Email : lyt646@yahoo.gr
Συνέβησαν κι αυτά τα όμορφα σήμερα στην απονομή βραβείων του «καφενείου των ιδεών» στη Σαλαμίνα, μέσα στα πλαίσια του Πανελλήνιου Διαγωνισμού «Σικελιανά 2006» όπου εκτός των άλλων ευτράπελων, αναγκαστήκαμε όλοι μας να πληρώσουμε χαράτσι των 10 ευρώ για την απόκτηση του βραβείου μας, εφόσον σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες του διαγωνισμού κέρδισαν τουλάχιστον ένα βραβείο, αρκετοί από αυτούς και δεύτερο και τρίτο, αφού οι κατηγορίες των λογοτεχνημάτων που βραβεύτηκαν ήταν υπερβολικά πολλές! Η απαράδεκτη εκδήλωση της απονομής των βραβείων, ξεκίνησε στις 10.30 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 14.00 το μεσημέρι και κατά τη διάρκεια αυτής, μοιράζονταν σωρηδόν βραβεία ποίησης, πεζογραφημάτων, δοκιμίων, παραμυθιών και έργων εικαστικής τέχνης. Περιττό να σας πω, πως πήγα στην εκδήλωση για να βραβευτώ με το πρώτο βραβείο ποίησης, για το ποίημά μου «Ένας Άγγελος» και τελικά βραβεύτηκα με το πρώτο βραβείο «ανένταχτης ποίησης» για κάποιο ποίημα με τον τίτλο «Αναμενόμενη έπαρση» που φυσικά ΔΕΝ είναι δικό μου.
Επιχείρησα να διαμαρτυρηθώ στον πρόεδρο του σωματίου για το λάθος, με ρώτησε αν το ποίημά μου είχε κάποιο τίτλο ή ήταν «άτιτλο» (ενώ σαν πρόεδρος του συλλόγου και της κριτικής επιτροπής, μάλλον θα έπρεπε να έχει κατάσταση με τα έργα που η επιτροπή ξεχώρισε) και τελικά μου πρότεινε να αναγράψω σε ένα χαρτάκι τα στοιχεία μου, ώστε το σωστό βραβείο με τον ακριβή τίτλο να μου ταχυδρομηθεί στο σπίτι (σημειώνω εδώ πως πλήρωσα 10 ευρώ χαράτσι για το βραβείο, συν τα έξοδα του καραβιού για να περάσω απέναντι από τον Πειραιά στη Σαλαμίνα).
Μόλις επιχείρησα να γράψω τα στοιχεία μου και τον τίτλο του ποιήματος εκ νέου, ο εκπρόσωπος του οργανισμού Unesco που βρισκόταν ακριβώς δίπλα μου, μου απηύθυνε τον λόγο, λέγοντάς μου, «νεαρέ όχι τώρα, στο τέλος θα έρθεις, μετά την διαδικασία» με αρκετά έντονο ύφος μπορώ να πω.
Τελικά έφυγα απογοητευμένος, γιατί μάλλον δεν είχα λόγο να παραμείνω περισσότερο, σε μια τόσο γελοία εκδήλωση με πληρωμένα διπλώματα και βραβεία για όλους, (να σημειώσω ακόμα ότι το χαρτάκι του προέδρου της επιτροπής ήταν γεμάτο από λάθος ονόματα και λάθος τίτλους έργων), πήρα βέβαια στα χέρια μου το λανθασμένο βραβείο σαν αποδεικτικό της αθλιότητας ορισμένων επιτροπών που πασχίζουν να προβληθούν,
και μόλις επέστρεψα στο σπίτι, έστειλα ένα γραπτό μήνυμα στο πρόεδρο της επιτροπής στο κινητό του τηλέφωνο που αναγράφεται στην ειδοποίηση του βραβείου μου, ότι αν μέσα στην εβδομάδα δεν έχω στα χέρια μου το σωστό βραβείο εφόσον το πλήρωσα, θα αναγκαστώ να καταφύγω με καταγγελία μου στα μέσα ενημέρωσης για την όλη διοργάνωση στη Σαλαμίνα, και σίγουρα ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ!
