύσκεψη Κορυφής των 27 ηγετών
της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο του 2013 – αποφασίσθηκε τελικά η επαναδιαπραγμάτευση
του ελληνικού χρέους των 110 δις σε 20 έτη με επιτόκιο 2% (δηλ. όσο σχεδόν
δανείζονταν το τέλος του 2013 οι τράπεζες από το ΕΚΤ).
Tο δημόσιο χρέος μας είχε ανέλθει στα 400 δις στο τέλος του 2013. Η επιτροπή
εντοπισμού του ανήθικου/επαχθούς χρέους εργάσθηκε συστηματικά από την ίδρυση
της, επί 3 σχεδόν έτη και με εξέταση των προαναφερόμενων τριών όρων
υπολόγισε το επαχθές χρέος και τους τόκους που προέρχονται απ’ αυτό .
Έξη μήνες μετά την κυβερνητική μεταβολή, ψηφίσθηκε στην ελληνική βουλή η
διαγραφή των απεχθών χρεών (των δημοσίων δαπανών που δεν χρησιμοποιήθηκαν
προς όφελος των πολιτών, αλλά ήταν το αποτέλεσμα της διαφθοράς, των
υπερτιμολογήσεων κλπ), που ανερχόταν στο 30% του συνολικού χρέους των 400
δις, δηλ. 120 δις. Αν αφαιρέσουμε από το συνολικό χρέος των 400 δις, τα
80 δις που συμψηφίσαμε με μέρος των γερμανικών κατοχικών αποζημιώσεων και το
απεχθές χρέος των120 δις, απομένει χρέος μόνον 200 δις.
Η φράση ” the greek pride” ή ” the greek filotimo” μεταφράζεται ως
υπερηφάνεια, φιλότιμο, φιλοτιμία , υπεροψία (που για τους πραγματικούς
φιλέλληνες αποδίδεται καλύτερα με την υπεροψία απέναντι σε κάθε ηλίθιο
καθολικό ή προτεσταντικό κανόνα) εξηγούσε συνοπτικά τι πραγματικά συνέβη.
Κυρίως, λόγω των επανειλημμένων καυστικών σχολίων γερμανικών εφημερίδων και
περιοδικών (Focus, Spiegel, κ.λ.π.), με ελληνικό πείσμα και εφευρετικότητα,
και με εργώδεις προσπάθειες, αύξηση παραγωγικότητας, παραγωγής και
εξαγωγών, αύξηση της τουριστικής κίνησης κατά 30%, το δε β’ εξάμηνο του
2013, με μείωση δαπανών και αύξηση σχεδόν κατά 50% του ΠΔΕ, καταφέραμε, το
τέλος του 2013, το ΑΕΠ να ανέλθει στα 240 δις, οπότε το εναπομένον χρέος,
από 140% το 2011, μετά την παρέμβαση των θεών στην ελληνική τραγωδία «the
greek dept/το ελληνικό χρέος (παιζόταν στα αγγλικά με ελληνικούς
υπότιτλους), δηλ. «τους από μηχανής θεούς (διαγραφή και συμψηφισμό)»,
κατήλθε μόλις στο 83.3% του ΑΕΠ.
Το 2013, ήταν μια χρονιά που άφησε άναυδους τους Γερμανούς, τους
αξιωματούχους του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, του ΕΚΤ, του EFSF και της
Ε.Ε., ενώ το τραγούδι από το ελληνικό μετα-punk συγκρότημα “The Greek Dept”
που παιζόταν στα ραδιόφωνα και στις ιδιωτικες τηλεοράσεις όλης της Ευρώπης
με τίτλο “I made it with my Greek way” ήταν -συμβολικά- η επιτυχία που
αποτελούσε την καλύτερη εκδίκηση, και που αποστόμωσε δια παντός τους
πικρόχολους αναλυτές κάθε είδους, γεννήτορες των κακών κριτικών για μια
πενταετία.
X. Οι καλοί θεοί της Ελλάδας μας δίνουν (;) και άλλες ελπίδες
……………………………………
To see a world in a grain of sand
And a heaven in a wild flower,
Hold infinity in the palm of your hand
And eternity in an hour.
A robin redbreast in a cage
Puts all heaven in a rage.
A dove-house filled with doves and pigeons
Shudders hell through all its regions.
A dog starved at his master’s gate
Predicts the ruin of the state…
William Blake,
Auguries of Innocence.