Γιώργος Σ. Κόκκινος
Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2006
Σημείωση του “ποιείν”: η πρώτη φωτογραφία είναι από το μπλογκ “Σταγόνες Δροσιάς” η δεύτερη από την Ελληνίδα, η τρίτη από τον Γιώργο Μίχο. Ως “ποιείν” δεν δημοσιεύουμε πλέον ανακοινώσεις για διαγωνισμούς και ανθολογίες ποίησης επί χρήμασι. Το κάναμε με την ale amoroza και το μετανιώσαμε, μάλλον το κατεβάσαμε αν θυμάμαι καλά.
Όλοι υποπέσαμε αγαπητέ μου Γιώργο στο αμάρτημά σου. Έχει μείνει στην ιστορία η ανθολογία του Ηλία Πολύδωρου, εκδόσεις “ΚΡΙΤΗΡΙΟ”, Μενάνδρου 19, Αθήνα, 1971.
Είχα πληρώσει κι εγώ τότε…για τα 2 αντίτυπα (φυσικά…), αλλά τώρα παρηγοριέμαι γιατί κάθε φορά που το ξεφυλλίζω, βλέπω πως βρίσκομαι με καλή συντροφιά…ως και με ποιητές που έτυχαν Κρατικών Βραβείων…τι να σου πω…
Η σχολή μας εδώ, πρώτον είναι τζάμπα, και δεύτερον και σημαντικότερο δεν έχει κανέναν καθηγητή στην έδρα, καθηγητές είναι όλοι όσοι παίρνουν το λόγο κρίνοντες και κρινόμενοι….κι για αυτό το λόγο και μόνο θα συνεχίσουμε…με τη συμπαράστασή σας.
Πραγματικά δε το περίμενα, να δω τις εντυπώσεις μου από την περασμένη Κυριακή και στο poiein, αν και επέμεινα στον Σωτήρη Παστάκα να δημοσιευτούν! Χαίρομαι και πάλι, που η φωνή διαμαρτυρίας μου βρίσκει καταφύγιο στο poiein!
Δεύτερον, η φωτογραφία του Γ’ βραβείου ποίησης από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, είναι πιθανόν να παρασύρει τους αναγνώστες του poiein, θεωρώντας πως κάθε λογοτεχνικός διαγωνισμός, γίνεται επί χρήμασι και όλα τα βραβεία λογοτεχνίας, τελικά είναι στημένα! Δεν είναι έτσι!
Θέλω να διευκρινίσω, πως ουδεμία σχέση υπάρχει ανάμεσα στον διαγωνισμό του “καφενείου των ιδεών” που προκάλεσε την αντίδρασή μου, με τον διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, όπου στον δεύτερο η διαδικασία ήταν αξιοκρατική και δίκαιη, εφόσον από τα 150 άτομα που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό στην κατηγορία της ποίησης, μόλις οι 10 κέρδισαν βραβείο ή έπαινο, και ένας από αυτούς ήμουν εγώ, και μάλιστα ο νεαρότερος σε ηλικία!
Τρίτον, δε γνώριζα που πήγαινα, ε δε ρώταγα; 🙂
Δε νομίζω πως υπέπεσα σε κάποιο ολίσθημα, γιατί αν γινόταν αυτό, δε θα έστελνα την παραπάνω επιστολή σε κανέναν! Κι όμως φρόντισα να ενημερώσω μετά το πάθημά μου, 2 έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά, 2 ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, το poiein είναι ένα από αυτά, καθώς και άλλους φίλους του χώρου της λογοτεχνίας!
Το σίγουρο πάντως είναι, όπως έγραψα ήδη και στο δικό μου blog, πως κάποιοι εκμεταλλεύονται εμπορικά την ανάγκη μας, σ’ εμάς τους μη εκδοθέντες που είμαστε η πιο εύκολη λεία, για τη χορήγηση βραβείων άνευ αξίας και σημασίας, καθ’ ότι πληρωμένα, κι αν αυτό δεν προβληθεί σαν κάτι αρνητικό στους κόλπους της λογοτεχνίας, θα συνεχίζει να συμβαίνει επ αόριστον!
Εύχομαι έστω και από το βήμα αυτό του Σωτήρη Παστάκα, κάποιοι φίλοι που αγαπούν την ποίηση όσο κι εγώ, να αντιδράσουν με τον δικό τους τρόπο σε εκδηλώσεις σαν του “καφενείου των ιδεών”, που προσβάλουν αν μη τι άλλο τη νοημοσύνη μας! Ευχαριστώ!
Θα ήθελα να προσθέσω και γω στη διευκρίνηση του κ. Κόκκινου ότι στο Διαγωνισμό της ΠΕΛ υπάρχει αξιοκρατία και όχι χρηματικό έπαθλο καθώς και ουδεμία χρηματική συμμετοχή . Το διαπίστωσα λαμβάνοντας μέρος ,όπου έλαβα το Α΄βραβείο ποίησης .Η τελετή βράβευσης έγινε στις 10 Δεκεμβρίου 2006 ,από όπου και ο εικονιζόμενος έπαινος του κ. Κόκκινου .
Το σχετικό ποίημα θα στείλω στον κ. Παστάκα ταχυδρομικά . ευχαριστώ για τη φιλοξενία .
Μπράβο στο δημιουργό του poiein !!!
Συγχαρητήρια στην Μαρία Σκουρολιάκου, και για το εξαίρετο ποίημά της που ακούσαμε στην εκδήλωση της ΠΕΛ, και για το Α’ βραβείο ποίησης, που της απονεμήθηκε!
Μπράβο σου Μαρία για τη συμμετοχή αυτή στο poiein, ήταν χρήσιμη και πολύ σημαντική η διευκρίνησή σου! Επιβεβαιώνω, πως ουδεμία χρηματική συμμετοχή δεν κατέβαλαν οι βραβευθέντες της ΠΕΛ!
Θα ήθελα κι εγώ συντόμως να καταθέσω την εμπειρία μου από τη Σαλαμίνα πέρσι….τα Σικελιανά 2005 δηλαδή….
Με κάλεσαν να παραλάβω το 3ο βραβείο “ποίησης προβληματισμού” για το ποίημά μου “Ντόπιγκ” Ήταν πραγματικά μια παρωδία…
Ακόμη και η επιστολή που μου έστειλαν για να με καλέσουν ήταν γεμάτη λάθη, πρόχειρα γραμμένη. Κι εκεί γινόταν ένας χαμός. Χορευτικά συγκροτήματα, άκυρες καταστάσεις και ό κάθε άσχετος ανέβαινε στο βήμα και ΄’ελεγε ότι ήθελε. Όλοι εκτός από τους βραβευθέντες. Μας βασάνιζαν 2 ολόκληρες μέρες παρακαλώ…. και σεβασμός στην τέχνη 0.
Εννοείται πως δεν άντεξα να κάτσω και να παρακολουθήσω αυτό το βασανιστήριο.
Τώρα γιατί τα δίνουν όλα αυτά τα βραβεία και τι νόημα έχει δεν καταλαβαίνω. Και θέλω να πιστεύω ότι όποιος πάει για μια φορά στη Σαλαμίνα, αν σέβεται τον εαυτό του, δεν κάνει το λάθος να ξαναπάει…
Θα ήθελα όμως να πως ότι δε συμβαίνει το ίδιο παντού…σε όλους τους ποιητικούς διαγωνισμούς, εννοώ. Έχω τύχει και σε συμπαθητικές βραδιές όπου ένιωσα ζεστά και είχα την τύχη να γνωρίσω ενδιαφέροντα άτομα.
Χριστίνα Πασχάλη
Αγαπητέ φίλε, ειλικρινά είναι τραγελαφικά τα όσα περιγράφεις και κατά κάποιο τρόπο, όλοι οι καλλιτέχνες έχουν εμπειρία από τέτοιου είδους τραγικές για τη τέχνη στιγμές, κατασκευασμένες από ανθρώπους που με τη Τέχνη ουδεμία σχέση έχουν.
Θα ήθελα όμως να μου εξηγήσεις που και πως εμπλέκεται η UNESCO όπως και το όνομα του “εκπροσώπου της UNESCO”.
Σαν Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας, θέλω να γνωρίζω περισσότερα, αν και είμαι βέβαιος πως η UNESCO (εννοώ ο επίσημος Φορέας) εμπλέκεται σε τέτοιες καταστάσεις.
Διορθώνω τη τελευταία πρότασή μου :
…είμαι βέβαιος πως η UNESCO (εννοώ ο επίσημος Φορέας) ΔΕΝ εμπλέκεται σε τέτοιες καταστάσεις.
Ευχαριστώ
Καλημέρα και χρόνια πολλά!
Η επιστολή που έλαβα ταχυδρομικώς, στην οποία με καλούσαν να παω Κυριακή 17 Δεκεμβρίου στη Σαλαμίνα
για να παραλάβω το “βραβείο” μου
αναφέρει:
“Συνεργαζόμενοι: ΟΜΙΛΟΣ UNESCO ΝΟΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ, CLUB UNESCO OF THE DEPARTMENT OF PIRAEUS & ISLANDS, Στήριξη: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΔΕΠΑΣ – ΕΘΝΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ
Το “βραβείο” που είναι και λανθασμένο και το πλήρωσα με 10 ευρώ για να το πάρω, όπως και περισσότερα από 200 άτομα που “βραβεύτηκαν” από τον ίδιο διαγωνισμό, την ίδια ημέρα, αναφέρει:
“Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΙΛΟΥ UNESCO”
(Ακριβώς κάτω από την υπογραφή του προέδρου του “καφενείου των ιδεών”)
Όλα τα στοιχεία που είχα στα χέρια μου, είτε σε έντυπη μορφή, είτε σε ηλεκτρονική μορφή από προσωπικά μηνύματα, έχουν ήδη φτάσει στα χέρια 2 λογοτεχνικών περιοδικών (όλοι οι υπόλοιποι απλά ενημερώθηκαν μέσω της επιστολής μου). Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!
Με λύπη μου μαθαίνω τα δρώμενα σε διαγωνισμούς λογοτεχνικούς που κατεβάζουν τόσο χαμηλά κάθε πνευματική έννοια και δημιουργούν προβληματισμό και άρνηση για κάθε συμμετοχή .
Χαίρομαι γιατί και στους Δελφικούς αγώνες που για πρώτη φορά συμμετείχα στη ζωή μου σε πανελλήνιο διαγωνισμό ,χωρίς να γνωρίζω κανέναν και τίποτα ,έλαβα το Β΄βραβείο διαπιστώνοντας την αμεροληψία και αξιοπρεπή συμμετοχή , από την Πανελλήνια Ενωση Λογοτεχνών ,κάτι που συνέβη και στην Αθήνα όπου έδωσα άλλο ψευδώνυμο για κάθε τυχόν συσχέτηση .
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά για τα πολύ όμορφα λόγια όσον αφορά το ποίημα το οποίο άλλωστε ήταν μια κραυγή για το χαμό της μάνας μου .
Λυπάμαι που δεν έχω τη χαρά να ακούσω το βραβευμένο δικό σας ποίημα . Εύχομαι να το δούμε σε ποιητική συλλογή !
Ευχαριστώ και ας μην αφήσουμε κάθε στίγμα στους χώρους της ζωής μας να εξοντώνει το όνειρο και τους στόχους μας για το καλό.
Καλές γιορτές , Καλή και δημιουργική χρονιά , με λιγότερο πόνο , λιγότερη οδύνη και περισσότερη φώτιση για κείνους που χωρίς εμάς σχεδιάζουν το αύριο .
Είναι σίγουρο, πως κάθε “στίχος αληθινός” για να χρησιμοποιήσω το στίχο ενός ποιήματος, του αγαπημένου μου ποιητή Τάσου Λειβαδίτη, γεννιέται έπειτα από ένα αληθινό περιστατικό, που ίσως σημαδεύει ολόκληρη τη ζωή μας, είτε αυτό είναι ένα δυσάρεστο, θλιβερό γεγονός, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του εξαιρετικού αυτού έργου της Μαρίας Σκουρολιάκου που διακρίθηκε, είτε μετά από ένα πολύ ευχάριστο, ευτυχές περιστατικό, που μας κάνει να “πετάμε από χαρά” κατά το κοινώς λεγόμενον.
Θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στη Μαρία Σκουρολιάκου, πιστεύοντας επιπλέον, πως τα παρακάτω λόγια του ποιητή, θα είναι ένα κίνητρο για να συνεχίσει το συγγραφικό της έργο με την ίδια αγάπη και την ίδια συγκινησιακή φόρτιση που είχε και το διακριθέν έργο της ….
“Έζησα τα πάθη σαν μια φωτιά, τα ’δα ύστερα να μαραίνονται
και να σβήνουν,
και μ’ όλο που ξέφευγα από ‘να κίνδυνο, έκλαψα
γι’ αυτό το τέλος που υπάρχει σε όλα. Δόθηκα στα πιο μεγάλα
ιδανικά, μετά τ’ απαρνήθηκα,
και τους ξαναδόθηκα ακόμα πιο ασυγκράτητα.
Tώρα, κάθομαι μες στη νύχτα και σκέφτομαι, πως ίσως πια
μπορώ να γράψω
ένα στίχο, αληθινό.”
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στον αστερισμό των γιορτών η ζωή μας .Με μοναχικές ετοιμασίες θαλπωρής και χορτασμού και τα λόγια της αγάπης να ψάλλονται σε κενά ακοής .Αστραφτερά στολίδια και αναίσθητες μέρες ατομικισμού και χλιδής την ώρα που οι κραυγές σκεπάζονται με χαρμόσυνες καμπάνες και το ψωμί των παιδιών του κατώτερου θεού ξοδεύεται σε αστρονομικές δαπάνες επιδείξεων ,σε ατέλειωτες αγορές ύλης και ψυχών .
Ετοιμαζόμαστε ξανά για το ταξίδι στο νέο χρόνο ,,στη γη της οδύνης , στην όχθη του καιρού ,μεταξύ θνητού και αιώνιου ,προσδοκώντας τη λύτρωση ,χτίζοντας οράματα σ΄ένα αγώνα ελευθερίας ανάμεσα στα μικρά μας “θέλω” και τα μεγάλα αίσχη .
Μας έτυχε να βρισκόμαστε στην πιο ασύλληπτη περίοδο όπου ο νους εμεγαλύνθη και η ψυχή σμικρύνεται .Το μέτρο των πραγμάτων έλειψε. Η προφητική σοφία των αρχαίων είναι εδώ. Κωφεύουμε !΄Ομως στην παγκοσμιοποιημένη ζωή μας τα ραγίσματα της γης , μας αφορούν όλους αφού ο πλούσιος και φτωχός χρόνος του τέλους γίνεται κοινός .
Ο χρόνος έφυγε . Μετρήσαμε τις απουσίες της αγάπης και της καρδιάς .Τρέξαμε σαν τρελοί στην τροχιά που μας έταξαν αυτοί που το χρόνο τον μετρούν με το χρήμα .
Μαζέψαμε τους καρπούς από τη γνώση και τη μνήμη, τα όνειρα και τις χαρές .
Στο 2007 ας μην αφήσουμε τους επαϊοντες να μας ναρκώσουν ,να μας δικάσουν , να λαβώσουν τα φτερά μας, να μας κλέψουν την ελπίδα . Ας αγαπήσουμε το θεό των μικρών πραγμάτων .
Ας ευχηθούμε αυτό το θαύμα που δεν ήρθε ως τώρα . Ο Χριστός των καιρών μας ,διδάσκει αντίσταση στις αφανείς αλυσίδες του πιο φοβερού μεσαίωνα όπου το αύριο των ανθρώπων εξοντώνεται από αυτόκλητους μεσσίες .
Οι δείχτες της καρδιάς ορίζουν κάθε ατομική τροχιά .
Οι δείχτες του νου ,πανανθρώπινη ελπίδα .
Οι δείχτες του χρόνου ένα στοίχημα .
Με την ειρήνη , την τρυφερότητα ,την ανθρωπιά , τα μάτια των παιδιών , ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ .!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ !!!
Στο Γιώργο Κόκκινο .
Θερμά ευχαριστώ .
Χρόνια πολλά . Χρόνια καλά .
Το 2007 ας είναι καλότυχο γι αυτούς που αγαπάμε .Που σημαίνει ,για τους ήλιους της προσωπικής μας ζωής και για τους ανθρώπους όπου γης .
Για το δεύτερο δεν αρκεί η ευχή . Χρειάζεται κι ένας “στίχος αληθινός ” να γίνει πράξη . Λόγου χάριν ,ο στίχος του Μιχάλη Κατσαρού “ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ” .
Για την Ευτυχία Καπαρδέλη ¨”
Μια ευχή .” Η ζωή της το όνομά της “
Στη Μαρία Σκουρολιάκου.
(Μαρία, θέλω οπωσδήποτε να επικοινωνήσουμε, έστω με το email, και σε περιμένω και στο blog μου σύντομα)
Στην Ευτυχία Καπαρδέλη.
(με την οποία μίλησα ήδη επί προσωπικού, και πραγματικά με διαφώτισε με τις πλέον χρησιμότατες πληροφορίες. Την ευχαριστώ)
Στον αγαπητό φίλο πια, Σωτήρη Παστάκα.
(που χωρίς τη δική του συνεργασία, με την ανακοίνωση της επιστολής μου στη σελίδα του, θα ήταν αδύνατο να έχει υπάρξει επαφή με τόσα αξιόλογα άτομα του δικού μας ποιητικού κόσμου. Σ’ευχαριστώ Σωτήρη, και τώρα πια στον ενικό) 🙂
και τέλος σε όλους τους υπόλοιπους φίλους που γνώρισα μέσω αυτής της σελίδας,
ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΓΟΝΙΜΑ, ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ 2007 ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ…..
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!!!!
Σας χαιρετώ αγαπητούς δεσμώτες της πένας σας και σας εύχομαι Καλή Δημιουργική Αγαπημένη Χρονιά. Πριν αρκετά χρόνια που τα βραβεία της ΠΕΛ δεν ήταν βεβαιώσεις πιστοποίησης γραφής ανέτυχε να διακριθώ και να διαπιστώσω πως ο μεγαλύτερος φθόνος κατοικεί στις καρδιές και τα μυαλά αυτών που έχουν μελετήσει αυτή τη λέξη. Μην στεναχωριέστε εσείς που δεν βραβευθήκατε, γιατί όλο και κάποιο βραβείο σας περιμένει στη στροφή του λόγου και μην ανησυχείτε εσείς που βραβευθήκατε, γιατί όλο και κάποιος θα σας αμφισβητήσει γι΄αυτό. Σημασία έχει η αναγνωρισιμότητα της ποίησης μέσα στην προσποιούμενη ή μη καλλιτεχνική φύση του συνανθρώπου μας που στέκεται απέναντι ή δίπλα.
Σας χαιρετώ και εγώ με τη σειρά μου και θέλω να εκφράσω τη χαρά μου για την ύπαρξη ποιητικών διαγωνισμών όπως αυτού της Π.Ε.Λ. Είχα και εγώ την τιμή να λάβω το Β’ Βραβείο Ποίησης. Συγχαίρω όμως βραβευθέντες και μη, γιατί κατά την τηλεφωνική ενημέρωση που είχα για να παραβρεθώ στην εκδήλωση απονομής, μου είπαν ότι το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό και για αυτό το λόγο έδωσαν περισσότερα από ένα Γ’ βραβεία και αρκετούς επαίνους. Η ποίηση όμως είναι δρόμος μοναχικός, δύσβατος και για πολλούς μονότονος. Για αυτό εύχομαι σε όλους αυτούς που την αγαπούν και την τροφοδοτούν, να συνεχίσουν να το κάνουν. Με αγάπη και σεβασμό.
Τις ευχές μου σε κάθε ευαίσθητο άνθρωπο.